Start Omhoog

 

Poolse reis.

Dinsdag 20 augustus.
De reis zit er op. Na 66 dagen waren wij weer thuis. In de ochtend even de laatste boodschappen in Kleef gedaan. Daarna gewoon de snelste weg naar huis genomen, waar we om twaalf uur precies aankwamen. Heel erg moe, maar vol van de bijzondere dingen die we gezien hebben. De camper heeft inmiddels ruim een halve ton gereden: 51458 km.

Zondag 18 en maandag 19 augustus.
Ons plan om op zondag naar het Archeologische Park in Xanten te gaan viel in het water. Letterlijk. Het regende flink, vanaf 's nachts tot halverwege de middag. Geen weer om gezellig buiten te lopen in een openluchtmuseum. Weer om lekker binnen in de camper te blijven. Computer, boek, tv en (voor mij) smartphone bij de hand, wij vermaken ons wel.  

Maandag was het een stuk schappelijker weer, dus gingen we gewoon een dagje later naar het "APX". We hebben één regenbuitje gehad, een mooi moment om het museum en badhuis te bekijken. Verder hebben we prima buiten rond kunnen lopen en veel leuke dingen gezien. Het is nog steeds een museum in opbouw, zo zagen we ten opzichte van een paar jaar geleden een aantal nieuwe paviljoens (soms nog niet eens helemaal af) maar was de tempel gesloten voor een opknapbeurt. Na het museumbezoek reden we naar Kleef. Hier blijven we nog één nacht op de camperplaats staan, morgen lekker even inkopen doen en dan naar huis. Ook heel fijn, na 9 1/2 week onderweg te zijn geweest.  

Foto's

Zaterdag 17 augustus.
Het was niet met spijt in ons hart dat we de camping vaarwel zeiden, het was niet een fijne camping ofzo. En wij wisten dat we in Xanten dat wel zouden treffen. Toch hadden we geen haast, want het was maar een korte rit. En natuurlijk maakten we die weer binnendoor. Onderweg zagen we ineens een paar oldtimers voor ons rijden. Zou dat misschien een tocht zijn? Zouden er misschien nog meer langskomen? Maar één manier om dat te weten te komen. Stoppen en kijken. Wim vond een mooie plek om de camper langs de weg te zetten en zette een stoeltje voor me neer. Niet voor niets, bijna een uur heb ik zitten kijken en kieken (en zwaaien). Leuk, er zaten hele mooie auto's bij. Daarna dus naar camping Kerstgenshof, het was al druk op de camperplaats maar er waren nog een paar plekjes vrij. Wij staan op nummer 7, brengt ons vast geluk.  

's Middags maakten we een wandeling rondom de camping. Er is een leuke "Teich" net hierachter, dus daar gingen we als eerste naartoe. Daarna helemaal buitenom de camping, een leuke wandeling want de camping is vrij groot. We hebben veel moois gezien, een zonnebadende merel, twee jagende buizerds, maïs dat bijna rijp was, leuke geiten en kippen op de kinderboerderij van de camping, en een konijntje naast de campers. Na de frisse bewolkte ochtend hadden we een warme zonnige middag, echt lekker. Terug in de camper heb ik me op het bewerken van de foto's van twee dagen gestort, een grote klus want vooral in de dierentuin had ik er veel gemaakt. Na het eten heb ik dat afgemaakt, daarna zijn we dvd gaan kijken.  

Foto's

Vrijdag 16 augustus.
Dit jaar hadden we ons bezoek aan de Zoo van Duisburg goed getimed. Het was qua weer de mooiste dag van de week, een prachtige zonnige dag, waarin het 's middags wel erg warm was, maar niet te heet. Zeker niet, omdat er erg veel bomen in de dierentuin staan en er dus volop schaduw is. We gingen iets voor half negen weg van de camping en waren iets na negen uur al bij de Zoo. Het was verrassend rustig op de weg, we hadden wel wat files verwacht, maar troffen die zomaar niet aan. Een mooie meevaller. Ook parkeren ging goed, we vonden direct de parkeerplaats tussen de universiteit en de dierentuin, het is daarvandaan een minuut of tien lopen, maar je staat wel heerlijk in de schaduw en er is genoeg ruimte om de camper makkelijk kwijt te kunnen. De dierentuin is opgedeeld in twee gebieden, aan weerszijden van de A3. Je merkt hier vrij weinig van, alleen in de buurt van het viaduct hoor je het verkeer en op één plaats kun je naar beneden kijken. Wij kwamen via de tijger- (achter)ingang binnen, dus aan de kleine kant van de dierentuin. Na ons rondje aan die kant ging we de brug over naar het grote deel van de Zoo.  

Aan beide kanten hebben we erg veel leuke dingen en mooie dieren gezien. Ik heb volop foto's gemaakt en Wim is blijven filmen tot de accu van de camera leeg was. Ze hebben hier ook Afrikaanse olifanten, geweldig. Ook de Siberische tijger is erg mooi. Bij diverse dieren hebben we leuke momenten gehad, toch weer geluk met onze dagindeling? Voeren van de zeeleeuwen en pinguïns, een tijger in bad en een drinkende leeuw om maar eens wat te noemen. In de afdeling "Wim vindt altijd wat" hebben we een nieuw hoofdstuk kunnen bijschrijven. Deze keer een roze meisjesportemonnee. Toen we op een bankje gingen zitten om te kijken of we konden zien van wie die was (en ja, er zat een schoolkaart van een Poolse Julia in en ook een foto van een broer), sprak een jongen ons aan in aarzelend Engels. De jongen van de foto, duidelijk herkenbaar. "Of dat misschien de portemonnee van zijn zusje was?" Dus hij met portemonnee naar zijn zusje terug, beiden opgelucht. Aan het einde van de dag bezochten we de show in het dolfinarium, heel erg leuk om te zien. Drie volwassen dolfijnen die zeer behendig waren in het springen, ballen gooien, en vooral in het spetteren. En twee jonge dolfijnen die gezellig erbij waren en sommige dingen al met de grote dolfijnen mee konden doen. Om kwart voor vijf was de show afgelopen, hadden wij de hele dierentuin gezien en waren we best wel moe. Dus de hoogste tijd om terug naar de camper te gaan en weer naar de camping te rijden. Ook terug hadden we weinig last van drukte op de weg (omdat we de goede kant op gingen, de tegenliggers reden stapvoets). Na een simpele maaltijd (alles in één uit de vriezer, tien minuten in de koekenpan) keken we nog wat dvd en gingen vroeg naar bed.  

Foto's

Donderdag 15 augustus.
Vorig jaar wilden we al graag naar de dierentuin in Duisburg, maar daar is het toen niet van gekomen. Dus gaan we dit jaar weer een poging doen. Als uitvalsbasis kozen we deze keer een camping aan de Rijn, tegenover Düsseldorf. Natuurlijk gingen we weer binnendoor die kant op. Alleen het laatste stuk van de route weken we van onze gewoonte af. In het Ruhrgebied en de Rijn over was het even handiger de Autobahn op te gaan. Halverwege het mooie stuk van de route namen we een koffiepauze bij de Verstetalsperre. Een prachtig langgerekt stuwmeer. Bijna aan het einde daarvan was een parkeerplaats aan het water, waar we een fantastisch uitzicht over het meer hadden. Een ideale pauzeplek dus.  

Rondom Ennepetal waren de kleine wegen zelfs erg klein voor ons doen. Nauwelijks breder dan de camper en één en al bochten. Er gold overal een maximum snelheid van 50 (en soms zelfs 30) kilometer. Maar mooi! We kwamen onderweg wel door kleine dorpjes, maar zo klein dat er maar weinig winkels waren. We besloten dus een supermarkt te zoeken in Lank-Latum (het dorpje het dichtst bij de camping). Die bleek er te zijn, aan de Haupstraße. In zo'n klein dorp kun je gelukkig gewoon dichtbij parkeren. We liepen ook even het kleine centrum heen en weer, er was niet heel veel te zien maar de fontein die er stond was verbazingwekkend mooi. Daarna gingen we naar de camping. Dat is niet veel bijzonders, alleen de ligging dichtbij de Rijn is leuk. We hebben op een bankje bij de veerpont gezellig naar de drukte op en rond het water zitten kijken.  

Foto's

Woensdag 14 augustus.
Wij wilden vandaag een rondvaart gaan maken op de Biggesee. Vanaf de camping loop je in een klein half uur naar de vertrekplaats van de boot. Het is een prima wandelpad tussen bos en meer, om half 11 waren wij bij het dorpje en om kwart voor 11 vertrok de boot. Eerst maakte hij een rondje in zuidelijke richting, tot aan de dam. Daarna langs Sondern terug en een grotere ronde in noordelijke richting, tot de dam in de buurt van Attendorn. Vandaar weer terug naar Sondern. Al met al hebben we twee uur gevaren. Het is nog steeds goed te zien dat de Biggesee nog maar relatief kort geleden is ontstaan, de oevers zijn erg kunstmatig. Ook zitten er nog niet veel watervogels, hoewel we toch wel wat mooie foto's hebben kunnen maken.  

Na de boottocht gingen we nog even het dorpje bekijken, dat heb je in een minuut of vijf wel gedaan. Er staan een paar huizen, een hengelsportzaak en een station. Meer is er niet. Dus we waren al snel weer onderweg terug naar de camping, weer een leuke wandeling natuurlijk. En op tijd terug voor de de regen, wat uiteindelijk maar een klein buitje bleek te zijn.  

Foto's

Dinsdag 13 augustus.
De volgende bestemming die wij in gedachten hadden was Sondern, aan de Biggesee. En dat was goed te combineren met een bezoek aan het Wisentenpark, dat iets onder Schmallenberg gevestigd is. Achteraf was het voor mij een slechte keuze. Het park ligt in de ongerepte natuur, wat natuurlijk erg mooi is. Maar de wandeling was erg zwaar, steile stukken, rotsblokken om een riviertje over te steken, dat soort dingen. Bovendien hadden we erg veel regen. Ik was gesloopt na die tocht.  

Maar het doel, wisenten zien, was bereikt. Ze zaten zelfs erg dicht bij het pad, dus alle moeite was in ieder geval niet voor niets. Na het park reden we verder, de camping aan de Biggensee is erg mooi. Jammer dat het een groot deel van de dag en avond bleef regenen.  

Foto's

Maandag 12 augustus.
"Op een druilerige maandag kun je heel goed een rondrit maken waarbij je een bezoek aan een paar stadjes inplant", zo dachten wij deze ochtend. Dus na ons ontbijtje gingen we langzaamaan op pad. Het eerste stadje, Schmallenberg, viel een beetje tegen. Niet mooi, niet gezellig. Dus verder naar Korbach dan maar. Gelukkig is het Sauerland prachtig, dus het rondrijden bevalt prima en onderweg zien we genoeg moois.  

Korbach was wel een heel leuk stadje. We troffen zelfs parkeerplek voor de camper, vlakbij het centrum. We hebben er gezellig rondgewandeld, ondanks dat het soms regende. Veel leuke oude vakwerkhuisjes, afgewisseld met modernere stukjes. Ook een aantal leuke winkels getroffen. En zelfs een postkantoor, waar ik mijn verjaardagspost naar Engeland kon versturen. Het postkantoor zat op een onverwachte locatie, bij de bakker. Toen we terug naar de camping reden, zagen we weer een hertje. Wat is het Sauerland geweldig!  

Foto's

Zondag 11 augustus.
Weer eens een andere dagindeling. De ochtend in de camper gebleven, daarna een rondrit met aan het einde een bezoek aan een (klein) museum. En dat kwam allemaal omdat dat museumpje maar een paar dagen per week een paar uurtjes in de middag open is. En het kwam ontzettend goed uit, de rit die we maakten was erg leuk. We kwamen onderweg dicht langs een buizerd en we zagen een hertje. In het dorp van het museum kwamen we nog een paard en wagen tegen, en toen we een rondje door het dorp liepen en lekker even op een bankje gingen zitten zagen we daar nog een schattig grijs roodstaartje.  

Het museum was dus heel klein, toch zagen we een paar leuke dingen, zoals een Neanderthaler schedel. Maar na een half uur heb je er echt alles gezien. Dus gingen we weer terug richting de camping, zoals altijd lekker over de kleine wegen, genietend van het mooie landschap. En om eens heel luxe te doen, sloten we de dag af met een lekker etentje in een restaurant in Winterberg.  

Foto's

Vrijdag 9 en zaterdag 10 augustus.
Vrijdag was het weer eens tijd om een ander stukje van Duitsland op te zoeken. Ons oog was gevallen op het Sauerland, een gebied waarvan we al jaren dachten dat willen we eens zien. Maar tot nu toe was het er nog niet van gekomen. We hadden een camping in Winterberg uitgezocht en die in de Tomtom ingesteld. Ook deze keer reden we weer alleen maar over de binnendoor wegen en kwamen weer prachtige gebieden en leuke dorpjes tegen. Toch ging de rit erg vlot, we waren net voor één uur (dus net voor de middagpauze) op onze bestemming. De camping is prima naar onze zin, alles ziet er goed verzorgd uit. We hebben wat folders meegenomen, er is in de omgeving aardig wat te zien en te doen.  

Op zaterdag begonnen we rustig aan, het hete weer is (gelukkig) over, dus het is nu handiger om in de ochtend nog een beetje binnen te blijven en pas was later op pad te gaan. Dus zo tegen het einde van de ochtend gingen we naar het dorpje Winterberg toe. Het is maar een kwartiertje lopen van de camping naar het centrum. Het is geen groot centrum, maar toch is het er wel gezellig. De voertaal is Nederlands, je krijgt het idee dat half Nederland net hier zijn vakantie houdt. We hebben alle straatjes en winkeltjes op ons gemak bekeken. En natuurlijk hebben we ook vandaag weer zo her en der op een bankje gezeten. Halverwege de middag gingen we terug naar de camper, we dachten dat er een enorme regenbui aan zat te komen, maar die bleef voorlopig nog even weg. Misschien vanavond?  

Foto's

Woensdag 7 en donderdag 8 augustus.
Woensdagochtend vertrokken we voor een uitstapje door de Harz, waarbij we eerst het mooie stadje Wernigerode gingen bezoeken. We hadden het daar erg naar onze zin, het is een prachtig stadje met veel vakwerkhuisjes en een gezellige sfeer. We hebben er ook leuk gewinkeld, er zaten hele aparte winkeltjes. Het was geen stralend weer meer, maar het bleef wel droog en het was gelukkig niet zo heet meer, dus ons hoorde je niet klagen. Vanuit Wernigerode namen we de toeristische route naar de camping, over kleine wegen langs mooie plekjes. Bij een stuwmeer namen we nog een pauze, we hebben daar een lekkere wandeling gemaakt. We zagen daar zowaar een zwarte ooievaar, dat was voor ons een primeur.  

Op donderdag gingen we nog eens een eind rijden, met onderweg een bezoek aan een oude kolenmijn. Het was een indrukwekkend bezoek. Het eerste stukje wag grappig, met een treintje de berg in. Maar daarna moesten we lopen. De gangen waren voor de toeristen verhoogd, maar de zijgangen waren nog de originele één meter hoog. Daar werkte men dan 14 uur per dag, vrijwel zonder licht. Wij moesten een stuk van 90 meter zo lopen, het leek eindeloos. Je zag niet waar je ging, de vloeren zijn ongelijk en spekglad. Blij dat het maar een klein stukje zo was.  

De terugweg reden we door een ander deel van de Harz dan de vorige dag. Ook heel mooi, veel smalle kronkelende wegen, vaak door bossen. Goed om je heen kijken (en de camera bij de hand hebben) bewees weer zijn nut, want zowaar, we zagen vandaag een vos de weg oversteken. Prachtig. Aan het einde van de middag kwamen we voor de laatste keer terug op deze camping, morgen weer verder.  

Foto's

Zondag 4 tot en met dinsdag 6 augustus.
Op zondag waren we nog in Bergwitz, we zaten heerlijk in de schaduw naast de camper en soms even binnen. Beetje lezen, beetje computeren, beetje internetten. Prima dagje zo, iets minder heet, soms wat wolken, beetje wind. Maar halverwege de middag sloeg het dan toch echt om. Het werd ineens donker, de wind wakkerde behoorlijk aan. En ja hoor, de bui barstte nu echt los. Regen, storm, onweer, eikels. Ja, die waaiden uit de bomen, op de camper. Soms gewoon angstig, maar er is gelukkig niets kapot gegaan. Maandagochtend was het weer helder en zonnig, maar het ergste van de hitte was gelukkig over, het bleef (net) onder de 30 graden. Wij vertrokken nu eens op ons gemak, pas om iets na negen uur reden we de camping af. We gingen via de binnendoor wegen (en helaas een stuk autoweg) naar de Harz. Bij Dessau zagen we een Kaufland in een winkelcentrum, met ook een DM, Mediamarkt, Kik en nog veel meer. Daar zijn we gestopt en deden we behalve de nodige boodschappen ook een rondje langs de andere winkels. Daarna weer verder, het laatste stuk van de rit was ook het mooiste. Wij kwamen langs een opmerkelijk punt, waar ooit de oost-west grens heeft gelopen. Kort daarachter was een parkeerplaats, we konden een leuke wandeling maken en gelijk het bord op de foto zetten.  

Om kwart over drie waren we in Hohegeiß. Helaas hier geen schaduwplekje, maar rondom de camper is meestal wel ergens schaduw die we zelf maken. Maar wat er wel direct naast de camping is: een heerlijk zwembad. Daar ben ik snel naar toe gegaan, het water was erg koud maar dat was natuurlijk wel verfrissend. Ik knapte er helemaal van op. Op dinsdag hebben we een rondje Hohegeiß gedaan. De weg van de camping naar het dorp is erg steil, maar toch was het een leuke wandeling. Het dorpje is maar klein, maar er staan best wel leuke huisjes en zelfs twee kerkjes (een grotere en een kleintje) pal naast elkaar. Winkels zitten er nauwelijks, erg toeristisch is het dus niet.  

Foto's

Vrijdag 2 en zaterdag 3 augustus.
Na zulke vermoeiende dagen en omdat het zo heet was, bleven we nog een extra dag in Potsdam. We wisten zeker dat we hier in de schaduw stonden en dat de camping naar ons zin was. We hebben het heerlijk rustig aan gedaan. Ik heb een groot deel van de dag gebruikt om aan mijn foto's en website te werken. 's Middags zijn we nog een wandelingetje gaan maken, lekker langs het water. Dat waaide even goed door. Slapen was lastig, behalve dat het binnen nog 29 graden was om half twaalf, hadden we ook nog eens luidruchtige buren. Ik was al weer vroeg en niet heel fit wakker. Maar goed, vroeg gaan rijden betekent wel dat je voor de ergste hitte al weer op de volgende camping bent.  

Gelukkig hoefden we ook niet zo ver, we hadden een camping op een kleine twee uur rijden uitgekozen. Ook weer bij het water, en ook weer met voldoende schaduw. Onderweg even gestopt voor boodschappen. We hadden niet heel veel nodig, de vriezer heeft het maar moeilijk met dit weer, dus alles wat daarin ligt gaan we opmaken. Maar wat vers vlees, voldoende drinken en wat brood was wel nodig. We kwamen om half twaalf aan in Bergwitz, inderdaad voor de hitte. Het grootste deel van de middag hebben we naast de camper gezeten, soms stak er een wind op en was het bewolkt. Soms regende het zelfs een paar druppels, maar dat zette niet door. Maar met die wind en bewolking was het goed uit te houden, ondanks dat het toch weer ruim boven de 30 graden was. We hebben ook maar buiten gegeten, de camping heeft voldoende stroom om de grillplaat aan te sluiten, het was lekker en gezellig om zo te eten.  

Foto's

Donderdag 1 augustus.
Nog een keer vanuit Potsdam naar Berlijn. Want als je zo'n mooie dierentuin in de buurt heb, kun je toch niet weggaan zonder die te bezoeken? Althans, wij wilden dat niet. Dus gingen we om half negen met de shuttle van de camping naar de tram en daarna met de S-Bahn naar Berlijn. Om tien uur waren we in de dierentuin, waar we pas om kwart over vijf weer vertrokken. We hadden er een heerlijke dag. Het weer was perfect voor in de dierentuin, zeker voor eentje met heerlijke schaduw van de mooie oude bomen. We hebben de hele dierentuin rondgelopen, zijn ook de gebouwen ingeweest. Het nieuwe vogelgebouw, met drie doorloopgebieden (Afrika, Azië, Australië) was prachtig. Bij het nijlpaardenhuis hadden we geluk, twee nijlpaarden waren aan het stoeien en dat konden we boven en onder water goed zien. Indrukwekkend.  

We kwamen precies op het juiste moment bij de ijsberen, ze werden gevoerd. We zijn er een hele tijd blijven kijken, zo leuk hoe ze het water ingaan voor hun eten. De ene ijsbeer neemt daar een ferme duik voor, een andere gaat liever heel voorzichtig het water in. Maar ze lieten het zich allemaal goed smaken. Goed om je heen kijken, ook buiten de hokken, loont in de dierentuin. Want we zagen zomaar een mooie wilde muis en een eekhoorntje. Natuurlijk gingen we ook naar het aquarium, het allermooiste daar vind ik toch nog altijd de kwallen. Net ballet, zoals zij zich door het water bewegen. Vanuit de dierentuin gingen we nog even de stad in. Mijn camera heeft weer last van kuren en we gingen eens kijken wat een andere camera en/of lens zou kosten. Maar niets gekocht, bij Saturn zijn de prijzen veel te hoog. Voorlopig wisselen we even van lens om eens uit te testen waar het probleem nou precies zit. Na even wat bij de Mac te hebben gegeten liepen we weer door de gezellige drukte terug richting station, pas om acht uur waren we terug in de camper. Wat een geweldige dag hadden we.  

Foto's

Woensdag 31 juli.
Vandaag deden we, waarvoor we deze camping uitgekozen hadden. We gingen naar Sanssouci. We hadden het vertrek van de camping, de reis met shuttle en stadsbus ernaartoe goed gepland, want we waren iets voor tien uur bij het paleis. De rij voor de kassa was nog vrij kort. Om iets over tienen hadden we onze kaartjes (we namen maar gelijk een dagkaart voor alle paleizen enzovoorts) en om kwart over tien konden we het paleis in. Hoewel Sanssouci het bekendste paleis is, is het eigenlijk niet eens het mooiste. Toch was het erg leuk er rond te kijken. Daarna konden we onze dagkaart ook gebruiken om de windmolen in te gaan, het was een hele klim maar het uitzicht en de inwendige techniek van de molen maakten het de moeite waard. Daarna weer terug naar het park, om de Bildergalerie en Neue Kammern te bekijken. Vooral de Bildergalerie vond ik geweldig mooi. De audioguides sloegen wij overal af, gewoon op je gemak rondlopen en kijken bevalt eigenlijk wel goed.

Daarna een heerlijk stuk door het mooie park, naar het Orangerieschloss. Hier geen audioguide om af te slaan, maar een heuse rondleiding. We hadden nog tijd over voor de volgende groep van start zou gaan, en die hebben we gebruikt om even naar het uitzichtplatform te klimmen. Eerst 4 gewone trappen, dan 2 wenteltrappen (met een heus verkeerslicht) maar dan heb je ook wat. Daarna de rondleiding, heerlijk op vilten sloffen. En dat is letterlijk sloffen op die dingen. Ook hier weer zoveel moois om te zien, wat een rijkdom en weelde hadden sommigen toch in die oude tijden. Vervolgens nog een stuk wandelen door het park, langs de Romeinse baden (helaas gesloten voor het publiek) tot Schloss Charlottenhof. Dit kleine privépaleisje heeft een hele andere sfeer, knusser, voor die tijd en stand heel eenvoudig ingericht. Ook hier weer een "ouderwetse" rondleiding, en we vielen met onze neus in de boter. Niets te wachten, we kwamen precies aan toen er een groep van start ging. Na deze rondleiding kwamen we om half vijf weer buiten. Tijd om het park te verlaten en naar de camping terug te gaan. De dichtsbijzijnde bushalte bleek maar 100 meter van de tramhalte af te liggen, waar de rechtstreekse tram kwam, dus daar heen gegaan. Om kwart over zes waren we moe, heel moe, maar ook heel blij terug op de camping.  

Foto's

Dinsdag 30 juli.
Een dag in Berlijn. Hoewel we dat eigenlijk niet van plan waren, was de verleiding toch te groot. Zo dichtbij Berlijn en er dan niet heengaan.... dat lukte niet. En de mogelijkheid om er te komen was prima. Vanaf de camping rijdt 's ochtends en 's avonds een shuttlebusje naar een station in de buurt. Daarvandaan kun je met de tram naar de S-Bahn in Potsdam centrum, en dan is het een nog een half uur rijden Berlijn in. Wij gingen deze dag naar het Museuminsel. We waren er iets na tien uur, en toen was het al druk. Het duurde een kwartier voor we het Pergamon museum in waren, en kaartjes hadden gekocht. We namen voor het gemak maar gelijk kaartjes die geldig waren voor alle musea, daar op het Insel. Zo'n kaartje kost 18 Euro, de meeste musea hebben een prijs van 10 tot 14 Euro, dus bij 2 bezoeken heb je het er al uit. 

We liepen dus eerst een hele tijd door het Pergamon Museum. Geweldig leuk, er staat een compleet Griekse altaar heropgebouwd en er zijn nog meer grote gebouwen uit de oudheid te zien, en natuurlijk ook veel kleinere vondsten. Toen we hier uiteindelijk uitgekeken waren, gingen we door naar het volgende museum, het Neues Museum. Hier staan de Egyptische collecties tentoongesteld en ook daar hebben we met veel plezier rondgelopen. Na een pauze in het heerlijk plantsoen Lustgarten bezochten we ten slotte nog het Bode Museum. Dit is een prachtig pand, waarin veel mooie beelden en religieuze kunst uitgestald staan. Rond een uur of half vier waren we wel "uitgemuseumd" en namen we de min of meer toerischte bus 200 naar het westelijke centrum, rondom de Gedächtniskirche. Het viel ons op dat er in de vier jaar sinds we voor het laatst in Berlijn waren alweer heel veranderd is in de stad, en ook nu nog liggen er vele straten open en wordt er overal gebouwd. Tijdens het rondje dat we liepen in het westcentrum zagen we een Mac en bedachten dat het na zo'n lange dag niet gek zou zijn daar een hapje te eten zodat we een makkelijke avond zouden hebben. Na het eten gingen we met S-Bahn en tram terug naar "Pirschheide" waar we netjes door de shuttlebus opgehaald werden. Pas om half zeven waren we weer in de camper. Erg moe, erg tevreden.  

Foto's

Donderdag 25 tot en met maandag 29 juli.
Omdat er in midden Polen niet heel veel te zien is en er dus weinig campings zijn, en omdat er een hittegolf op komst was, besloten we om weer terug te gaan naar Duitsland. Zuid-Polen gaan we dan volgend jaar bezoeken. De afstand was wel dusdanig, dat we het in twee dagen wilden gaan rijden. Niet al te ver voor de grens was namelijk nog een leuke camping, van Nederlandse eigenaars. We vonden daar een mooie plek, met in de middag gelukkig goed schaduw, want het liep al tegen de dertig graden. De volgende ochtend gingen we de grens over en waren al voor de middag op de "hoe overleef ik de hitte" camping. Inderdaad, mooi in het bos met veel schaduw. Het is het soort camping van zet maar neer waar je plek ziet... gelukkig zagen wij die in de buurt van de voorzieningen.  

Vrijdag, zaterdag en zondag zijn de dagen geweest van het uitzitten van de hitte, het werd achtereenvolgens 33, 34 en 36 graden. Stoel verplaatsen naar de schaduw en even naar het sanitairgebouw lopen, meer heb ik die dagen niet gedaan. En in die stoel zat ik dan mijn boek te lezen of wat te spelen of te internetten op mijn telefoon. Zelfs eten deden we maar zeer beperkt, omdat je met de hitte toch geen trek hebt en het zeer onplezierig is om op zulke dagen achter een fornuis te staan. Maandag kwam er gelukkig koeler weer aan, gepaard met wat regenbuien, maar zelfs die waren nu welkom. Wij zwaaiden de (trouwens best mooie) camping am Springsee gedag en reden (over de binnendoorweggetjes natuurlijk) naar een camping in Potsdam. Hiervandaan willen we in ieder geval graag Sanssouci gaan bezoeken.  

Foto's

Woensdag 24 juli.
Na lange tijd eens een dag die zonder het zonnetje begon. Wij hebben dus een langzame start gemaakt, er was immers geen hitte die we voor wilden blijven. Pas om tien uur gingen we op pad, naar het centrum van Torun. Vanaf de camping zit je bijna direct op de brug, en zodra je de (lange) brug af bent, ben je in het centrum. We hadden daar een leuke dag. Het is een heel aardig stadje, met een oud centrum. Niet heel groot en natuurlijk ook hier weer volop kerkjes. Er viel genoeg te zien, maar je bent er wel in één dag klaar mee. 

's Middags bezochten wij het lokale museum in het oude raadhuis. Dubbel leuk, de toegang was gratis en er was best veel te zien. In één vleugel hele oude religieuze kunst, in de andere vleugel historische spulletjes en op de bovenetage schilderijen. Toen we weer buiten kwamen, was het weer ook wat opgeknapt, het werd wat helderder. Toen we na een laatste rondje door Torun weer op het bankje bij het water gingen zitten voor we terug zouden lopen, brak zelfs de zon door. En krachtig ook.  

Foto's

Dinsdag 23 juli.
Gisteren vroeg naar bed, vandaag vroeg op. Dus om kwart over zeven vertrokken wij uit Warschau, heerlijk middenin de ochtendspits. Gelukkig ging die voornamelijk de stad in, waar wij er juist uit moesten. De enige file die we hadden, was omdat er ergens vanwege een aanrijding nog maar één rijbaan beschikbaar was. De oude Tomtom, die wij altijd als reserve mee laten draaien, raakte helemaal van slag van de reis. De snelwegen waar wij vandaag op reden zijn zo nieuw, dat hij ze niet kende. Gelukkig zijn ze ook zo nieuw dat de tolhokjes nog niet gebouwd en anders nog niet in gebruik zijn. Wij konden de rit dus lekker vlot en tolvrij maken. Anderzijds waren de tankstations ook nog niet aangelegd, dus moesten we even een dorp in de omgeving van de weg bezoeken om te tanken. Het laatste kwart van de rit reden we weer over de inmiddels bekende hobbelige Poolse wegen, daar is de snelweg nog niet af (er werd wel hard aan gewerkt).  

Om kwart voor twaalf kwamen wij op de plaats van bestemming aan, het stadje Torun. Hier troffen we een hele mooie camping aan, op loopafstand van het centrum. Wim heeft de verkenning van de route al gedaan, zodat we morgen goed weten waar we naartoe moeten. Ik heb mijn foto's en films van gisteren op de laptop gezet, de site geschreven en meer van dat soort dingetjes gedaan. We zijn er allebei heel tevreden mee hoe het gegaan is. Morgen gaan we samen de stad in, op de foto's die Wim vandaag gemaakt had ter informatie zag het er veelbelovend uit. Ik zal de foto's van beide Torun bezoeken in één album gaan zetten. Het was jammer dat het internet op de camping niet naar behoren werkte, zelfs op de receptie was het niet mogelijk om er gebruik van te maken. Het uploaden van de site zal dus nog even moeten wachten.  

Foto's

Maandag 22 juli.
Omdat wij niet op camping WOK konden blijven (de hele camping was afgehuurd voor een groepsreis) en we de dierentuin van Warschau wilden gaan bezoeken, zijn we verkast naar de andere camping die de stad rijk is. Een flinke achteruitgang, zeker gezien het feit dat we er evenveel voor moesten betalen. Een beejtj armoedige camping, in een drukke woonwijk. Er waren vlakbij de camping meerdere bushaltes waar een hele series buslijnen langs kwam, maar de camping verkocht geen buskaartjes en had ook geen informatiepakketjes klaarliggen. Dus op goed geluk richting de haltes. Het aanschaffen van buskaartjes was geen probleem. Op de machine bij één van de haltes konden we met de pinpas betalen en instructies in het Engels krijgen. Maar daarna kwam de echte puzzel. Welke bus moesten we nemen? De eerste bus die aankwam even inlopen en het aan de chauffeur vragen leek de voor de hand liggende optie. Helaas, de chauffeur sprak geen Engels of Duits, had geen idee wat het centrum was of waar dat was, of misschien geen idee welke bus we moesten hebben. In ieder geval, we zijn maar weer uitgestapt. Bij de tweede bus hetzelfde. Goede raad was duur. Op de lijsten met tijden en bestemmingen zagen we geen namen die we terug konden vinden op de plattegrond van centraal Warschau. Dat bracht Wim op het idee om maar eens even aan de overkant te kijken. En ja, daar zagen we bij één van de lijnen een naam van een metrostation. Die bus namen we dus. We hadden bedacht dan bij het metrostation dat het dichtste bij de dierentuin lag uit te stappen, op die manier heb je de meeste kans op een aansluitende lijn (van de website van de dierentuin hadden we de lijst met 4 trams en 9 bussen die zouden voldoen). Helaas, na één halte hield de metro al op. Blijkbaar is de rest van de lijn nog niet klaar of onder renovatie. Gelukkig zag een hele aardige meneer onze verbazing dat we uit moesten stappen, en vroeg ons waar we naartoe wilden. En hij wist ook nog eens hoe we dat moesten doen. Eerst op tram 75 en dan kort voor de rivier overstappen op tram 18. Een reddende engel, die man. En zo waren we, bijna 2 uur nadat we de camping verlieten, in de dierentuin.  

En was het nou allemaal de moeite waard geweest? Ja, toch wel. De dierentuin is redelijk groot, en hoewel niet supermodern toch wel een stuk mooier dan de dierentuin van Kaunas. Het goede weer hielp natuurlijk ook mee om er een geslaagde dag van te maken. Zon, soms wat wolkjes, een beetje wind, warm maar niet heet. Beter kan het haast niet, zeker omdat er niet veel binnenverblijven zijn. We hebben een behoorlijke tijd in de dierentuin rondgelopen, en veel leuke dingen gezien. En dan heb ik het niet eens alleen over de dieren. Een groep kinderen die uit zijn met de nonnen is ook leuk, vooral als één van die nonnen dan heel modern rondloopt met een rugzak en een fotocamera. Maar de dieren zorgden ook voor heel wat leuke momenten. Want je hebt toch wel geluk als je net langs de neushoorn loopt als hij een bad gaat nemen. Of bij de krokodillen staat te filmen als krok 1 door krok 2 van zijn mooie plekje in de zon wordt weggejaagd. De olifanten in deze Zoo waren Afrikaanse, daar word ik altijd blij van, die vind ik nou eenmaal leuker dan de Indische. Mijn fototoestel had weer een drukke dag dus. En Wim had zijn handen natuurlijk vol aan het filmen. En toen we uitgebreid rond geweest waren en alle dieren wel zo ongeveer gezien hadden, werd het tijd om terug te gaan. En ja, dat was natuurlijk weer een hele onderneming. We hadden op de heenweg wel genoteerd welke bus, trams en haltes we gebruikt hadden, dus we hoefden niet bang te zijn de camping niet terug te vinden. Het was gewoon weer anderhalf uur reizen (overstappen duurt altijd lang). Pas tegen half zeven waren we terug. Te moe om nog echt honger te hebben, dus we hebben wat toast met gekookte eitjes gegeten en zijn heerlijk vroeg naar bed gegaan.  

Foto's

Zaterdag 20 en zondag 21 juli.
Zaterdagochtend om kwart voor acht vertrokken wij uit het oerbos, om richting Warschau te rijden. Een rit van ongeveer vier uur, volgens de Tomtom. Laat dat nou ook aardig kloppen, dus rond twaalven waren wij bij Camping WOK. Een leuke camping, aan de buitenrand van de stad. Je staat er heerlijk tussen de bomen, er is mooi sanitair, een wasmachine en een wasdroger. En dat laatste had ik hard nodig, we gingen de bodem van de kasten zien. Er is openbaar vervoer in de buurt van de camping, we kregen een keurige omschrijving in het Nederlands over de te nemen bussen en de tijden dat ze rijden, een plattegrond van de stad met de belangrijke gebieden en buslijnen aangegeven. En een dagkaartje konden we aan de receptie al kopen, dus we hoeven ons nergens zorgen om te maken.  

Op zondagochend om negen uur gingen we naar de bus toe, inderdaad dichtbij de camping. Een mooie moderne bus bracht ons in de buurt van het centrum, daarna moesten we nog een stukje met de tram over de rivier heen. Van daaruit hadden we nog een bus kunnen nemen naar de oude stad, wij kozen er voor om dat laatste stuk te lopen, het is daar ook al leuk om rond te kijken en de sfeer van de stad te ademen. De oude stad is wel het mooiste deel van Warschau, na de oorlog is alles weer in oude stijl teruggebouwd. Wij hebben daar zelfs het één en ander over gezien in een museum dat wij bezocht hebben. Dus we zwierven weer rond door leuke straatjes, zaten op gezellige plekjes op bankjes te kijken wat er zoal langskwam, zagen dat de souvenirs hier hetzelfde zijn als in alle andere toeristische plaatsen en genoten van het mooie weer. Halverwege de middag gingen we nog een broodje bij Subway eten, en rond half vijf waren we weer terug op de camping. Weer moe, weer een mooie ervaring rijker.  

Foto's

Vrijdag 19 juli.
Wij zijn vandaag in Bialowieza gebleven. Na gisteren hadden we natuurlijk geen zin om gelijk te gaan rijden. Voor Wim was het hier ook een prachtig wandelgebied. Hij is een groot gedeelte van de middag wezen wandelen in het oerbos. Van de wisenten heeft hij niet meer dan een paar sporen gezien, maar er zaten wel hele mooie vogels, sommigen daarvan zag hij voor de eerste keer, zoals de grauwe plevier en een geelgors. Al met al heeft hij het erg naar zijn zin gehad. 

Voor mij was het erg prettig om een dag rustig in de camper te blijven zitten (geen weer om buiten te zitten, bewolkt, winderig soms wat regenspatjes). Met mijn laptop, telefoon en boek vermaak ik me dan ook prima. Zo heb ik weer energie opgedaan voor de komende dagen. 

Foto's

Donderdag 18 juli.
Vroeg opgestaan, vroeg op pad. Omdat het wat lastiger is een grote camper te parkeren, wilden we vroeg bij de dierentuin zijn, die om negen uur opengaat. Voor ons is dat acht uur omdat wij gemakshalve voor die paar weken in de Baltische landen onze klokken en horloges maar niet omgezet hadden. Vanaf de camping was het maar een kwartiertje rijden, dus prima te doen. We waren inderdaad de eerste bezoekers die parkeerden en stonden dus vlak naast de ingang. De dierentuin was niet onaardig en de toegang maar 4 Euro per persoon. Hij ligt in een bosgebied, dus heerlijk lommerrijk. Het ziet er wel ouderwets en vervallen uit, maar er zijn toch aardig wat dieren aanwezig en zelfs wat bijzondere soorten. En de dieren zagen er gelukkig wel goed verzorgd uit. Personeel loopt er dan ook ruim voldoende rond. Het geheel ademde naar ons idee nog een communistische sfeer uit. Gezien de vele opknapprojecten die gepland staan zal dat over een paar jaar wel verdwenen zijn.

Wij hebben een hele leuke ochtend gehad. De hoogtepunten qua dieren waren de witte pauw, de sneeuwluipaard en de corsacvosjes. Maar ook de zebra's vond ik erg leuk, meestal zie je in dierentuinen Chapman of Grevy zebra's, nu zagen we bergzebra's. De dierentuin is in twee delen opgedeeld, een hooggelegen deel bij de ingang en achterin een gedeelte dat een stuk lager ligt. Om daar te komen kun je kiezen voor een lange trap of een steil pad. Heen namen we de trap, terug het pad.  

Daarna was het de bedoeling de Poolse grens over te gaan en te stoppen als we een leuke camping zagen, om dan de volgende dag naar Bialowieza te rijden. Dat is een dorp aan de Wit-Russische grens, aan de rand van het laatste oerbos. Helaas, we zagen wel een Kaufland onderweg (waar we ook even boodschappen deden omdat de keuze daar altijd goed is, en je de kans moet grijpen als je hem krijgt). Maar geen camping. Echt, honderden kilometers zonder een camping langs de route. Dat betekende dus dat we in één keer naar camping U Michala zijn gereden. Gelukkig zijn de meeste wegen in dit deel van Polen redelijk, dus om vijf uur kwamen we daar aan, en er was nog plaats op de camping ook. Onderweg kwamen we door allerlei stadjes en dorpjes, dus zo uitgestorven als we verwachtten is deze regio niet eens. De camping is eenvoudig maar netjes, we blijven er twee nachten zodat we morgen eens lekker kunnen uitrusten.  

Foto's

Woensdag 17 juli.
Na het ontbijt gingen we richting de Kruisberg. Een echte berg is het niet, een heuveltje maar. Het staat helemaal vol met kruisen, heel indrukwekkend om te zien. Grofweg gezien staan de kruisen symbool voor het Litouwse vreedzame verzet. We hebben er een hele tijd rondgelopen, je kijkt je ogen uit. Gelukkig waren wij vroeg, toen wij weggingen begonnen de buslading toeristen net aan te komen.  

Onze route ging naar Kaunas, de laatste Baltische stad die we bezoeken. Hier gaan we nou eens niet het centrum bekijken, maar morgenochtend willen we de enige Litouwse dierentuin bezoeken, waarna we weer terug gaan naar Polen. Net voor we bij de camping waren stopten we nog even voor boodschappen. We kwamen zomaar bij een immens groot winkelcentrum terecht, zo mooi hebben we het hier nog niet eerder gezien. De camping is zoals alle stadscampings, een veredelde parkeerplaats met heel weinig voorzieningen en zeer sober sanitair.  

Foto's

Dinsdag 16 juli.
Nu we Riga gezien hadden, waren we klaar met Letland. Dus na het ontbijt de camping betaald en ons geld geteld. De laatste Lats waren goed om nog wat diesel in de camper te gooien. Rond negen uur vertrokken we naar Litouwen. Aan de rand van Riga liggen voldoende tankstations. We moesten er natuurlijk wel eentje hebben waar je met cash kon betalen. Bij de eerste hadden we pech. Storing, pompen buiten gebruik. Of we tien minuten konden wachten? Nee, geen zin in. Wij zijn doorgereden. Bij de volgende dachten we even... hebben we nou alweer pech? Alleen maar benzine, geen diesel. Gelukkig stonden de pompen met diesel aan de andere kant van het gebouw en konden we wel tanken. Dus van onze Lats waren we af. Daarna een goeie tachtig kilometer naar de grens, over een weg die geheel gerenoveerd wordt. Er zitten mooie stukken in, stukken die nog niet gedaan zijn, en dan de stukken waar ze bezig zijn. Maar uiteindelijk kwamen we toch bij de grens, en reden we Litouwen in.  

Daarvandaan nog vijftig kilometer naar Siauliai. Ook hier was de camping weer echt Baltisch, zeg maar spartaans. Maar de douches en wc's waren in ieder geval netjes, er was warm water om af te wassen en zowaar -na een paar uur gestaan te hebben- kwam de eigenaresse langs om geld op te halen voor het overnachten en kregen we de internetcode. Voor het mooie uitzicht hoef je hier niet te staan, want het veld kijkt uit op fabrieken. Wim is een wandeling wezen maken, veel dorp kon hij daarbij niet vinden, wel nog meer fabrieken. Morgen rijden we via de "Kruisberg" (dé bezienswaardigheid van het dorp) weer verder.  

Foto's

Maandag 15 juli.
We zaten maar een uurtje rijden van Riga af. Vlakbij de stadscamping is een winkelcentrum met een grote supermarkt. Daar hebben we even wat boodschappen gedaan, daarna gingen we de camping op. Inchecken was zo gebeurd, we kregen ook een plattegrondje mee. Daarop zagen we dat de bushalte aan de voet van de brug lag (ongeveer een kilometer vanaf de camping). Het centrum van de stad lag direct aan de andere kant van de brug. In totaal 2 kilometer lopen. We kozen dus, logischerwijze, om te voet naar het centrum te gaan. Een flinke wandeling, maar wel leuk (het gedeelte over de brug dan toch). Van de drie Baltische hoofdsteden vinden we Riga de minst mooie, hoewel ook deze stad zo zijn charme en leuke plekjes heeft. Maar het is een vrij verwaarloosde, armoedige stad en veel minder sfeervol dan Tallinn. En er staan veel minder kerkjes dan in Vilnius.  

Maar toch zijn er ook hele leuke punten: het vredesmonument met de stokstijfstram opgestelde soldaten is er één van. Er zijn leuke pleintjes en onverwachte oude straatjes. Het stadspark is zelfs erg mooi. We bezochten het Oorlogsmuseum, waar de entrée gratis was, wat ons Hollanders altijd bevalt. Het was een interessant museum, dat een kijkje op de oorlogen in Letland gaf vanaf de middeleeuwen tot het heden. Om alles te zien moesten we heel wat trappen lopen, de collectie besloeg vele etages in een oud kasteel met toren. In het centrum zijn ook "gewone" winkels en moderne winkelpassages, waar we ook een kijkje genomen hebben. En waar we zelfs wat gekocht hebben. Aan het einde van de middag, na een grappige tussenstop in een plantsoen dicht bij de brug (waar zwervers slapen en opgepakt worden) hebben we ons aan de lange wandeling terug gewaagd. Gemakshalve hebben we een blik soep uit voorraad gegeten, snel klaar en weinig afwas.  

Foto's

Zondag 14 juli.
Voordat we Tallinn zouden verlaten, liepen we nog even vanaf de camping naar de boulevard (waar ook de bushalte was). Van hieruit is er een geweldig zicht op het centrum van de stad. Bovendien is de baai erg mooi, je ziet de cruiseschepen aankomen en vertrekken en er zitten volop vogels. Na een klein uurtje aan het water te zijn geweest, vertrokken we toch echt uit Tallinn. We hadden een route binnendoor uitgestippeld, naar Pärnu. Een leuke rit, we kwamen onderweg zomaar een wielerkoers tegen en reden daardoor ook nog langs een treinenmuseum. Eenmaal bij Pärnu overviel ons de twijfel. Het stadje sprak niet aan bij het erdoorheen rijden. De camping lag aan de haven, een flink eind van het centrum en ook ver van het strand. We besloten om maar door te rijden. Tomtom ingesteld op Riga, en kijken of we wat leuks tegenkomen. 

Een kilometer of zestig voor Riga zagen we een bordje voor een camping bij een hotel, en de afslag ging de zeekant op. Dat vonden we de moeite waard om te proberen. Het was "maar" twee kilometer onverharde weg, relatief weinig voor Letland. De camping ligt inderdaad op een steenworp van de zee, en is volgens Letse normen helemaal niet slecht. Hier gaan we dus overnachten. Ik ben benieuwd wat de komende dagen ons gaan brengen. Naast alle leuks hebben we namelijk ook nog een paar dingen gehad die tegenzaten. Lakschade aan de camper wegens een te smalle ingang bij een camping. Een ster in de voorruit wegens steenslag. Mijn website software die het af laat weten. En vandaag kwam er nog een defect aan de lens van mijn camera bij.  

Foto's

Zaterdag 13 juli.
Tallinn beviel zo goed dat we er nog een dag wilden rondkijken. Van die keuze hadden we geen spijt, we hebben dingen gezien die we gisteren gemist hadden. Het hoogtepunt daarvan was een bezoek aan de orthodoxe kathedraal. Een prachtig bouwwerk in Russische stijl met koepeltjes en schilderingen. We zijn ook binnen gaan kijken, het lukte ons om er ook binnen een paar plaatjes van te maken, zodat we thuis nog eens na kunnen kijken wat we gezien hebben. Ook heel leuk was het lopen naast en over de oude stadsmuur. Er zijn diverse uitzichtspunten met mooie vergezichten over de stad en de haven met de cruiseschepen. Weer terug op het centraal gelegen marktplein, waar we heerlijk zaten op een bankje in de schaduw, werden we verrast door een optocht van de Hare Krishna's. Gezellig en kleurrijk was dat. 

We sloten de dag af met een bezoek aan het tegen de oude stad aangelegen winkelcentrum Viru Keskus. Een winkelcentrum dat in iedere grote stad waar ook ter wereld zou kunnen staan. En met prijzen waar een Nederlandse winkelier blij van zou worden. Mijn nieuwe fotocamera zou me hier toch een paar tientjes meer hebben gekost. We konden echter wel in de bijbehorende supermarkt wat croissants voor morgenochtend halen en gelijk nog een paar boodschapjes doen omdat we er toch waren. Daarna konden we binnendoor naar de busterminal, en dus naar de camping. 's Avonds werden we op de camping nogmaals verrast op een mooi vuurwerk dat in de omgeving werd afgestoken. Omdat het de vorige avond er erg leuk uitzag ben ik gelijk met de camera in de hand naar buiten gegaan, zodat ik er een filmpje van kon maken. Het bracht ook een hoop gezelligheid op de camping mee, veel mensen kwamen naar buiten om te kijken.  

Foto's

Vrijdag 12 juli.
Vanaf Võsu is het maar een goed uurtje rijden naar Tallinn. Zelfs met de pauze onderweg voor boodschappen waren wij al bijtijds op de City Camping. Het boodschappen doen was wel apart. Er was een stroomstoring toen wij in de winkel waren. Gelukkig hingen er noodlampen, want het was ineens behoorlijk donker. Dat duurde niet zo lang. Maar de weegschalen waren er van op tilt gegaan. Dus verse artikelen zoals vlees waren niet te koop. Gelukkig was er ook nog wat voorverpakt vlees dus wij konden weer eten voor twee dagen kopen. Daarna door naar de camping. Tsja wat moeten we daar van zeggen. Een asfalt parkeerplaats achter de jaarbeurs. Maar goed, dicht bij de stad en de bus vlakbij, dus we doen het er maar weer mee. Omdat we zo vroeg aankwamen had het zin gelijk naar de stad te gaan. 

De bussen zijn hier een stuk moderner dan in Vilnius. Op de camping hadden we een briefje gekregen met de lijnen die naar het centrum gaan, en de namen van de halte van het centrum en van de camping. Eén ding waren ze vergeten. Om op de terugweg de bus te nemen moet je naar de bus terminal, onder een groot modern winkelcentrum. Als je niet bekend bent, heb je daar niet snel erg in. Dat was flink zoeken dus. Maar de stad zelf was erg leuk. Een mooi oud centrum, met hele leuke huisjes, kerken en een prachtig oud stadhuis dat te bezichtigen is. Allemaal leuke kleine straatjes waar je heerlijk doorheen kunt zwerven. Met centraal gelegen het grote marktplein. Het is erg levendig. Veel winkeliers, horecapersoneel, straatartiesten en proppers kleden zich middeleeuws. Omdat er veel cruiseschepen in Tallinn komen is het een zeer internationaal gezelschap wat hier rondloopt. We zagen ook nog personeel van een cruiseschip lopen, dat waren de "grote petten mannen". Morgen begint er een jamboree in Estland, waar we achter kwamen doordat we een grote groep scouts zagen. 

Foto's

Donderdag 11 juli.
Nog een dagje in Võsu gebleven. De ochtend was druilerig met wat regen, maar de middag al weer mooi. Wim ging een stukje wandelen langs het strand en was daar zo enthousiast over dat we daarna de wandeling samen gemaakt hebben. Voorbij het strand waar de badgasten zitten is een gebied waar veel vogels zitten. Omdat ik op slippertjes liep kon ik er niet zo dichtbij komen, Wim op zijn stevige schoenen wel. Hij heeft er prachtige foto's gemaakt, die ik van hem geadopteerd heb. 

Foto's

Woensdag 10 juli.
En weer vroeg op pad natuurlijk, in de al volop schijnende zon. We hadden een wat langere trip met een tussenstop op de planning staan. Die eerste etappe voerde ons naar Narva, de meest oostelijke grensstad tussen de Eu en Rusland. Eenmaal bij de stad aangekomen volgden wij de borden Sint Petersburg. Daardoor belandden wij op een parkeerplaats pal voor de grensovergang. Waarbij we het geluk hadden dat op deze vrij drukke locatie een plekje was waar wij onze camper toch nog kwijtkonden. We hadden dus alle tijd om eerst de grensovergang te bekijken. Als je de grens over wilt steken, moet je er in ieder geval heel veel geduld voor hebben. En de vraag is of het zo leuk is aan de overkant, in Ivangorod. In ieder geval, het was niet de bedoeling dat wij het zouden proberen, dus liepen we een stukje in zuidelijke richting door het park, tot we bij een uitzichtspunt kwamen. Hier konden we beiden delen van wat vroeger één stad was zien, en de rivier de Narva die nu de grens vormt tussen Estland en Rusland. 

Na dit indrukwekkende bezoek begonnen wij aan de tweede etappe van onze reis, camping Lepispea in Vösu, aan de kust. Hiervandaan is het nog maar een klein stukje rijden naar de hoofdstad Tallinn. Ook dit deel van de reis verliep goed. Een deel van de grote weg van Narva naar Tallinn was afgezet, en de omleiding was goed aangegeven. Het rijden over de kleinere wegen en door de piepkleine dorpjes beviel ons goed. We zagen weer volop natuurschoon, zowel qua landschap als dieren. Zo zagen we natuurlijk weer veel ooievaars, maar ook kraanvogels en hazen. Halverwege de middag kwamen we bij de camping aan. Eindelijk weer eens een echte camping gevonden, met alles erop en eraan. We overwegen om hier morgen ook te blijven, zodat we uitgerust naar Tallinn kunnen. 

Foto's

Dinsdag 9 juli.
Zoals altijd als we reizen, gingen we weer vroeg op pad. Nog een klein stukje rijden en we zouden in Estland zijn. Bijna gingen we ongemerkt de grens over, want Eesti Vabariik was niet direct wat we gedacht hadden te zien staan. Gelukkig ligt de camera altijd paraat. Wat direct opviel, was het feit dat er weer lijnen aan de zijkanten van de weg waren aangebracht en er weer reflector paaltjes langs de kant stonden. Het eerste stukje in Estland moesten we, behalve naar de Tomtom te luisteren, ook goed op de kaart en de borden kijken. Want zo dicht bij Rusland wil je niet de verkeerde afslag nemen en onbedoeld Rusland in rijden, zonder visum en zonder dat de camper daar verzekerd is. 

Alles ging prima, en op rustig rijden en op ons gemak om ons heen kijkend kwamen we rond het middaguur bij Tartu. We stopten daar even bij een (mooie grote) supermarkt zodat we de komende dagen weer kunnen eten. Eindelijk konden we weer in Euro's betalen. De boodschappen zijn gemiddeld iets goedkoper dan in Nederland, maar duurder dan de andere landen waar we tot nog toe waren. Daarna naar de camping. Goh, weer heel anders. Het lijkt wel of we in een park staan, mooi aangelegde tuinen rondom. Voor de camper een prima plekje op een grindplaats. Maar douchen morgen... dat vervangen we voor een keer door wassen aan de wasbak. Drie euro per persoon vragen ze daarvoor, een service die bij de meeste campings inbegrepen is. Zo maak je steeds wat anders mee. 

Foto's

Zondag 7 en maandag 8 juli.
Omdat we uit de ACSI gids het idee kregen dat de camping in niemandsland erg mooi zou zijn en leuke mogelijkheden bood, hadden we twee overnachtingen betaald. Niet ons allerbeste idee ooit. Geen duikcursus, geen excursies. Zelfs geen wandelpaden. Wel veel insecten, heel veel zelfs. En omdat het zondag ook vaak regende bleven we dus maar in de camper. Gelukkig hebben we genoeg spullen bij ons om ons niet te vervelen. Maandagochtend vertrokken we al vroeg. Het was leuk rijden, we gingen in pal noordelijke richting en eindigden net onder de grens met Estland.

Het landschap is over het algemeen golvend, met hier en daar landbouw maar ook bossen, natuurlijke velden en meren. Het is niet druk op de wegen, en dat is maar goed ook. Alles is tweebaans en niet altijd van goeie kwaliteit. We kwamen soms door kleine en zelfs wat grotere dorpen. We hebben besloten de komende dagen de ochtenden te rijden en de middagen op of rond de campings door te brengen. Vandaag ging dat prima, we staan nu op camping Jaunsetas in Alüksne, waar we wel een leuke wandeling langs het meer konden maken. En zowaar, hier is ook Wi-Fi aanwezig.  

Foto's

Vrijdag 5 en zaterdag 6 juli.
Na de vermoeiende dag in het centrum van Vilnius, besloten we de vrijdag als rustdag te nemen. We bleven dus in en naast de camper. De hitte was nog een graadje erger dan de vorige dag, dus rustig aan doen was het devies. Omdat er geen supermarkt in de buurt was, aten we 's avonds iets uit de noodvoorraad van foliebakken en conservenblikken, goed dat we die hebben. 

Zaterdag waren we fit om weer op stap te gaan. Vroeg op en vroeg rijden, om kwart over acht waren we al onderweg. De eerste etappe was maar kort, aan de rand van de stad zagen we een enorm groot winkelcentrum, met een grote supermarkt en voldoende parkeerplaats. Een prima gelegenheid om de voorraad- en koelkast weer aan te vullen. Deze supermarkt deed niet onder voor de besten in Frankrijk en Duitsland, we slenterden er op ons gemak doorheen, keken onze ogen uit en kochten eten voor de komende drie dagen. Even later was er weer een reden voor een tussenstop, nu om een voorraad diesel in te nemen. Het was een automaat, en voor de 200 litas die we pinden kregen we de tank bijna helemaal vol. 

Daarna reden we een flink eind door, om laat in de ochtend de grens van Letland over te gaan. Onderweg naar de camping kwamen we nog door een kleine stad en een groot dorp. In dat dorp zagen we wat we nog zochten, een flappentap. Dat was dus onze derde en laatste tussenstop. Met Letse Lats op zak reden we naar niemandsland, waar in het midden de camping was. De laatste drie kilometer over een onverharde zand en stenen weg, gemiddelde snelheid 18 kilometer per uur. Maar we kwamen uiteindelijk toch bij de camping. Heel ludiek, zullen we maar zeggen. Tussen bomen, veen, water en grasland gelegen. Het heet een camping in opbouw te zijn, dan wel volgens een Sovjet 5-jarenplan waarschijnlijk. Maar het is wel leuk om weer zoiets compleet anders tegen te komen. De bomen waar we in de buurt staan maken dat het hier binnen minder heet is, er is een dames- en een herenbadkamer met ieder een douche, wastafel en wc in één kamertje, en van internet hebben ze volgens mij zelfs nog nooit gehoord. Geen Wi-Fi aanwezig dus. 

Foto's

Donderdag 4 juli.
Zo vroeg mogelijk vertrokken we van de camping naar het centrum van de stad. Het was in de ochtend al warm, maar nog niet heet. 's Middags zou het 28 graden worden, en met bijna geen wind is dat verstikkend heet. Maar goed, eerst maar eens naar de bus lopen. Om de halte te bereiken moesten we een drukke weg oversteken, maar dat ging goed. De (trolley)bussen rijden zeer frequent dus lang hoefden we niet te wachten. Gelukkig wisten we dat we bij het eindpunt uit moesten stappen, want de bus was vrij oud en gammel en beschikte niet over tv schermen met info. En de omroepster vertelde veel in het Litouws, maar dat konden we niet verstaan. Vanaf de bus was het nog een kwartiertje lopen naar het begin van de Oude Stad, een onder de toegangspoort door kwamen we in een smal slingerend straatje. Wat direct opvalt is de grote hoeveelheid kerken, in het centrum alleen al heeft Vilnius er 22. Een aantal daarvan zijn we ingegaan, de meeste kerken zijn vrij sober, alleen die van de Orthodoxe kerk zijn prachtig ingericht. Helaas mag je er niet fotograferen, dus een paar kiekjes vanaf de deur is alles wat we er van hebben. 

De Oude Stad eindigt bij een mooi park waar aan de rand de kathedraal van de stad staat. In het park volop bankjes, heerlijk in de schaduw. We hebben daar zalig gezeten. Daarna zijn we door de moderne winkelstraat gelopen (waar opvallend weinig winkels zaten eigenlijk) en hebben geluncht bij de Mac. Ook hier appelgebak dus ik weer helemaal blij. Daarna bezochten we het Genocide museum, waar we een indringende kijk kregen op de bezetting van Litouwen door de Sovjets. Onder de indruk kwamen we weer buiten, en even later zagen we daar een sliert auto's langskomen met een groot politie-escorte. Gezien de vlaggen op sommige auto's vermoedden wij dat het een staatsbezoek was. Inmiddels liepen we rustig aan terug richting de oude stad en daarna naar het busstation, waar we de bus terug richting camping namen. Het was een bijzondere dag geweest. Ik was doodmoe toen we terugkwamen, niet alleen van het lopen maar ook van de hitte. 

Foto's

Woensdag 3 juli.
Rustig aan begonnen wij de dag, want de rit naar Vilnius die op het programma stond was niet al te ver, en te vroeg aankomen heeft ook geen zin. Tijdens het ontbijt heb ik dus nog wat tv zitten kijken, en zo langzamerhand waren we klaar voor vertrek. Het was een aangename rit die we hadden, mooie wegen en niet zo druk. We zagen weer mooie en leuke dingen. Langs de wegen zitten veel straatverkopers. En ook vandaag zagen we weer volop ooievaars, en één keer kraanvogels. De rit door de stad was even hectisch, de oorspronkelijke route was afgezet, dus wij besloten rechtdoor te rijden richting centrum (de camping ligt iets voor het centrum). Dat was inderdaad de goede keuze. Toch moesten we een vreemde lus maken, een paar kilometer extra dan de oorspronkelijke planning. We vermoedden dat er ergens een laag viaduct of zo iets de kortste route verhinderde. Gelukkig maar dat je daar niet allemaal zelf over na hoeft te denken. 

De camping ligt net achter de expo, en is niet veel meer dan een grasveld met stroompalen en sanitair in containers. Maar het voldoet. Op 500 meter hiervandaan is de bus naar de stad, daar doe je het voor. Toen we aankwamen konden we nog heerlijk naast de camper zitten, in de schaduw omdat het behoorlijk warm was. Na een uurtje begon het in de verte en al snel dichterbij te rommelen, dus ruimden we de stoelen op. Net op tijd, want even later brak de grote bui met veel regen en onweer los. De rest van de middag hebben we dus binnen gezeten, maar wij vermaken ons daar ook prima.

Foto's

Dinsdag 2 juli.
Druskininkai beviel ons gisteren zo goed, dat we er nog een dag wilden blijven. Aan de rand van de stad, net voorbij de camping, liggen twee leuke meertjes. Met prima wandelpaden, bankjes, mooie parken en zelfs een strand met voorzieningen. Dat gecombineerd met het mooie weer noodde tot een wandeling. We hebben het ontzettend naar onze zin gehad. Hoogtepunt was het moment dat Wim een enorme ringslang in het water zag. En het is hem gelukt er een paar prachtige foto's van te maken. Verder hebben we heerlijk gelopen over de goed aangelegde paden. Natuurlijk met de nodige pauzes, niet alleen om uit te rusten maar ook omdat het zo leuk is om dan rond te kijken. Favoriet was het bankje bij het stadsstrand. Lekker in de schaduw en een levendige plek.

Halverwege de middag waren we weer terug op de camping, ik iets eerder dan Wim. Hij ging nog even kijken waar de dichtstbijzijnde supermarkt was, ik ging rechtstreeks naar "huis". Toen we beiden terugwaren hebben we heerlijk in ons tuintje naast de camper koffie zitten drinken. Eten hebben we dan weer binnen gedaan, Wim zag de bui, letterlijk en figuurlijk, al hangen en had na de koffie de stoeltjes weer binnen gezet. En inderdaad, toen ik de omelet stond te bakken barstte het los. Niet gek, na zo'n drukkend warme dag. 

Foto's

Maandag 1 juli.
Wij wilden graag vroeg vertrekken, omdat we vanuit Polen naar Litouwen zouden gaan. En je weet niet precies wat je dan te wachten staat. Dus rond acht uur liepen we van de camper naar de receptie. Helaas, wij waren te vroeg, er was nog niemand. Na een aantal keren bellen en een minuut of tien wachten, konden we dan uitchecken. Deze camping was gruwelijk duur, zeker voor Polen, maar zelfs voor ons. Die ene nacht kostte € 25,- en dat was het zeker niet waard. De vorige campings waren allemaal zo rond de € 15,- en van vergelijkbare kwaliteit. Maar goed, rond half negen konden wij vertrekken, en we hadden een prima rit. De grens was een peulenschil, ook hier geen controle of oponthoud gehad. De wegen in Litouwen zijn niet slechter dan die van Polen, op sommige stukken misschien zelfs wel beter.

Al met al waren we al vlot in Druskininkai, waar we rond één uur (twee uur lokale tijd) op de volgende camping stonden. Een prachtige camping, met ruime plaatsen, een verhard stuk om je camper op te zetten en een stuk gras ernaast, je eigen tuintje als het ware. Direct na het neerzetten van de camper gingen we naar het dorp. Een leuke wandeling van minder dan een kilometer, langs een stukje bos en een leuk meer. De stad is ruim van opzet en erg netjes. We weten nog niet of alle plaatsen in Litouwen zo zullen zijn, maar wat we tot nu toe gezien hebben bevalt ons zeer goed. 

Foto's

Zondag 30 juni.
Rond kwart voor 10 verlieten wij de camping. De volgende camping die in de Tomtom was ingesteld was Galindia, in de buurt van het stadje Ruciane-Nida in het hart van Mazurië. Helaas was het mooie weer al weer voorbij, we reden met sombere wolken en soms regenbuien. Halverwege de rit stopten we een poosje op een mooi gelegen parkeerplaats bij Stare Jablonki. Om een uur of één kwamen we in de buurt van de camping. Vreemd genoeg gaf de Tomtom aan dat we nog een half uur zouden rijden over de laatste 10 kilometer. We vroegen ons af wat ons te wachten zou staan. Het viel gelukkig mee. Wel een onverharde weg, maar zeker niet slecht. Hij was redelijk breed en vlak. Dus tegen kwart over één waren we ter plaatse, een winst van 50%!

De camping is heel apart. Midden in het bos, met aan 3 kanten water. Wat direct opvalt zijn de houtsnijwerken overal. De stroompalen en prullenbakken zijn keurig weggewerkt met rietschermen. Er zijn veel dagjesmensen die deze locatie bezoeken, en in het hoofdgebouw is ook een hotel. Maar waar wij staan zijn we de enige, en dat is echt heerlijk. We hebben het gevoel dat we zomaar ergens in het bos zijn gaan staan. Overal hoor je de vogels zingen, en zo nu en dan laten ze zich ook zien. We hebben 's middags een heerlijke wandeling over de camping gemaakt, die enorm uitgestrekt is. We boften, ondanks dat het nog steeds somber was, bleef het wel droog.

Foto's

Zaterdag 29 juni.
Om kwart over 10 gingen we naar de boot, want van half 11 zou je al aan boord kunnen. Dat hadden meer mensen zo gedacht, boven zat het al vol, dus er zat niets anders voor ons op dan om beneden te gaan zitten. Toen we eenmaal onderweg waren zijn we toch naar boven gegaan, en staande langs de reling en soms zittend op een leeg plekje (bovendeks mag niemand een plaats reserveren) hebben we zoveel moois langs zien komen. Het vogelreservaat ligt langs het kanaal, en is een moerasachtig gebied. Er wonen ontzettend veel vogels, zo zagen we futen, waterhoentjes, eenden, zwanen, meeuwen en sternen. Maar ook buizerds en zelfs een indrukwekkende adelaar passeerden de revue. En tegen de verwachtingen in dat alles in een stralende zon. 

Rond twee uur waren we weer terug in Elblag, een hele ervaring en bijna 900 foto's rijker. De rest van de dag hebben we dus besteed aan het sorteren daarvan. Eerst de slechte foto's weg, en dan van de rest de mooiste uitselecteren, plus foto's van Wim en van mij bij elkaar voegen. Veel werk, maar leuk om te doen omdat je nog eens kan zien wat je allemaal langs hebt zien komen tijdens de boottocht. Ons plan om uit eten te gaan hebben we ook maar even uitgesteld, zelf even een hapje maken betekent dat je tussendoor gelijk door kunt werken. 

Foto's

Vrijdag 28 juni.
Het zomerse weer is toch definitief voorbij, vannacht was het maar 13 graden in de camper. Het zomer dekbed alweer omgeruild voor het najaarsdekbed, en daar zelfs nog een fleecedeken overheen gelegd. Maar dan is het wel weer prima slapen. We stonden pas om kwart over acht op, en ontbijtten op ons gemak met de lekkere croissants die we gisteren al bij Kaufland hadden gekocht. Iets na tien uur gingen we op weg naar de stad. Het centrum van Elblag is maar een minuut of tien van de camping vandaan, nog leuk lopen ook langs de gelijknamige rivier. We hadden het idee hier echt het Polen van de Polen te zien, niet erg toeristisch zoals de dorpen langs de kust of het oude centrum van Gdansk. We hebben voor morgen een mooie boottocht geboekt. Niet die over het kanaal, het bleek dat de bootliften opgeknapt worden en daardoor is de tocht niet mogelijk. Maar een alternatief was een vaartocht door een vogelreservaat ten zuiden van de stad. Dat klonk ook erg leuk, dus daar hebben we al kaartjes voor klaarliggen.

Daarna maakten we een wandeling door het centrum, leuke straatjes die er een beetje uitzien zoals het vroeger is geweest (helaas is er veel verwoest in de oorlog), we bezochten de kathedraal en het lokale museum. Omdat het een oude stad is kent het een rijke geschiedenis, en er zijn zelfs Romeinse en Vikingvondsten gedaan. En ook hier kwam het thema barnsteen uitgebreid aan bod. Er zijn in het museum meer werknemers dan gasten. Je wordt van zaal naar zaal gebracht door een suppoost, die daarna achter je het licht uitdoet en de deur sluit. Toen we naar buiten gingen werd ons duidelijk gemaakt (ondanks de taalbarrière) dat het volgende gebouw ook nog bij het museum hoort. Al met al was het dus best een groot museum, en zagen we meer dan we van te voren hadden verwacht. 

Foto's

Donderdag 27 juni.
Tijd om weer verder Polen in te trekken. Voor deze dag stond kasteel Malbork op de planning. Ondanks een flinke file onderweg (zou er iets gebeurd zijn? Er kwam veel politie langs maar verder zagen we helemaal niets) waren we rond 11 uur ter plaatse. Parkeren kostte 5 Euro, de toegang tot het kasteel (inclusief headsets met toelichting en een plattegrondje) 20 Euro. En wat een kasteel, immens groot. We hebben er uren rondgelopen. Er waren prachtige stukken in het kasteel, en ook de binnenplaatsen waren mooi. Wat wel tegenviel was de inrichting. In veel van de mooie ruimtes was bijvoorbeeld moderne kunst geplaatst, misplaatst wat ons betreft. Maar behalve dat waren we erg onder de indruk van ons bezoek.

Pas halverwege de middag hadden we alles gezien, en reden we verder naar het stadje Elblag. Van onze Duitse tipgevers op de eerste Poolse camping hadden we gehoord over een mooie kanaaltocht die daar te maken zou zijn. We staan in ieder geval weer op een goede camping, maar er is wat onduidelijkheid over de kanaaltocht, het zou kunnen dat die boot tijdelijk uit de vaart is vanwege restauratie. Dat gaan we morgen uitzoeken, en gelijk de stad bekijken als we toch op pad zijn. Op deze camping troffen we de inspecteurs van de ACSI reisgids. Erg leuk om met ze te praten en de mensen te zien achter het fotootje op de DVD. En weer zijn we een boel tips rijker geworden! 

Foto's

Woensdag 26 juni.
Hoewel het nog een sombere dag was, was het de hele dag zo goed als droog, en wat een vooruitgang was dat. We begonnen met een bezoek aan het Nationaal Museum, dat dicht bij het centrum ligt. Twee haltes eerder uit de tram, en daarna was het centrum prima aan te lopen. Het museum was erg leuk. Het zit in een oud klooster. Op de begane grond is een collectie aardewerk te zien. De etage is het mooist, daar hangen veel schilderijen van o.a. Nederlandse en Vlaamse schilders. We hebben daar heerlijk rond lopen kijken. Het hoogtepunt van het bezoek was het zien van de drieluik "Het Laatste Oordeel" van Hans Memling. Na het bezoek aan het museum liepen we weer naar de oude stad.

Nu het droog was, zagen we de stad toch heel anders. Je gunt jezelf dan wat meer tijd om rond te kijken, kleine straatjes in te gaan om te kijken wat daar eigenlijk is, ook al staan ze niet in de gids. We hebben ook een tijd langs de kade gelopen, lekker over het water kijkend. Zo nu en dan gingen we eens op een bankje zitten. En op één van die bankjes zat ik naast een man, die op mij overkwam als een zwerver. Hij had een voorraad duivenvoer bij zich, en ik moest van hem ook de duiven voeren. Zoveel kon hij mij wel duidelijk maken, al was een gesprek verder niet mogelijk vanwege de taalbarrière. Ik heb dus braaf de beestjes zitten voeren, zitten lachen en foto's gemaakt, tot we weer verder de stad ingingen. We eindigden onze stadswandeling op het terras van de Subway waar we lekker gegeten hebben, en gingen daarna weer met de tram terug naar de camping.

Foto's

Dinsdag 25 juni.
Na ruim een week stralend weer, nu de grote omslag. Een stuk kouder en een pak natter. Dus gingen wij om negen uur met schoenen aan in plaats van op slippers, jassen aan en paraplu's in de tas richting de tram. We hadden een goede rit naar het centrum van Gdansk. Dankzij de info die we de vorige avond op internet hadden opgezocht wisten we al waar we uit moesten stappen. De stad stelde niet teleur, gezellige straatjes met oude panden, veel leuke geveltjes, poortjes en doorgangen. Zoals overal langs de kust, ook hier volop barnsteenwinkels. Maar niet alleen souvenir barnsteen, ook de mooiere winkels met prachtige sieraden en kunstvoorwerpen ervan. Na een rondje gelopen te hebben, waarbij de regen steeds harder ging vallen, besloten we het barnsteenmuseum in de vroegere gevangenis te bezoeken. Het was er erg leuk, allemaal kleine zaaltjes van onder tot boven in de toren. En helemaal bovenin kon je nog de zolder op om te genieten van het uitzicht over de stad. Als afsluiter ga je nog door een stukje waarin je iets over de geschiedenis van het gebouw kunt zien.

Na dit bezoek gingen we weer dapper onder onze paraplu's door de stad wandelen, ook al heb je al een rondje gelopen, je vindt de tweede keer toch weer andere leuke straatjes en mooie gebouwen. Om een uur of twee waren we moe, koud en nat. En we hadden het idee dat we alles wel gezien hadden. Dus terug naar de tramhalte en richting de camping. Wat hadden we daar een pech mee. Ergens richting de camping deed een wissel het niet meer. En wat doe je dan als Poolse trambestuurder? Je zet de tram bij de remise en laat je passagiers uitstappen. We moesten dus het laatste stuk lopen. Na een vermoeiende dag in Gdansk was dat nou net te veel. Geen leuk einde van een dag die verder zo leuk was. 

Foto's

Maandag 24 juni.
Het is gelukt! Wij hebben Hel verlaten. Via het mooie schiereiland reden we daarna richting Gdansk. Die route voerde door een aantal steden, dat betekende betere wegen maar slechtere uitzichten. Om een uur of elf waren wij al in de wijk Stogi, waar we een camping hadden gezien die ons aanstond. We werden al bij de poort welkom geheten en naar een staplaats gewezen. Zou dat zijn omdat ze zo blij met ons zijn of omdat er hier nog meer campings vlakbij zijn? In ieder geval, de camping ligt in het bos, en in het midden is een deel dat geschikt is voor campers. Tussen de bomen is het te krap en ongelijk daarvoor. We staan hier dus netjes op een rij met een groep campers, doet aan een camperplaats denken. Verder is hier alles prima in orde.

's Middags zijn we ook hier weer naar het strand gewandeld. Een mooi wit strand, zelfs met een strandwacht. En -zolang je niet naar links kijkt- met een mooi uitzicht. Aan die linkerkant kun je zien dat je bij een havenstad zit. Na een wandeling bij het strand en een stukje langs de duinen en het bos gingen we weer naar de camping. Wim ging daarna nog een rondje lopen, ik doe krachten op voor de komende dagen. Want dan gaan we Gdansk in, en het lijkt er op dat daar veel te zien is. 

Foto's

Zondag 23 juni.
Tijd om Leba gedag te zeggen. Iets over negenen checkten we uit, en zetten koers naar Sarbsk. Dat was maar 10 kilometer verder, dus om half tien stappen wij het Sea Park daar in. Het park is nog maar pas geopend, sommige delen zijn nog niet eens helemaal af. Toch was het wel leuk, er waren twee gebouwen open, in het ene een klein maritiem museumpje. Het andere vonden wij geweldig. Het was een prehistorisch aquarium. De beesten van toen zwommen live rond op grote 3D schermen, erg leuk bedacht en uitgevoerd.

Het hoogtepunt van het bezoek was natuurlijk het voeren van de zeehonden en de zeeleeuwen. Met uitleg, helaas alleen in het Pools. Maar de bezigheden spraken eigenlijk ook wel voor zichzelf. Rond half twaalf hadden wij alles in het park gezien. 

Daarna reden wij verder, richting Hel. Een mooie rit over een zeer smalle landtong. Vooral het eerste stukje is niet meer dan strand, de weg, een spoorlijn en een dun strookje bos. En daarin razend veel lange, smalle en overvolle campings. Naarmate je verder komt wordt het wat rustiger. Toen we eenmaal in Hel waren, vonden we daar zowaar ook een camping. Niet veel bijzonders, heel klein en alles wordt volgepropt, wat je zegt typisch Pools. Maar het voldoet, we hebben plaats, stroom, internet, sanitair in de buurt. En we waren vlakbij het strand, daar ging het tenslotte om. Er is een mooi wandelpad precies tussen het strand en de duinen, erg lekker om daar te lopen. Want hoewel het een zeer benauwde dag was, deed de zeewind wonderen. De bui barstte pas los toen wij aan het avondeten zaten, zeer hevig maar dat duurde maar kort. 

Foto's

Zaterdag 22 juni.
We zijn nog een dag in Leba gebleven, omdat het ons hier goed bevalt. Ik heb mezelf een vrije ochtend gegeven, Wim is gaan wandelen langs de pier en het strand. Tussen de middag hebben we gezellig samen koffie gedronken, daarna zijn we samen weer naar het dorp getogen. Het was heerlijk weer, zonnig maar niet meer zo heet. En langs het strand stond een lekker windje zodat je het in de zon niet te warm kreeg. We hebben daar heerlijk op een bankje gezeten dat uitkeek over het strand en de zee.

Daarna hebben we onszelf eens flink gekieteld en zijn uit eten gegaan. Volop zaakjes natuurlijk in zo'n toeristendorp. Welke moet je dan uitkiezen? In ieder geval eentje waar ze ook Duits spreken, zodat je weet wat je eet. Dan nog is er genoeg keuze, wij kwamen uit op de Bar Tango. Een goeie keuze, we hebben er lekker gegeten, en de XXL schnitzel was zelfs groot genoeg voor Wim. Na het eten gingen we weer terug naar de camper, waar we flink moesten uitbuiken met een lekkere koffie erbij.

Vrijdag 21 juni.
En alweer een hele warme benauwde dag. We gingen al vroeg naar het centrum van Leba toe, omdat de mogelijkheid er in zat dat het 's middags zou gaan regenen en onweren. Zelfs om 10 uur was het in de zon al ontzettend warm, maar gelukkig zijn er altijd wel schaduwplaatsen te vinden. Zo hebben we een tijd in het bos gezeten, daar was het zeer aangenaam. En ook aan het strand in de zeewind was het lekker. Leba heeft een wat andere sfeer dan Rewal had, maar de overeenkomst zijn de souvenir- en prullariakraampjes en winkeltjes overal. Vanaf het strand zagen wij een "piratenschip" op zee. Dus wij naar de haven getogen en ja hoor, de boot gevonden. Daarmee hebben wij dus ook een vaartochtje gemaakt, zoals het goede toeristen betaamt. 

We zagen in de haven een otter! De slimmerik had een verse vis gepikt die één van de vele vissersboten aan wal had gebracht. Na de boottocht liepen we nog eens een rondje door het dorp. Ik kocht een lekkere slushpuppy en we gingen op een bankje zitten. Nu zie je hier veel zwaluwen, maar daar hadden we er toch een mooi uitzicht op. Aan de gevel van een restaurant zat een nest, op een lamp onder de luifel. Moeders had het er maar druk mee, die jonkies te voeren. En wij konden meekijken. Na die leuke pauze gingen we terug naar de camping, met een lekkere bak koffie bij de hand werd het tijd om de foto's eens goed te gaan bekijken. 

Foto's

Donderdag 20 juni.
Na aardig wat regen in de late nacht en vroege ochtend, kregen we een benauwde dag. Boven de 30 graden met veel vocht in de lucht, en nauwelijks een zuchtje wind. Oftewel, een geschikte dag om te gaan rijden (met de ramen open). Van medegasten op de camping hadden wij een aantal leuke tips gekregen, waaronder het kustdorp Leba. En van de vele campings daar raadden zij ons camping Rafael aan. Een goede tip, wij vinden het een mooie camping. De rit hierheen was best zwaar. De wegen in Polen zijn zeer slecht onderhouden, 250 kilometer rijden waarvan een groot deel over hobbels, door kuilen enzovoorts vraagt wel wat van je. En weinig mogelijkheden om te stoppen onderweg.

Wij hebben daarom maar 3 tussenstops gemaakt. De eerste keer in een grotere plaats waar een Kaufland zat. Bijna net zo groot en goed gesorteerd als ze in Duitsland zijn, prettig om even een voorraadje aan te leggen. Daarna bij een plekje waar een aardbeienkraampje langs de weg was. Dat gaf me ook de kans een paar foto's te maken van één van de palen met ooievaars die hier veel voorkomen. En de derde op één van de zeldzame parkeerplekken langs de weg. We hebben nog aantal keren stil gestaan bij wegwerkzaamheden. Gelukkig doen ze dus soms wat aan die slechte wegen, al zal het nog lang duren voor alles af is. En één keer moesten we stoppen om een ooievaar voorrang te verlenen. 

Foto's

Woensdag 19 juni.
De dag begon al gelijk warm en zonnig. Echt een dag om zeer rustig door te brengen. Na het ontbijt eerst maar eens wat in en om de camper gedaan, daarna pas gaan douchen. Lekker hoor, ver na de ochtenddouchespits. Pas aan het einde van de ochtend gingen we naar het dorpje toe. Nu niet langs de buitenkant van de camping, maar aan de achterkant via het bospaadje en dan langs zee. Veel leuker met dit mooie weer. We hebben weer gezellig langs de boulevard gelopen, op het uitkijkplatform boven het strand gestaan en natuurlijk zijn we ook de winkelstraatjes nog eens door gegaan. 

Vandaag niet de fotocamera meegenomen, maar wat filmpjes gemaakt. En voordat je met een nieuwe camera uitgevist hebt hoe je die losse fragmentjes op maat moet snijden en aan elkaar moet plakken om er een geheel van te maken, ben je wel even bezig. Uiteindelijk is het dan wel weer gelukt, zodat ik iets heb om via YouTube op mijn site te zetten. Zodra ik ergens een internetverbinding heb die zo'n upload aankan wordt de link op mijn site geplaatst. Op de terugweg van het dorpje zijn we nog even in de supermarkt geweest, zodat we vanavond sperziebonen met aardappelen en worst kunnen eten.

Dinsdag 18 juni.
Na een klein beetje regen in de nacht en een bewolkt begin van de dag, hadden we vooral in de middag toch weer volop zon. Zodra je uit de wind bent is het ronduit warm, maar de wind houdt het lekker, soms zelfs fris. Rond een uurtje of 10 vertrokken we naar het dorpje, wat erg gezellig, druk en toeristisch is. We hebben eerst door de winkelstraatjes gelopen en onze ogen uitgekeken naar alle winkeltjes, soms een tentje naast een huis, soms een schuurtjes, soms een echte winkel. Qua assortiment natuurlijk voornamelijk souvenirs, wat te verwachten is in een toeristenplaats. Vers zomerfruit is ook volop te koop, en helemaal niet duur. Vanuit de winkelstraatjes liepen we naar de boulevard, die mooi aangelegd is. Het strand is een stuk lager dan het dorp, maar er zijn overal trapjes omlaag. De boulevard loopt deels door het bos, en het uitzicht is overal prachtig. Er staan ook volop bankjes, waar wij dol op zijn.

Na de koffiepauze in de camper liepen we 's middags de andere kant op. Vanaf de camping kom je op een prachtig wandelpad door het bos boven het strand, en je kunt helemaal naar het volgende dorpje (Trzesacz) lopen. Een leuke wandeling, waar weer van alles te zien was. Leuke vogels (zoals broedende zwaluwen), schitterende vergezichten over de zee, de ruïne van een 13e eeuwse kerk in Trzesacz en het mooie bos. Aan het einde van de middag waren we weer terug in de camper. Toen werd het tijd om de foto's op de laptop te zetten, mijn website te schrijven enzovoorts. Daarna met de laptop onder de arm naar de receptie, waar een prima internetverbinding is zodat ik mijn verhaal en foto's kan uploaden, mijn mail kan lezen enzovoorts.

Foto's

Maandag 17 juni.
We hadden de vermoeidheid van de eerste, lange dag er toch goed uitgeslapen. We konden dus vol goede moed op pad gaan, richting Polen. Na een erbarmelijk stuk snelweg in Duitsland, we konden er maar stapvoets rijden en werden nog enorm door elkaar geschud, bereikten we de grens. Direct daarna waren er grote aantallen tankstations, en maar goed ook, we reden op reserve. Er ging ruim 83 liter in de tank, dat betekent dat er nog maar 7 inzaten. Wat dan weer jammer was.... diesel is zo ongeveer dezelfde prijs als thuis en in Duitsland. Omdat we onze overnachting al zo dicht bij Polen hadden gedaan, was het niet nodig in Stettin te stoppen, en konden we gelijk doorrijden richting de kust. Direct voorbij Stettin hield de grote weg op en reden we over provinciale wegen verder. Ook hier soms slechte stukken weg, maar zeker niet overal, en het was goed te doen.

Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt. Eerst bij een supermarkt, de keuze daar was redelijk maar de taal maakte het lastig om boodschappen te doen. Want in welk van de pakjes gehakt zou nou rundergehakt zitten? We hebben maar wat anders genomen voor de zekerheid, en volgende keer het woordenboekje dat we in de camper hebben liggen meenemen de winkel in. Daarna stopten we in een leuk dorpje aan de kust (Dziwnow) om even langs het water te lopen. Hoewel het een kustroute is, rijdt je voornamelijk door de mooie bossen en zie je soms een glimp van de zee. Halverwege de middag zagen we een camping die er erg mooi uitzag, dus daar zijn we gestopt.

Foto's 

Zondag 16 juni.
Om acht uur hadden we de camper er klaar voor staan en was ook thuis alles geregeld. Vertrekken dus maar. Kilometerstand 44298, we zijn benieuwd hoeveel er bij gaat komen, het zal niet weinig zijn. Het was een goede keuze om op zondag te vertrekken. De wegen waren, zeker in de ochtend, ontzettend rustig. Zelfs het nare stuk bij Bad Oeynhausen, waar je een paar kilometer dwars door de stad moet om van de ene snelweg op de andere te komen, was goed te doen. De enige file die we gehad hebben was in de buurt van Maagdeburg, precies bij de oude Oost-Duitse grens. En dat was wegens weg aan de werk, en daardoor vermindering van rijbanen. 

Al met al ging het zo lekker, dat we voorbij Berlijn waren voordat we het tijd vonden om te gaan stoppen. We hadden al ruim 800 kilometer gereden, een record voor ons met de camper om op één dag te doen. We vonden een leuke camping in het dorpje Warnitz, nog maar een kilometer of vijftig van de Poolse grens. We zitten daar heerlijk in een naaldbos, bij een mooi meer. De camping heeft geen vaste staplaatsen, er is een gebied waar je met je camper kunt gaat staan, kijk maar hoe je hem neer wilt zetten... in ons geval in de buurt van een stroomkast, altijd makkelijk. 

Foto's

 

 

 

© Heidi Holster