Maandag 12 en dinsdag 13 september.
Na een week in Kassel werd het tijd om richting huis te gaan rijden. We vertrokken iets voor 10 uur van de camping. Het eerste deel van de rit reden we nog binnendoor, daarna
pakten we, kort voor het Roergebied, de grote weg. We hadden besloten om naar Kleef te rijden. Daar hadden we al een paar keer op een camperplaats gestaan. Toen ik in de gids
zat te bladeren voor het adres zag ik, dat er in en nabij Kleef wel 7 camperplaatsen zijn. Na eens goed te kijken wat die allemaal te bieden hadden en wat ze kosten, viel
de keuze op een gratis camperplaats in een voorstad van Kleef. Niet alleen was deze gratis, we konden ook nog in de schaduw staan in plaats van in de volle zon. Met een
buitentemperatuur van 30 graden een groot voordeel. Het enige wat we voor een nachtje moesten missen, was de stroom. Maar dat is prima te doen. Op de accu van de laptop konden
we precies 2 afleveringen van een dvd-tje kijken. En vroeg naar bed stond al op de planning, we wilden sowieso de volgende ochtend de hitte een beetje voorblijven.
En inderdaad, op dinsdag waren we al om 8 uur bij de Kaufland aan de andere kant van Kleef. Daar deden we voor de laatste keer Duitse boodschappen. Eten voor de komende dagen
thuis en voorraadjes van de leuke, lekkere en bijzondere Duitse spullen. Met de camper behoorlijk volgeladen begonnen we dan aan het laatste stukje van de rit. En die verliep
lekker vlot, zodat we al om half 12 thuis waren. De kilometerteller staat op 90793, dus zijn we aardig op weg naar de ton.
Zaterdag 10 en zondag 11 september.
Op zaterdagochtend kwam het er dan eindelijk van om het centrum van Kassel te gaan bezoeken. we waren er met de tram al een aantal keer doorheen gereden, dus we wisten
al een beetje wat we konden verwachten en -ook niet onbelangrijk- waar we het beste uit de tram konden stappen. Dat was de halte bij het raadhuis. Een prachtig gebouw, in een
centrum dat verder vrij modern is. Alleen aan het einde van de lange winkelstraat staan nog een oude toren en een wat oudere kerk. Verder is het overwegend moderne bouw.
Wel zitten er een aantal leuke winkels en 2 mooie winkelgalerijen. Dus wat dat betreft hadden we een goede dag. We kochten wat elektronica, wat leuke frutsels in de Euroshop
en ik vond een heel leuke bloes voor de komende herfst. Niet voor direct gebruik, het was en bleef de hele periode dat we in Kassel waren extreem warm en zonnig. We gingen niet
al te laat terug naar de camping. Onderweg stapten we bij de Lidl nog even uit de tram op eten te halen, daarna konden we op de warmste tijd van de dag aangenaam op de camping
in de schaduw gaan zitten. 's Avonds hebben we gezellig buiten zitten tafelgrillen, dat zijn dan weer de leuke kanten van de warmte.
Op zondag zijn in Duitsland nog altijd alle winkels gesloten. Slechts een heel enkele keer is er bij bijzondere gelegenheden wel eens een winkel open. Maar wat ze wel hebben,
zijn Trödelmarkten en Flohmarkten. Oftewel rommelmarkten. Wij zagen een aankondiging van zo'n markt bij het Herkules E-center in Vellmar. Wat nazoeken op internet leverde als
resultaat op dat dat een voorstad van Kassel is en voor ons bereikbaar met het OV. De familiedagkaart is in het weekend zelfs een familieweekendkaart, dus met de kaart van de
vorige dag konden wij nu weer reizen. Het was een leuke rit met de regiotram, zo zie je ook gelijk wat meer van de stad. En zelfs de rommelmarkt was gezellig. Zoals meestal in
Duitsland proberen ze veel te veel geld voor hun oude troep te vragen. Maar als je maar heel goed zoekt haal je er soms wel eens iets leuks weg. Zo vond ik nu een The Mountain
T-shirt in goede staat voor maar anderhalve Euro. Na dit grote succes (en omdat we de hele markt overgeweest waren) volgde de rit terug naar de camping. De middag was weer
geschikt om zeer ontspannen in en vooral rondom de camper door te brengen.
Vrijdag 9 september.
Op vrijdagochtend gingen we dan eindelijk op pad om de Herkules
te gaan zien. Dit enorme bouwwerk staat in het bergpark Habichtswald aan de buitenrand van Kassel. Om er te komen hadden we 2 trams en een bus nodig. Maar het was
de reis meer dan waard. We kwamen bij het bezoekerscentrum boven bij het beeld uit de bus. Daarvandaan konden we Herkules goed zien. Het was wel erg jammer dat er
grote renovaties bezig zijn. Logisch dat dat soms moet gebeuren, maar zonder zou het nog mooier geweest zijn. Maar goed, we konden Herkules zelf goed zien gelukkig.
Het uitzicht omlaag -toch al niet zo weids omdat het enigszins mistig was- werd behoorlijk opgevuld door hijskranen enzovoorts. Nadat we het beeld en de omgeving goed
gezien hadden, begon onze wandeling omlaag. Vanaf het beeld gaat er een kaskade naar beneden (waar op sommige dagen een enorm waterfestijn te zien is). Daarnaast gaan er
trappen omlaag. In totaal ruim 500 treden om af te gaan. Beter omlaag dan omhoog, maar nog steeds best zwaar om te doen. Maar ook dit was wel weer de moeite waard.
Hiervandaan konden we omhoog kijken en zien hoe groot en groots het beeld is.
Vanaf het bassin onderaan de kaskade liepen we het mooie wandelpad door het bos omlaag. De route voerde nog langs een kunstmatige waterval, de duivelsbrug, de Jussow tempel
en de grote fontein (allemaal onderdeel van de waterspelen) naar het slot Wilhelmshöhe. In totaal daalden we zo'n 300 meter af over een lengte van 4 kilometer.
En dit alles is gewoon aangelegd als vermaak voor de adel, eeuwen geleden. Bizar! Maar nu dus wel een geweldige tocht voor de toeristen.
Vanaf het slot was het nog een stukje lopen door het park om bij de tram te komen. De terugreis was een stukje korter, nu waren er alleen maar
2 trams nodig om weer op de camping te komen. We waren pas rond 6 uur terug. Er moest nog even kaiserschmarrn gebakken worden, maar toen dat af was ging dat er erg goed in.
's Avonds weer lekker met de voetjes omhoog een dvd gekeken en vroeg naar bed om de vermoeidheid van de dag er uit te slapen.
Dinsdag 6 t/m donderdag 8 september.
Op dinsdag voelde ik me niet lekker toen ik opstond. Rillerig, buikpijn en moe. Na een klein ontbijtje er maar aan toegegeven en met een pijnstiller terug mijn bed in. Later
op de dag knapte ik wel wat op. Maar we hebben de rest van de dag rust gehouden. Op woensdag bleek dat dat de juiste keuze was, ik voelde me al weer een stuk beter. We gingen
toch nog niet de stad in. Eerst maar eens een wandeling naar de Aldi in de buurt. Heen de mooie, maar langere weg. Terug met de boodschappen de kortere route langs de doorgaande
weg. Die leek -omdat het minder leuk lopen was- eigenlijk zelfs langer. Toen ik ziek op bed lag, had Wim kennisgemaakt met een medekampeerder. Die man is al 92 maar komt hier
nog steeds op vakantie. Hij nodigde ons (zo begreep Wim het) uit de stad samen te bekijken. Wij namen die uitnodiging aan. Later bleek dat wij hadden ingestemd met een bezoek
aan de Thermen. Beloofd is beloofd, dus wij zouden op donderdag naar de Thermen gaan.
Dus pakten we onze tassen in, badkleding, handdoeken, badjassen. En gezamelijk gingen we met de tram (waar alleen Wim een kaartje nodig had omdat ik als begleider van Oswald -hij
is visueel gehandicapt- gratis mee mocht) naar de Thermen. Voor ons was het onwennig, we waren nog nooit in zo'n complex geweest. Maar er waren zoveel baden, sauna's, stoomcabines
enzovoorts dat wij ons toch goed konden vermaken. Al met al moesten we ons nog haasten om op tijd buiten te zijn, we hadden kaartjes om 3 uur te welnessen. Daarna de omgekeerde
reis terug naar de camping waar we nog gezamelijk een kopje koffie dronken en even napraatten over de leuke dag. We zaten aan de schaduwkant van de camper, het is
verbazingwekkend warm voor bijna half september, het kwik tikt vandaag de 28 graden aan.
Zondag 4 en maandag 5 september.
Zondagochtend gingen we al vroeg op pad. We zaten nog binnen de 24 uur na afstempelen dus konden we met onze OV kaart van de vorige dag nog naar de dierentuin. Bus, tram en tram
en toch waren we er al in 3 kwartiertjes. Prima geregeld, zelfs op zondag. Het was -na alle mooie dagen die we hadden gehad- een wisselvallige dag. De temperatuur bleef zeer aangenaam,
maar vooral in de ochtend waren er wat buien. Wim had er gelukkig aan gedacht een paraplu mee te nemen, dus konden we toch redelijk de dierentuin bekijken. En bij veel verblijven
waren er overdekte stukjes waarvandaan je kon kijken. De Zoo van Leipzig is een oude dierentuin waar veel gemoderniseerd is en nog wordt. Zo is er een enorm groot mensenapenhuis,
waar de binnenverblijven al groter zijn dan het totaal in de meeste dierentuin. De buitenverblijven zijn helemaal immens. Maar er zijn heel veel uitkijkpunten rondom, zodat je
altijd een goede kans hebt de dieren te zien. Toen wij gingen kijken zaten de meeste apen nog binnen. Vooral van de grote groep Bonobo's was ik erg gecharmeerd. Toen het tussen
de middag even echt hard ging regenen gingen we naar de grote tropische hal. In deze hal ligt een complete wandelroute uitgestippeld met bezoek aan het doodskopaapjes eiland, een
wandeling over de wiebelende hangbruggen, klimmen naar het uitzichtspunt en voor de liefhebbers is er zelfs een boottochtje te maken. Je moet ook echt ruim de tijd nemen om hier
rond te kijken, veel dieren lopen of vliegen los. Hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet. Wij vermaakten ons hier prima.
Toen we uiteindelijk buiten kwamen, was het niet alleen droog,
er scheen zelfs zo nu en dan een beetje zon. De rest van de middag vermaakten we ons dus met het kijken naar de dieren die buiten liepen. Wat ons daarbij opviel is dat veel verblijven
erg mooi zijn aangelegd, alles ziet er erg natuurlijk uit. Veel dieren zijn ook te zien zonder dat er glas of tralies tussen zitten. En er zijn ook veel mogelijkheden om zelf
binnenin de verblijven rond te lopen. We bleven tot half 5 in de dierentuin,
toen hadden we alles goed gezien en waren we beiden behoorlijk moe. Voor de terugweg hadden we enkeltjes gekocht bij de automaat, gelukkig
een duidelijk systeem hier. Dat kan van stad tot stad nog wel eens variëren. Na het eten en het kijken van een dvd-tje gingen we al vroeg naar bed, dat doet zo'n hele dag
rondlopen wel met je.
En zodoende konden we de volgende dag ook weer vroeg vertrekken. Om half 9 lieten we de camperplaats al achter ons. We reden richting Kassel. De rit zelf
zou zo'n 5 uur duren. Maar bij Halle kwamen we langs een groot winkelcentrum met een enorme Globus. Het boodschappen doen nam daardoor flink wat tijd in beslag, maar we vonden het
wel heel goed besteedde tijd. Zodoende kwamen we pas rond 4 uur bij de camping in Kassel aan, na een rit die vooral door de zuidelijke Harz erg mooi was. We kwamen door mooie dorpjes
met vakwerk huizen, door glooiend landschap met kronkelende wegen, door heerlijke stukken bos enzovoorts. Toen we vertrokken uit Leipzig was dat nog in de regen. Maar zo in de loop
van de dag werden de buien steeds minder en eenmaal in Kassel was het droog, nog wel bewolkt. De temperatuur was prima, met wat minder hitte voel ik me over het algemeen
een stuk fijner. Het eten stond snel op tafel, we hadden chili con carne. Maar pfoe hé, die was wel scherp zeg. De Duitse kijk op zo'n mixje is toch anders dan de Nederlandse.
Maar goed dat we onze flesjes water onbeperkt kunnen bijvullen hier.
Vrijdag 2 en zaterdag 3 september.
Op vrijdagochtend vertrokken we uit Dresden. We gingen via Meißen, waar we een boodschappenpauze hielden, naar Leipzig. Het was een vlotte maar niet bijzondere rit. Het landschap
was grotendeels vrij vlak en open, met eigenlijk maar een paar wat mooiere stukjes. Aan het begin van de middag kwamen we in Leipzig aan, op een camperplaats
bij een prachtig woonhuis in een industriegebied. Er zijn ca. 20 plaatsen en toen wij kwamen stond het al behoorlijk vol. Maar met wat passen en meten kregen we
de camper toch op een lege plaats. Nog niet eens een onredelijke plaats ook. Veel schaduw is hier niet, maar aan het einde van de middag hebben wij gelukkig wel wat
schaduw. Met nog steeds erg warm weer is dat toch wel erg prettig. Inchecken kon tussen 5 en 7 's avonds. We kochten gelijk een dagkaart voor het OV morgen en liepen nog
een rondje in de omgeving. Even kijken waar de bushalte is, verder valt er hier weinig te zien. Opmerkelijk dat mensen zo'n mooi huis bouwen in zo'n trieste omgeving.
En zo gingen wij op zaterdagochtend iets na 10 uur met de bus en de tram, een uitstekende verbinding, naar het centrum van Leipzig. Zo kort nadat we in Dresden waren geweest
viel Leipzig ons een beetje tegen. Niet dat het een slechte stad is, integendeel. Maar het is allemaal net wat minder leuk en minder mooi. Maar toch voldoende om een groot
deel van de dag in het centrum rond te lopen. Zo bezochten we de Thomaskerk, waar het graf van Johann Sebastian Bach is. En voor die kerk staat dan ook een groot standbeeld
van hem. Ook het oude Raadhuis met het marktplein en de daarnaast gelegen Mädler Passage vonden we erg leuk. Toen we het centrum rond geweest waren namen we nog wat trammetjes
om de gebieden rondom het centrum te bekijken. Het viel ons op dat we door veel oude vervallen buurten kwamen. Maar we hadden wel gezien waar de dierentuin (ons doel voor
morgen) is en hoe we daar moeten komen. Eenmaal terug op het station gingen we even naar de Aldi om croissants voor het ontbijt morgen te halen. Daarna met de tram en de bus
terug naar de camperplaats. En was het buiten met 27 graden al warm, binnen was het opgelopen tot 33. Snel alle ramen en de deur open en goed laten doorwaaien. Tegen bedtijd
hadden we de temperatuur omlaag naar 25.
Woensdag 31 augustus en donderdag 1 september.
Via de receptie (om een nieuwe dagkaart voor het OV te halen) gingen we naar de bushalte. Nu gingen we met de andere bus, de andere kant op.
In een half uurtje waren we waar we wilden zijn, via de brug "Blaues Wunder" op de Körnerplatz. Hiervandaan gingen we met de Standseilbahn omhoog, de berg op.
Daarboven konden we genieten van een schitterend uitzicht over de Elbe en Dresden. Voor de derde dag op rij hadden we prachtig weer, gelukkig. Met mist of regen zou het
boven op de berg niet leuk geweest zijn. We liepen een rondje boven en daarna ging het weer met het treintje de berg
af. Nu liepen we over de brug naar de Schillerplatz en stapten daar op de tram naar het Grote Park. Daar hadden we een zeer aangename pauze. Het geplande bezoek aan het
blauwe huis sloegen we over. Vanwege renovatie aan de tramlijnen waren er wat wijzigingen in de routes, om te komen waar wij heen wilden hadden we waarschijnlijk 3 keer moeten
overstappen. Wij vonden het te veel gepuzzel, met de kans dat we het alsnog verkeerd hadden. Zouden we ooit nog in Dresden terug komen (en de stad is er leuk genoeg voor) komt
dit uitstapje bovenaan het lijstje.
De volgende etappe, weer met de tram, bracht ons naar het centrum. We maakten voor de laatste keer een wandeling langs de diverse winkels, warenhuizen en passages. Nou
ja, deze keer niet alleen erlangs maar we gingen ook een aantal winkels in. Met
wat leuke aankopen op zak namen voor de allerlaatste keer de tram. We stapten bij het Hauptbahnhof uit, waar we de Lidl nu goed konden vinden. Met eten voor de komende dagen
namen we -ook al voor het laatst- de bus naar de camping, waar we pas om half 6 aankwamen. Het is maar goed dat we als avondeten broodjes (nog warm toen we ze pakten) en verse
bockworsten hadden. Snel klaar en overheerlijk. Voor donderdag stond er een rustdag op het programma. De camping beviel goed, dus ook zonder uitstapje naar het centrum is het
er prima toeven. Zeker omdat de camper een groot deel van de dag in de schaduw staat en het binnen niet al te heet wordt.
Dit gaf me alle tijd om de foto's uit te zoeken en de website te schrijven. Bovendien konden we weer eens op tijd eten.
Dinsdag 30 augustus.
Ook Dresden heeft een dierentuin. Dus daar kon je ons deze dag vinden. Hoewel het een leuke dierentuin is, is hij niet zo erg groot. We liepen op ons gemak eerst een rondje buitenom.
Daarna door het middengebied. Maar na zo'n drieeneenhalf uur waren we echt overal geweest. Het frappantste was het feit dat ook deze dierentuin koala's heeft. Terwijl er maar weinig
dierentuinen zijn die ze hebben troffen wij ze nu kort op elkaar. Goed, ze blijven schattig dus geen klachten daarover. De olifanten waren van de Afrikaanse variant, mijn
favorieten. Er waren een redelijk aantal inloopverblijven, altijd leuk om oog in oog met de dieren te staan zonder hekken, tralies of glas er tussen. En hoewel de ochtend koud begonnen
was (we gingen zelfs op een bankje in de zon zitten in plaats van in de schaduw) was het aan het einde van de ochtend al weer heerlijk.
Vanaf de dierentuin gingen we met de tram de Elbe over. Aan de andere kant staat een prachtig gouden ruiterbeeld, dat wilden we in het echt zien. Het stelde niet teleur. Beetje
apart dat het uit het centrum staat, maar het plein waar het staat is ook wel een gezellige buurt. Beetje een gewoon winkelcentrum tegenover het luxe stadscentrum en
de toerischtische Altstadt. Ik kwam hier een leuke bakwinkel tegen, waar ik wat spulletjes heb gekocht om weer eens cupcakes mee te bakken.
Hiervandaan liepen we over de mooie Augustusbrücke terug naar de Altstadt. En vanaf de andere kant komend zie je weer andere dingen. Na deze wandeling gingen we met tram en
bus terug naar de camping. Er stond een omelet op het menu. Die was lekker. Met het geroosterde brood had ik minder succes. Ik liet 2 boterhammen te lang in de broodrooster
zitten. Stinkend en zwart kwamen ze er uit. Die liggen nu in de vuilnisbak. Gelukkig lag er nog wat brood in de vriezer voor een tweede poging. Dus na een smakelijke maaltijd en
eventjes wat internetten keken we een dvd-tje voor we naar bed gingen. Routine zeg maar.
Zondag 28 en maandag 29 augustus.
En zo vertrokken we op zondagochtend al vroeg vanaf de camperplaats. Toen we weggingen was het nog niet zo warm, maar dat zou in de loop van de dag veranderen. 's Middags tikten
we de 32 graden aan. De rit naar Dresden was erg leuk en verliep voorspoedig. Om 10 uur waren we al op de camping in Mockwitz (een buitenwijk van Dresden). Inchecken ging makkelijk,
we konden zelf een plaats zoeken en heerlijk! Bijna alles in de schaduw. We kregen een plattegrond van het OV mee en een lijstje met de tijden van de bus. Zelf zochten we nog wat
folders van leuke bezienswaardigheden uit. Ook kochten we dagkaartjes voor het OV voor de komende dagen. Voor 2 personen kost zo'n familiekaart 9 Euro, dat is -zoals ze hier
zeggen- Preiswert. De rest van de dag hielden we ons koest. Met schaduw, ramen wijdopen en mijn onvolprezen ventilator was het uit te houden. Gelukkig was dit de laatste hete dag.
En inderdaad, op maandagochtend was het een stuk lekkerder. Vol goede moed gingen we richting de stad. Met de bus, die direct voor de camping zijn halte heeft, is het maar een
kwartiertje naar het Centraal Station. Het klikte direct tussen ons en Dresden. Vanaf het station loop je door een gezellig modern winkelgebied, met diverse grote overdekte
winkelcentra, naar het oude centrum. En in de Altstadt kijk je je ogen uit. Veel mooie gebouwen, paleizen, kerken, bruggen. Hoewel niet alles wat oud lijkt dat ook echt is.
De tweede wereldoorlog heeft enorme schade aan de stad gebracht. Het wederopbouwproces is pas na de Wende begonnen. In het communistisch tijdperk is er veel gesloopt. Maar
toen gebouwd of nu herbouwd, mooi is het.
En toch zijn er mensen met heimwee naar het communisme. En zo iemand probeerde Wim te bekeren. Iedereen die hem een beetje kent weet dat dat uitermate tevergeefs was. En
hij had zoveel weerwoord dat de oude communist het maar opgaf. Alsof er een Jehova aan de deur stond. Dit heeft ons er natuurlijk niet van weerhouden te genieten van de stad,
zowel het oude als het nieuwe deel. In de moderne winkels lekker gewinkeld, in de Altstadt lekker rondgezworven. We hebben een hele tijd op een bankje aan de Elbe gezeten. Niet
direct aan het water, maar op een terras (lees een plein, geen commercieel terras) een stuk hoger. Met een mooie uitzicht over de Elbe aan de ene kant en de prachtige
kunstacademie aan de andere kant. We reden ook nog een stukje tram om wat meer van de stad te zien en wilden de dag afsluiten met wat boodschappen. En daar ging het even mis. Wij
hadden gezien dat er een Lidl in de stationshal zou zitten. Maar die konden we niet vinden. Okay, dan naar de supermarkt in zo'n winkelcentrum (best weer een stuk lopen) maar
die viel zwaar tegen. Heel hoge prijzen gekoppeld aan een heel klein assortiment. Dan toch maar terug naar het station, desnoods om daar wat fastfood te nemen als we geen
boodschappen konden doen. Wim zei "ga jij maar even zitten, ik zoek nog wel door" en dat was een goed idee. De Lidl was er toch, maar in een zeer verstopt hoekje. En hoera! Alles
gekocht wat we wilden en voor normale prijzen. Een voorbeeld: een pak afbakbroodjes voor 39 cent ipv 99 cent. Dus zeer tevreden met de bus terug naar de camping, waar we pas over
vijven aankwamen. Maar onze schnitzels met sla en aardappelsalade smaakten heerlijk.
Vrijdag 26 en zaterdag 27 augustus.
Op vrijdagochtend vertrokken we tegen 9 uur vanaf de camping in Praag. We hadden hier een paar heerlijke dagen gehad, maar ook vermoeiende. Zeker met de warmte. Dus voor
de afwisseling werd de Tomtom nu weer op een camperplaats ingesteld die rustig gelegen zou liggen. Maar eerst nog naar de Globus om inkopen te doen. De gewone dingen wat
betreft eten en drinken voor de komende paar dagen. Maar ook nog voor de laatste keer kijken voor leuke hebbedingetjes om mee naar huis te nemen. Nou, Wim zag iets liggen
waar ik helemaal blij van werd. Een miniventilator die op mijn usb-poort aangesloten kan worden. Voor een zacht prijsje van € 7,50. Verder kwam ik met handen en voeten en
de hulp van een vriendelijke medeklant bij de slagerij aan vlees voor de komende dagen. Fruit en groente kun je gelukkig zelf pakken en afwegen en zolang er bij de bak
aardappelen "brambory" staat kan ik dat op de weegschaal wel terugvinden. Met een goedgevulde kar kwamen we bij de kassa aan. Rekening houdend met de Kronen die we nog hadden
en hoeveel diesel er minimaal in de camper zou kunnen, zou Wim voor ongeveer 1000 Kroon contant afrekenen. Ik zou de rest dan pinnen. Maar raar, het was iets meer dan 1000 Kroon.
Omdat ik met mijn gedachten al bij het betalen van mijn deel van de boodschappen was stond ik er verder niet zo bij stil en gaf even een briefje van 100 Kroon aan. Pas toen
Wim goed keek op de bon, zag hij dat de ventilator 2x was gescand. En de cassière zei "jammer, mijn fout, maar je moet toch naar de klantenservice" (ze sprak zowaar Engels).
Daar was Wim niet blij mee,
die zag de bui al hangen, dat ze daar zouden zeggen je hebt er 2 gekocht en probeert met een smoesje geld terug te krijgen. Maar eerst... maak het die mevrouw maar eens
duidelijk wat er aan de hand is. Zij spreekt geen Duits, geen Engels en al helemaal geen Nederlands. En wij dan weer geen Tsjechisch. Gelukkig schoot ook daar een vriendelijke
medeklant ons te hulp. Na die uitleg belde mevrouw Klantenservice even met mevrouw Kassa en binnen de korste keren hadden we ons geld terug, gelukkig.
Na dit hele boodschappengebeuren telden we ons geld eens even goed na en stopten bij een tankstation om voor 1032 Kroon te tanken. Ons gehele Tsjechische kapitaal was nu
op. Met een gerust hart maakten we de rest van de reis, de laatste paar kilometer daarvan in Duitsland. De camperplaats die we uitgezocht haddden, had niet rustiger kunnen
wezen. Er stond welgeteld 1 camper waar er plaats is voor 32. Ook de naastgelegen camping en het hotel zijn heel erg stil. Wij hebben het idee dat het hier voornamelijk
in de winter druk zal zijn. Overal om ons heen zien we bordjes met loipes staan en in de gids stond ook al dat de skibus voor de ingang van de camping stopt. De tegenstelling
met Praag had niet groter kunnen zijn. Er is slechts 1 nadeel aan deze plek, het is er vergeven van de vliegen. Ze komen sneller binnen dan dat Wim ze kan vangen. Verder
is het er goed toeven, prachtig uitzicht om ons heen. En ondanks dat we in de volle zon staan blijft het met alle ramen en de deur open redelijk binnen, omdat het zo hoog en
open lekker waait. En mijn ventilator doet ook wonderen. Zaterdagmiddag maakten we een wandeling, maar in dit weer in de volle zon lopen is niet lekker, dus we hielden het kort.
Je komt ook niet echt de bossen in hiervandaan. Maar goed uitgerust zijn we wel, we kunnen morgen vol goede moed weer verder gaan.
Woensdag 24 en donderdag 25 augustus.
Op woensdag gingen we eens op een andere manier Praag in. Eerst naar één van de moderne, luxe winkelcentra. Mooi, groot, met allerlei winkels uit de bekende ketens. Dit winkelcentrum
had in iedere Europese stad kunnen staan. Ook het prijspeil is hetzelde. Of je die ene trui nou bij H&M in Rotterdam, Praag of Oslo koopt, hij kost overal evenveel.
Daarna gingen we naar een wat kleiner winkelcentrum (inkoopcentrum Eden) waarvan we hadden gelezen dat de lokale bevolking hier graag
komt. Inderdaad, minder gelikt maar wel erg leuk. Hier zitten de winkeltjes die net wat anders zijn en wat anders te bieden hebben naast de standaard winkels. We kochten dan ook
best wat leuke dingetjes voor zachte prijsjes. We sloten het bezoek af met een maaltijd op de foodcourt. Voor zo'n 4 euro pp hadden we een prima warme hap.
Met onze OV dagkaarten namen we op de terugweg de toerischtische route om vanuit de tram nog wat van de stad te zien.
Om de hitte voor te zijn gingen we al om kwart over 8 op pad. Heerlijk koel nog buiten. Maar verder waren we toch iets te laat... tot onze grote verbazing stond er al
een enorme wachtrij voor de Praagse Burcht. Wij zijn dus snel de tram terug ingestapt en naar de oude stad gegaan. Wat volgde was een wandeling door allerlei smalle straatjes
vol souvenirwinkeltjes. Slenteren over de Karelsbrug. Genieten van straatartiesten. Gaan zitten op bankjes (in de schaduw natuurlijk) en kijken naar de stad die aan ons
voorbijtrok. Helemaal aan de andere kant van de oude stad, waar de modernere winkels zitten, gingen we terug naar Debenhams waar ik de eerste dag een geweldige jurk voor Serra
had zien hangen. Gelukkig was die er nog, wat zal ze er volgend jaar zomer geweldig in uitzien. Daarna liepen we weer terug naar de oude stad. We vonden het geweldige "All-you-can-eat" steakrestaurant terug waar we 2 jaar geleden waren en aten daar een heerlijke late lunch. Daarvandaan liepen we richting de tram terug,
maar gingen eerst nog even het Palladium in. We wisten dat er een overdekt winkelcentrum zat. Van buiten lijkt het niet zo groot, maar met 5 etages kun je toch veel winkels huisvesten.
Met broodjes voor de avond (die bleven liggen omdat 3 biefstukken plus van alles erbij voldoende was voor de hele verdere dag) en het ontbijt morgenochtend stapten we voor het
laatst op de tram terug. In de camper was het -net als de vorige dag- 36 graden. Met alle ramen open en de ventilator aan kregen we het tegen bedtijd omlaag naar 26 graden.
En dan kun je gelukkig wel goed slapen.
Dinsdag 23 augustus.
We togen al vroeg richting de dierentuin. Met onze 24-uurs OV kaarten konden we namelijk met de bus naar de dierentuin, als we daar maar voor 10 voor 10 aan zouden
komen. En dat lukte makkelijk. Scheelt toch weer anderhalve kilometer lopen, de dierentuin zelf heeft 10 kilometer wandelpaden dus die energie kunnen we beter
daar gebruiken. En we hebben heel wat afgelopen inderdaad. Misschien niet de volle 10 kilometer maar wel een groot gedeelte ervan.
De dierentuin heeft een hoog en een laag gedeelte. De ingang is bij het lage gebied, dus je loopt langs de dieren zoals de pinguins en ringstaartmaki's
richting het pad omhoog. Als je omhoog gaat kom je langs de klimgeiten die daar veel minder moeite mee hebben dan ik.
Boven is het mooiste deel van de dierentuin, met bijvoorbeeld een grote kudde Indische olifanten. Een savanne met giraffen, zebra's en nog veel meer. Het zwembad van de nijlpaarden
met helder water, zodat ze ook echt onder water te zien waren. En terwijl mamma nijlpaard een bad nam, lag de kleine op de kant tevreden toe te kijken.
Toen we boven helemaal rondgelopen waren werd het tijd om weer naar beneden te lopen, dat gaat een stuk
makkelijker dan omhoog gelukkig. Onderweg konden we ook nog eens genieten van een prachtig uitzicht over de stad Praag, het was de hele dag mooi weer. Vaak zonnig maar soms
een paar wolkjes om te voorkomen dat het te heet zou worden. Perfect! Pas om half 5 waren we helemaal rond geweest en gingen we weer terug naar de camping. Ik nam (met een enkeltje) de bus, Wim ging lopen. Eer dat we terug waren, koffie hadden gedronken en eten gemaakt was het al behoorlijk laat. Pas om een uur of 7 zaten we aan de aardappels met kidneybonen en een lapje vlees. Maar oh wat smaakte dat toen lekker. We keken daarna nog 2 afleveringen CSI en gingen vroeg naar bed om de vermoeidheid er uit te slapen en morgen weer fit op pad te kunnen.
Maandag 22 augustus.
Tegen 10 uur gingen we op pad. Gewapend met onze dagkaarten voor het OV, volgden we een tip van internet. "Aan vrijwel ieder eindstation van de metrolijnen ligt een
groot winkelcentum." Als eerste troffen wij een station aan dat nou net geen winkelcentrum had. Dan maar naar het andere einde van de lijn. Daar hadden we een lesje
sociale geschiedenis. Een typisch troosteloos jaren 70 betonblok communistisch winkelcentrum. Laten we het, uhhh, interessant noemen. Maar dan toch maar op naar het
centrum. Daar hebben we op ons gemak het modernere deel van Praag bekeken. De grote winkelstraat met de warenhuizen, C&A, H&M enzovoorts. Maar ook hier zie je meest
opvallende dingen. Een zwerver met een -laten we zeggen- afgezakte broek die uit de vuilnisbak stond te eten, een zwerver die kwaad werd toen Wim op "zijn" bankje
ging zitten. Een ouderwetse schoenpoetser en als grote tegenstelling super-de-luxe winkels van Michael Kors, Swarovski enzovoorts.
We keken onze ogen dus weer uit. Het weer werkte netjes mee, de dreigende wolken lieten het bij dreigen. Het zonnetje kwam er regelmatig even tussendoor en de temperatuur liep
op van frisjes tot aangenaam. Zelfs bij terugkomst in de camper was het maar 28 graden, met de ramen tegenover elkaar open prima te doen. Bij de receptie kochten we vast weer
OV dagkaarten voor morgen, we hadden ze bij de metro uit de automaat willen halen. Maar die accepteert alleen munten. Geen papiergeld, geen pinpas. Munten! En die hadden we bij
lange na niet genoeg.
Zaterdag 20 en zondag 21 augustus.
Na weer even een zoektocht om uit te checken (de camping was trouwens verbazingwekkend goedkoop, slechts 200 Kronen, dat is nog geen 8 euro) vertrokken we richting Kutna Hora.
Het ging goed, totdat het niet meer goed ging. Kort voor een dorpje liep het verkeer enorm vast. We vermoedden dat het een dubbele oorzaak had. De hoofdweg (ook onze route)
was afgezet. Dus op de rotonde waar wij linksaf hadden gemoeten, moest iedereen rechtdoor. En er kwam van alle kanten verkeer op de rotonde dus het stond voortdurend vast.
Daarnaast was er iets van een sportevenement waar veel bezoekers/kandidaten op af kwamen. We zagen mensen op de gekste plaatsen parkeren en passagiers lopend die kant op gaan.
Al met al deden wij er ongeveer 5 kwartier over om het dorpje door te komen. De rest van de wegomlegging hadden we geen last meer van vertraging. Al met al waren we tegen drie
uur bij Kutna Hora. We besloten direct naar het Ossuarium (de "knekelkerk") te rijden. Het was druk op de weg ernaartoe, maar wonder boven wonder vonden we een parkeerplaats
vlakbij. De kerk was indrukwekkend, van de botten waren allerlei kunststukken gemaakt, ik keek mijn ogen uit. Ook wel een vreemd idee, dat daar zo'n 40.000 mensen als decoratie
hangen.
Toen ik uitgekeken was, gingen we terug naar de camper. Wim liep rond om zijn spiegel weer uit te klappen en net kwam er politie aan. "No parking here." "Okay, dan gaan we verder
zoeken." Pffff, geluk gehad, die dacht dat we net aankwamen. Maar goed, zonder boete op weg naar de camping, aan de andere kant van het dorp. Een kleine camping bij een
restaurantje, prima plek om een nachtje te staan. De volgende ochtend deden we nog boodschappen in Kutna Hora, de supermarkten zijn ook op zondag van 7 tot 21 of 22 uur open.
Daarna reden we naar Praag, anderhalf uur verder. Zo kwamen we vroeg in de middag aan op de camping waar we 2 jaar geleden ook stonden. Er was nog een plekje, Wim zette de camper
er maar gelijk neer, hebben is hebben. Daarna inchecken. In gebroken Engels, Duits en met handen- en voetenwerk kwamen we er uit. We blijven een dag of 4, 5 hier en hebben OV
dagkaarten voor morgen.
Donderdag 18 en vrijdag 19 augustus.
Op donderdag hielden wij het bij het uitrust tempo. Een lekker ontbijt met broodjes gekocht op de camping (voor de schrikbarende prijs van 10 cent per stuk). Met een kopje koffie
genieten van het mooie uitzicht, ondanks de regenbuitjes zo nu en dan. En pas in de loop van de middag, toen het inmiddels opgeklaard was, een wandelingetje maken.
's Avonds aten we frietjes met kipnuggets. Slowaakse kipnuggets, met een korstje van cornflakes. Best lekker, al waren ze wel erg zout. Maar lastig
gaar te krijgen in de airfryer, het duurde behoorlijk lang omdat het korstje het vlees goed isoleerde. Maar met geduld lukte het en hadden we een lekkere
maaltijd. Op vrijdag namen we weer hetzelfde ontbijt als de dag ervoor. Maar daarna gingen we inpakken, tijd om weer eens verder te gaan. Uitchecken was nog even een puzzel,
het duurde lang voordat we iemand van de camping vonden. Maar ook dat is goedgekomen. We willen via Kutna Hora naar Praag gaan. Maar dat is te veel om in 1 dag te rijden,
dus de etappe van vrijdag ging tot een camping in het zuiden van Tsjechië, in het dorpje Hutisko-Solanec. Tsja, als je die naam uitgeproken hebt ben je het dorp inmiddels al weer uit.
We begonnen met een tussenstop in Brezno, om weer bij Kaufland boodschappen te doen. Daarna rustig aan in noordwestelijke richting, een mooie rit door de lage Tatra, met soms
stukken die door de bossen gingen, met mooie uitzichten, haarspeldbochten en wat er nog meer bijhoort. Soms door kleine dorpjes en zelfs een stadje of wat.
Na de grens was het nog maar 15 km tot de camping. Even de hulp van de Tomtom ingeroepen om
een flappentap langs de route te vinden, zodat we niet (zoals 2 jaar geleden) op een camping terecht zouden komen zonder contant geld te hebben. Met 5000 Kronen (een goeie
200 euro) op zak waren we rond 2 uur bij de camping. Leuk gelegen bij een zwembad en een riviertje. Er staan voornamelijk Tsjechen hier, wij voelen ons een beetje de buitenbeentjes
maar niet op een vervelende manier. Omdat het nog behoorlijk druk is, kregen we een plekje voor een caravan waarvan de mensen nu toch niet hier zijn. Leuk, een
beetje improviseren.
Dinsdag 16 en woensdag 17 augustus.
Na weer een heerlijk ontbijt werd het tijd om uit te checken. Dat ging makkelijk en vlot. Daarna nog even naar het sanitairgebouw. Dat werd werkelijk de hele dag door perfect
schoongemaakt door vriendelijke mevrouw. Hoewel zij alleen Hongaars spreekt maakten we toch regelmatig een "praatje". Dus bij ons vertrek wilde ik haar een aardigheidje geven.
Nou, dat viel in goede aarde. Het leverde me een omhelzing en 2 dikke zoenen op. Mijn best besteedde geld van de reis! Daarna met wat passen en meten de camping af, behulpzame
buren hielpen met alle hoekjes van de camper in de gaten te houden en de overbuurman zette zijn camper met fietsenrek even een metertje naar voren. Zo konden we net overal tussendoor
onze staplaats afkomen. We zaten al aan de goede kant
van de stad om weg te rijden, dus van de ochtendspits hadden we geen last. Onderweg stopten we nog even om de laatste Forints om te zetten in diesel. Iets voorbij de helft van de
rit passeerden we de grens, waar het stil was en er geen controles werden gehouden. De rest van de rit ging door Slowakije, richting de lage Tatra en gaandeweg werd het landschap
steeds mooier. En toen kwam het moment dat we boodschappen wilden gaan doen. Winkel 1 (een Coop) verkocht helemaal geen vlees en slechts een zeer beperkt assortiment met weinig
verse produkten. Dat was het niet. Volgende poging, een BCA. Nou, spek of een andere soort vet vlees in grote hompen, verder van hetzelfde laken een pak. Ook hier met lege
handen weggegaan.
Maar toen we bijna op onze bestemming waren zagen we reclameborden voor de Kaufland. Die borden hebben we gevolgd. Blijkt er in het stadje Brezno een heel cluster winkels te zijn
met behalve de Kaufland ook nog een Lidl, Tesco en Billa. Perfect in kunnen kopen dus voor 4 dagen eten op voorraad.
Daarna was het geen 10 kilometer meer naar de camping. En wat een heerlijke camping om terecht te komen.
Gelegen in de tuin om een boerderij heen. Ruim ingedeeld in een prachtige omgeving, gerund door Nederlanders. De ontvangst was zeer hartelijk,
met een drankje en een rondleiding. Broodjes bestellen, een drankje op het terras, een ijsje uit de vriezer. Alles gaat op basis van vertrouwen. Behalve van het geweldige uitzicht
en de rust genieten we ook van de relaxte sfeer hier. De hele woensdag stond in het teken van langzaam aan doen, laat opstaan, laat ontbijten, rustig een kopje koffie drinken. Pas
in de middag gingen we een stukje wandelen in de prachtige omgeving. Daarna weer lekker rustig een kopje koffie drinken en toen werd het tijd om op mijn gemak groenten en
vlees te snijden voor een heerlijke
wokschotel. En met dit tempo hadden we geen last van de flinke regenbuien die in de nacht en ochtend waren gevallen. Toen wij gingen wandelen was de lucht prachtig met dreigende
wolken en steeds de zon er tussendoor. Maar het bleef droog en in de zon was het zelfs flink warm.
Maandag 15 augustus.
Voor de laatste keer Boedapest in. Nu om de laatste echt toerischtische punten te gaan bekijken die op ons lijstje stonden, de Matthiaskerk, het Vissersbastion en
de Burcht van Boeda (ook wel het Boedapest Kasteel, oftewel het koninklijk paleis). Dit alles ligt in een oude wijk boven op een heuvel
met prachtig uitzicht over de rest van de stad. Om er te komen moesten we overstappen op een
klein electrobusje, groter dan dat passen ze niet echt door de smalle straatjes. We kwamen ook meerdere slagbomen door, het verkeer hier is beperkt tot vergunninghouders
en zelfs daarmee is het al overvol. Het prachtige weer hielp mee om er een geslaagde dag van te maken, zonnig maar zo nu en dan ook wat wolkjes om de temperatuur redelijk
te houden.
Om de dag in stijl af te sluiten maakten we nog 1 keer een rondje door het centrum van de stad, kochten nog wat laatste souvenirs en ik haalde nog eens een broodje bij
Subway, nu om mee te nemen. En met de laatste boodschappen uit de Arkad kwamen we tegen etenstijd terug in de camper. Het leek even wat rustiger te zijn op de camping
maar die stroomde gewoon iets later vol. We staan weer vertrouwd ingebouwd, maar er staan in ieder geval geen campers meer op het middengebied dus we kunnen
gewoon wegrijden als we uitgecheckt zijn. Want morgen gaan we weer eens verder, Boedapest is erg leuk maar 5 dagen was vermoeiend genoeg.
Zondag 14 augustus.
Het beloofde een warme dag te worden, waarschijnlijk de warmste van de week. Goeie dag voor ons tweede dierentuin bezoek, tussen de grote bomen daar is er heel veel schaduw.
We gingen al weer vroeg op pad, net zoals heel Boedapest leek het wel. Drukte in de bus en de metro. Maar in de dierentuin heb je daar niet zoveel last van, hij is groot genoeg
zodat de drukte zich spreidt. Wel moesten we soms zoeken voor een bankje, die in de zon bleven wel vrij maar in de schaduw waren ze erg populair. Gelukkig zijn er ook daar heel
veel van. Het was een goed idee geweest de dierentuin in 2 keer te bekijken, we liepen ook nu uren rond aan de kant die we niet gezien hadden. En we keken onze ogen weer uit,
van een prachtig nieuw, groot complex met museumachtige uitstallingen tot charmante oude dierenverblijven in de vorm van tempels. Variatie genoeg! We hadden weer veel geluk
met het tegenkomen van leuke dingen. Een oppasser die aan de wandel was met een neusbeer aan een riempje. Een olifant die uitgebreid in bad ging. En bovenal! De nijlpaarden
die binnenstonden omdat hun buitenverblijf schoongemaakt moest worden en daardoor letterlijk op aaiafstand stonden.
Halverwege de middag hadden we deze kant van de dierentuin ook helemaal gezien. Dus weer terug met de metro. In het centrum stapten we weer uit, Wim had voorgesteld dat ik
een broodje bij Subway zou halen (daar kun je me heel erg blij mee maken). Zelf heeft hij in de camper een soepje gemaakt. We hebben nog een poosje in het centrum gezeten voordat
we de terugreis maakten, met de inmiddels vertrouwde tussenstop bij de Spar voor broodjes voor morgenochtend. Om een uur of 5 kwamen we terug in de camper. Nou ja, zeg maar in de
sauna, het was 36 graden. Snel alle ramen open en de ventilator aan. Na een uur was het binnen te harden, en om een uur of 7 was het al lekker.
Zaterdag 13 augustus.
Zelf broodjes bakken? Voorlopig even niet, bij de Spar liggen zulke heerlijke broodjes, dat is voorlopig ons Boedapests ontbijt. En daarna ging het weer richting de bus en de metro
om de stad in te gaan. De temperatuur was aangenaam maar niet al te warm, ideaal stadsweer.
We stapten weer bij Deak Ferenc Ter uit, een groot plein in het hart van de stad. Het is knooppunt van 3 van de 4 metrolijnen en
ook nog het centrale punt van het winkelgebied. We liepen nu de andere kant uit, van de
Donau af dus, en kwamen bij de St. Stephan Basiliek uit. Een mooie kerk, waar we eerst een rondje omheen liepen voordat we binnen gingen kijken. Ook dat stelde niet teleur.
Vanuit de kerk slenterden we door de winkelstraten maar ook de de kleine straatjes daarachter waar je soms de leukste dingen ziet. Een mooi doorkijkje, vervallen oude luister, een
leuke fontein. En dan sla je een hoek om en sta je opeens weer in een chique winkelstraat. Dit alles ligt in het oostelijke deel van de stad, "Pest".
Toen we weer op het grote plein terugwaren stapten we op de metro. Nu gingen we onder de rivier door naar het stadsdeel "Boeda". We stapten op goed geluk uit bij het metrostation met
de meeste bussen en trams om over te stappen. Om verder te reizen kozen we een route die er op de kaart leuk uit zag. En vooral, waar een prachtige oude tram reed. Die rit viel niet
tegen. Aan de ene kant naar het eindpunt langs de Donau, aan de andere kant lag het eindpunt in de heuvels achter de stad. En hoewel wij in dezelfde tram bleven zitten en dezelfde route terugreden,
zaten we op de terugweg ineens in tram 61 ipv 56A. Dat is Boedapestse logica denk ik. We eindigden de dag in het mooie winkelcentrum tussen de metro en de bus naar de camping. Drie
etages vol winkels, veel ketens die ook in Nederland zitten. Maar al die importprodukten zijn hier ontzettend duur. De echte koopjes vind je vooral bij de lokale produkten. Dus
het bleef vooral bij kijken, hoewel ik 1 gadget zo leuk vond (en uniek) dat ik die niet kon laten liggen.
Vrijdag 12 augustus.
Met de bibberitus opgestaan om 7 uur, de temperatuur was vannacht gezakt naar 14 graden. Maar dat is meestal een goed teken, dat belooft een zonnige dag. En die kregen we inderdaad.
Toen we om half 10 in de metro naar het centrum zaten bedachten we ineens "dit is prachtig dierentuin weer". Dus stapten we niet uit maar over, richting Budapest Zoo. En wat een
leuke metrolijn was dat. Waarschijnlijk al heel oud. Korte treinstellen, kleine perrons en zo leuk betegeld allemaal. We keken onze ogen uit. En de dierentuin beviel ook goed,
ook al oud maar mooi onderhouden en afgewisseld met nieuwbouw. Veel verschillende dieren, zelfs koala's waren er. Veel binnenverblijven die soms behoorlijk verstopt lagen, zelfs
met de plattegrond een puzzel om alles te zien. En zo grappig, vaak had je bij het binnengaan van een gebouw geen idee of het groot of klein zou zijn of wat voor dieren je er tegen
zou komen. Dacht je bijvoorbeeld dat het klein was, kwam je ineens een trap tegen met een ondergronds aquarium. Of kwam je van de Australische nachtdieren ineens bij het
vogelreddingsstation uit. Heerlijk!
Uiteindelijk besloten we het bij het bekijken van de eerste helft van de dierentuin te laten. Liever alles daar goed zien en gewoon nog een keertje terugkomen voor het andere
gedeelte. Voor de toegangsprijs hoef je dat niet te laten, 8 euro voor mij en 7 voor Wim. Dus wij weer met die leuke metro terug naar het centrum. En omdat de stations zo bijzonder
zijn, zijn we er bij eentje uitgestapt voor wat foto's. De volgende metro kwam al na 2 of 3 minuten, dus er kunnen niet zo veel mensen tegelijk in maar hij rijdt wel heel erg
frequent. Bij het eindpunt van "onze" metro gingen we niet direct naar de bus, maar even naar het aangrenzende winkelcentrum. Nu om even bij de Spar wat verse levensmiddelen te
kopen. Maar ook hier willen we zeker nog wel eens terugkomen, het zag er mooi en groot uit. Nu waren we lekker bijtijds terug op de camping, zodat ik een douche kon gaan nemen
zonder er voor in de rij te moeten staan (want 's ochtends zou dat wel zo zijn). Onze maaltijd was een combinatie van verse spullen uit Hongarije (sla en vlees) en een
aardappelschotel die ik thuis al in de vriezer had gegooid. Hoe dan ook, het smaakte.
Donderdag 11 augustus.
Voor het eerst Boedapest in. Leuk en spannend. De plattegrond van de stad, het boekje met wat er te zien is, en vooral de brief van de camping met namen en nummers
van bussen en metro(haltes) bij ons. Als eerste naar de kaartjesautomaat. Gelukkig konden we daar kiezen voor diverse talen, dus ik ging voor Engels. Ik besloot een kaart
voor 7 dagen te nemen. Eén dag kost 5,50 euro, 3 dagen 14 euro en een week 16,50 euro. Dus al vanaf 4 dagen ben ik met die weekkaart het beste uit. Wim besloot geen kaart
te nemen. Maar terecht, hij is 65+ en dan is OV in Boedapest compleet gratis. Daarna naar de bushalte, keuze uit 4 bussen naar de metro die allemaal regelmatig rijden, je
hoeft hier dus nooit lang te wachten op de bus. Bij de metro hetzelfde verhaal, die rijdt ook veel. In een half uurtje waren we in het centrum. En omdat het onze eerste
kennismaking met de stad was, gingen we gewoon op goed geluk wat rondlopen.
Zo kwamen we bij de Donau uit en zagen daar tram 2 rijden. We hadden iets gelezen dat dat de leukste
route zou zijn als toerist. En inderdaad, een leuke oude tram die langs het water rijdt, een mooie rit. Bij het eindpunt stapten we uit en liepen een immens lange brug
over de Donau op. Midden op die brug is een tramhalte en een afslag. Die afslag bleek naar het Margit eiland te gaan. Op het eiland een mooi park met volop bankjes en
stoelen bij een vijver. In die vijver fonteintjes, erg leuk allemaal. En wat schetste onze verbazing? Toen we er net zaten ging de muziek aan en bleek de vijver een
compleet waterorgel te zijn, een show van ruim een kwartier. Vanuit de tram hadden we een mooi paleis gezien, daar liepen we vanaf het eiland naartoe. Het bleek de
huisvesting van het parlement te zijn, met veel (nog echte Oostblokstijl)
pracht en praal. Gelegen aan een groot plein met grootse standbeelden, een hoge paal met de vlag en bewakers. Ook hier weer volop bankjes (met zelfs gratis wi-fi) en ook hier
hadden we geluk. Een ceremoniële parade op het grote plein voor het paleis.
Na dit gezien te hebben pakten we tram 2 voor een rit naar het andere eindpunt, zodat we ook nog
wat van de buitenwijken zagen. Daarin is Boedapest niet anders dan alle andere grote steden, grote woonblokken zonder kraak of smaak. Snel weer terug naar het centrum dus.
Nog een stukje gewandeld, paar winkels bekeken, en toen weer op de metro gestapt. Zelfs de terugreis wilde goed lukken, overal hangen borden waarop aangegeven waar de bussen
zo rondom het metrostation staan, dus we konden nu ook de bus terug goed vinden (dat is in veel steden vaak moeilijker dan het lijkt) en rond een uur of 4 waren moe maar
tevreden terug op de camping. Na de koffie ging ik al snel de keuken in, ik had best honger. Dus al om 5 uur zaten we aan een goedgeslaagde wokschotel met varkensfilet
en kastanjechampignons.
Woensdag 10 augustus.
Uitchecken ging makkelijker dan inchecken. En aldoende gingen we om kwart over 9, 24.300 Forint lichter, op pad. Eerst reden we naar het Kis-Balaton, een klein meertje naast
het grote Balaton, waarover we hadden gelezen dat er veel vogels zouden zitten. Jammer dat het weer niet meewerkte, de hele dag was koud en zwaar bewolkt met veel forse
regenbuien. Ik bleef dus maar lekker binnenzitten terwijl Wim ging kijken. En hij kwam heel tevreden terug, hij had een kwak gezien. Daarna zetten we koers richting
Boedapest. De wegen in Hongarije zijn matig, smal en vaak een slecht wegdek. Zeker met de regen moet je dus voorzichtig en rustig rijden. Gelukkig hebben we geen haast. Onderweg
maakten we nog een uitgebreide tussenstop bij één van de vele Tesco's die het land rijk is. Dat beviel goed, daar kun je wel volop boodschappen doen en er is zelfs vlees
te koop. We hebben voor 3 dagen ingeslagen, kunnen we weer even vooruit.
We kwamen rond 4 uur bij Boedapest aan. Dwars door de stad heen in de avondspits, dus we deden er nog een uur over om op de camping te komen. Spannend, zou er nog plaats zijn? Het
antwoord was ja. We dachten eigenlijk het laatste plaatsje te hebben, maar ze zijn hier erg creatief met volzetten, we hebben na ons nog wel 10 campers binnen zien komen. De
ontvangst was prima, veel informatie over de stad en het OV. De bushalte is vlakbij, daar staat een kaartjesautomaat, kun je enkeltjes, dagkaarten of driedaagse kaarten kopen.
Klein stukje met de bus (keuze uit 4 lijnen) en dan met de metro de stad in. En het mooiste, Wim is 65+ en hoeft dus geen OV kaartje te kopen. We kregen ook nog een plattegrond van
de stad met het complete OV-net er in mee en uitleg wat de meest interessante bezienswaardigheden zijn. Ook op deze camping is er gratis internet maar die is (je houdt het haast
niet voor mogelijk) nog slechter dan op de vorige camping. En ondanks de vele boodschappen die we gedaan hadden aten we toch macaroni met kant-en-klare saus uit de noodvoorraad
omdat het al zo laat was toen ik ging koken dat ik geen zin meer had om dat uitgebreid te doen.
Maandag 8 en dinsdag 9 augustus.
Het beviel ons goed, aan het Balatonmeer. Zeker met het mooie weer. Zo rond de 28, 29 graden en binnen zelfs wat warmer. Maar met -vooral in de middag- veel schaduw en alle
ramen open zodat het lekker door kon waaien, goed uit te houden. Ideaal voor een paar rustige dagen. We zijn zelfs op maandag nog naar het dorpje wezen lopen. Vanaf de camping
was het geluid van het station goed te horen, regelmatig sprak er een ernstig klinkende man met naar wat ik alleen maar aan kan nemen belangrijke
mededelingen. Groot was mijn teleurstelling toen ik het station zag. Niet het drukke knooppunt waar het naar klonk. Maar slechts 1 met grind bestrooid perronnetje. De
rest van het dorp was in overeenstemming met het station. De twee supermarktjes hadden een teleurstellend klein assortiment en wat er was zag er niet al te aantrekkelijk uit. Het
meest opvallend was het totaal ontbreken van vlees bij beiden. We hebben er dus geen boodschappen gedaan. Het stukje langs het Balatonmeer was gelukkig wel mooi, en dat was waarvoor
we waren gekomen.
Zonder inkopen terugkomen betekent, dat je moet improviseren met eten. Maar er was een pizzeria op de camping, dus daar lag op maandag de oplossing. Wim kookte voor
zichzelf een pannetje vermicellisoep, zo jammer dat hij niet van pizza houdt. En op dinsdag maakte ik met eieren en taugé uit de voorraad een lekkere omelet, die we op
maisbrood aten. Voor deze keer geen geroosterd brood, met dit weer had ik geen zin onnodig extra warmte aan de camper toe te voegen. En wat betreft het wandelen, op
dinsdag kwamen we zelfs niet verder dan een rondje over de camping. Maar op die manier kunnen we wel goed uitgerust naar Boedepest gaan. Verder hielden we ons nog wat bezig met
internetten, wat veel geduld vereiste. Een uiterst zwakke verbinding, die heel vaak uitviel.
Zondag 7 augustus.
Om half 10 waren we klaar met ontbijten, uitgechekt en ingepakt. Tijd dus om verder te gaan. Met een hele vreemde lus door Wenen (waarschijnlijk vanwege éénrichtingswegen en
weinig bruggen over de Donau die geen snelweg zijn) reden we de stad uit, op weg naar het Balatonmeer in Hongarije. We kwamen door een paar mooie gebieden maar een groot deel
van de route ging door vrij vlakke, open streken. Niet heel opwindend. We tankten nog net voor de grens maar boodschappen doen ging niet meer. Hoewel er in Oostenrijk wel
winkels op zondag open zijn, waren die er niet in de regio waar we nu door reden. De grens kwamen we zonder problemen over, geen controles om Hongarije in te komen. Wel een
kleine file vanuit Hongarije naar Oostenrijk. In Hongarije stopten we nog 2 keer. De eerste keer bij een flappentap, zodat we nu 100.000 forint rijker zijn. De tweede
keer bij een supermarkt die wel op zondag open was. De aanschaf van een pak melk kostte me 169 forint, maar ja, dat is maar zo'n 60 cent. Raar geld dus, dat ze hier hebben.
En zo kwamen we rond 3 uur bij het Balatonmeer aan, waar
we een camping opzochten. Een mooie camping, met veel hoge bomen voor de schaduw en direct aan het water. Bij de receptie werd gezegd: "loop even rond, kies een plekje uit
dat naar je zin is en als je terugkomt hier kijken we of dat vrij is en voor hoe lang". En zo kozen wij voor plekje E5. Dicht bij de voorzieningen en mooi in de schaduw.
Het hele ritueel met inchecken doorlopen, daar kwam nogal wat papierwerk bij van pas. Maar uiteindelijk reden we dan met de camper naar E5. Om te ontdekken dat daar mensen
een vouwwagen aan het opzetten waren. Die hadden dus ook een plekje gezocht maar niet eerst ingechekt, gewoon gelijk hun spullen erop gezet. Daar stonden we dan.
Zij hadden geen zin meer om weg te gaan. Wim zette de camper maar even op E6, die ook leeg was. Zo blokkeerden we in ieder geval de weg niet. Hij ging terug naar de receptie
waar onze boeking omgezet werd naar E6, die ook nog vrij was en de komende dagen dat ook zou blijven. Als goedmakertje kregen we een tweede inlogcode voor internet
zodat Wim en ik nu beiden kunnen surfen.
Zaterdag 6 augustus.
Na het ontbijt gingen we weer op pad. Deze keer zagen we de bus net voor onze neus wegrijden, we hadden er geen erg in gehad dat de tijden op zaterdag anders zijn. Dan
maar lopen naar de metro. Eén keertje overstappen en een klein stukje lopen en we waren bij onze eerste bestemming. Het Haus des Meeres (aquarium) bleek in een grote toren
te zitten, gebouwd tijdens de tweede wereldoorlog. De toeganskaartjes waren duur, dus we verwachtten er veel van. Helaas werden we enigszins teleurgesteld. Op de bovenste
etages was het uitzicht vanaf het platform op de 9e etage en het terras op de 11e etage het (letterlijke) hoogtepunt. De aquaria bleven grotendeels beperkt tot het trappenhuis,
dus we waren al heel snel weer bijna beneden. Op de lagere etages was er wat meer te zien. Dat wat er was, was trouwens wel erg mooi gedaan. Naast vissen waren er ook reptielen,
insecten (maar daar ben ik niet wezen kijken), wat amfibiën en zelfs vogels en aapjes. Maar in zo'n 2,5 uur hadden we echt alles goed gezien.
Daarna gingen we door naar de Naschmarkt, slechts een paar metrohaltes verder. Een grote markt met allerlei (exotische) levensmiddelen. Op zaterdag uitgebreid met een Trödelmarkt
(rommelmarkt). Nou, rommel werd er inderdaad veel aangeboden, tegen belachelijk hoge prijzen zelfs. Met verbazing hebben we er rondgelopen. Geweldig om mee te maken, maar we werden
geen moment verleid om er iets te kopen. Op de Naschmarkt trouwens wel, hoewel ik me in heb gehouden en alleen een zakje macademia's heb gekocht. Om het bezoek aan Wenen in stijl
af te sluiten gingen we tenslotte nog eens naar de tuin van de Hofburg waar we heerlijk op een bankje hebben gezeten. Na deze welverdiende pauze wandelden we nog eens door het
centrum van de stad, je blijft hier je ogen uitkijken. Op de terugweg naar de camping stapten we uit bij de halte Stadion. Ik had daarnaast een winkelcenrum met supermarkt gezien.
Het winkelcentrum was groter en mooier dan verwacht, dus een leuke afsluiter van de dag. Met wat boodschapjes bereikten we tegen etenstijd de camper waar er lekkere worstjes en
frietjes de airfryer in gingen.
Vrijdag 5 augustus.
We stonden om half 7 op en gingen om half 8 al op pad. Met bus en metro's naar de aanlegplaats van de boot naar Bratislava. Omdat we niet van te voren hadden geboekt waren
er voor ons op de heenweg alleen nog plaatsen op het zonnedek. Gelukkig was het redelijk weer, hoewel de wind behoorlijk fris was. We gingen dan ook met een snelheid van
50 km over het water op deze catamaran. Een mooie tocht over de Donau van 5 kwartier voor we in Bratislava aanlegden. De boot stopt bij het oude centrum. Een leuke stad, niet
al te groot maar er valt veel te zien. En het is er erg sfeervol. We hadden een fijne dag en het weer werkte prima mee. We hebben onze ogen uitgekeken naar de mooie kerkjes en
de grote hoeveelheden standbeelden. Sommige daarvan waren heel verrassend. Overal kleine winkeltjes en kraampjes waar je soms leuke dingen kon kopen. En veel fijne plekjes om
even te zitten, tot zelfs de tuin van de bibliotheek aan toe.
Om 4 uur vertrokken we voor de terugweg, nu zou het anderhalf uur duren omdat we stroomopwaarts gingen. En terug hadden we wel plaatsen binnen. En daar waren we toch blij om.
Bij vertrek betrok de lucht al snel. En na een half uurtje op het water barstte de bui los, om niet meer te stoppen. Zelfs het uitzicht door de grote panoramaruiten voorin de
cabine was weg, het leek wel matglas waar we naar keken. Op het varen zelf had de bui geen invloed, keurig om half 6 kwamen we aan in Wenen. Na de paspoortcontrole konden we
met metro's en de bus (Wim ging trouwens lopen, hij had geen zin om een kwartier op de bus te wachten) terug naar de camping waar we tegen half 7 aankwamen. De bui duurde de
hele avond voort, zelfs met een hevig onweer. Dat was geen beletsel voor het grote feest op de camping, toen we naar bed gingen dreunde de muziek nog goed door. Tot hoe laat
het doorging? Geen idee, wij zijn er dwars doorheen in slaap gevallen.
Donderdag 4 augustus.
Na een ontbijt van versgebakken broodjes gingen we om 9 uur op pad. Het was nog niet heet (dat zou het 's middags wel worden) maar al zeer aangenaam buiten. Met de bus en
2 metrolijnen waren we binnen 3 kwartier in hartje centrum, bij de St.-Stephansdom. We waren op zoek naar de catacomben daar, eerst liepen we een rondje om de kerk, daarna gingen
we naar binnen. En daar zagen we een trap omlaag met een bordje, om 10 uur de eerstvolgende rondleiding. Mooi, we hoefden dus maar een paar minuten te wachten. De excursie
bleek maar kort te duren, een rondje van een half uur. Wel leuk, goede uitleg er bij in het Duits en in het Engels. Vanaf de dom liepen we naar het Palais Ferstel, om de passage
te bekijken. Qua winkelstraat stelt het weinig voor, de architectuur is echter wel heel mooi.
Vervolgens liepen we richting het Rathaus, voornamelijk voor het mooie park dat ervoor ligt. Hier staan talloze bankjes, zodat we heerlijk in de schaduw konden zitten.
Uitgerust en afgekoeld liepen we daarna een stukje verder en stapten op tram 1 richting Prater. Een mooie rit langs allerlei bezienswaardigheden. Bij het eindpunt stapten we uit
en liepen het park in. Ondanks de warmte was het ook daar heerlijk. We sloten de middag af met een rondje door de Volksprater, waar het voor het hoogseizoen verrassend
stil was. Maar misschien had dat ook wel met het weer te maken. Hierna pakten we de metro terug richting de camping.
Woensdag 3 augustus.
Hoewel het de hele nacht zachtjes had geregend, was dat alweer over toen we opstonden. En later op de ochtend brak de zon door om niet meer te verdwijnen. Het werd zelfs
een behoorlijk warme dag. Rond half 10 vertrokken we voor het laatste stukje richting Wenen. Vanaf de camperplaats een prachtige route met veel haarspeldbochten en nog
de laatste hoge bergen.
Het tweede deel reden we door een wat heuvelachtiger gebied, om tenslotte rondom Wenen door drukke voorsteden te komen. In één zo'n voorstad stopten we voor boodschappen. Daarna
gingen we letterlijk door hartje Wenen om de camping aan de oostkant van de stad te bereiken. Gelukkig ging dat goed, het was niet al te druk voor in de stad en de route
niet heel erg moeilijk.
En zo bereikten we rond half 2 de camping. Bij aankomst werd er door één van de receptionisten gezegd, ga maar op een lege plaats staan, behalve de luxeplaatsen. Kom dan vertellen
waar je staat en dan kun je inchecken. Dus wij gingen op plaats 1 staan (stonden we 2 jaar geleden ook en beviel erg goed, dichtbij alle voorzieningen). Bij het
inchecken hield een collega vol dat die plaats al bezet was. "Ga maar op 5 staan, die is vrij. Of anders op 14, 18, 19, 23....." Maar dat wilden we helemaal niet.
Bovendien was 5 juist wel bezet. Wij hielden stug vol dat we op 1 stonden en wilden blijven staan. Gelukkig kwam er toen een collega bij die eens goed in de
computer keek en zag dat er bij "onze" plaats domweg een onterechte reservering stond. Eind goed, al goed. Met ons staplaatsbriefje -om achter het raam van de camper te zetten- en
een stapeltje plattegronden en infomateriaal kwamen we in de camper terug. De rest van de middag besteedden we aan rustig uitzoeken wat we de komende dagen willen gaan
doen, lekker uitgebreid douchen, koffie drinken, website maken, kaartjes voor de metro halen enzovoorts. Vanwege het warme weer gingen we pas laat eten.
Dinsdag 2 augustus.
Vroeg naar bed, dus vroeg op. Na de croissantjes pakten we in, betaalden de camperplaats (aan een automaat dus ook dat ging vlot) en om half 9 reden we al weg. Er waren diverse
routes mogelijk om in Mittersill te komen, uiteindelijk kozen we voor de rit door het Eibergtal. Dat was de tweede keuze, nadat de Tomtom had laten weten dat de rit over de
oude Gerlospas geen optie was voor ons. Maar ook deze rit was erg mooi. Vanaf Mittersill ging het dan steeds in oostelijke richting, met Wenen als einddoel maar dat is voor de
volgende dag. We reden rustig binnendoor, om veel van de mooie omgeving te zien. Hoe verder we kwamen hoe mooier het werd. We kwamen door zeer stille, smalle dalen en over hoge
passen. Ook zo nu en dan een dorpje, maar die waren dun gezaaid. Eén van de mooiste delen van de rit ging door het Naturpark Gesäuse. Een prachtig smal dal met bossen en een
wilde rivier. Hier namen we dan ook de tijd voor een lange pauze bij het water, inclusief een stukje wandelen langs de wilde rivier, geweldig.
Daarna sloegen we de ACSI gids open en om plaats om te overnachten te zoeken. Onze keuze viel op een camperplaats bij een boerderij, in de buurt van Mitterbach (boven Mariazell).
Rond half 5 kwamen we daar aan. Wij waren de 2e (en laatste) camper die daar kwam staan deze nacht. De stroom, die we graag wilden hebben, kwam met een verlengsnoer uit de
boerderij. Naast ons stonden de schapen en de lieve boerderijhond hield ze goed in de gaten, maar kwam ook graag een aai halen op zijn tijd. Na het eten konden we meegenieten van de muziek
van de buurman, die op de accordeon Oostenrijkse muziek speelde. Pas toen zijn concert afgelopen was gingen we een dvd-tje kijken.
Maandag 1 augustus.
Na een prima nachtrust en rustig ontbijt vertrokken we uit Külsheim. Onze eerste stop was ongeveer 3 kwartier later in Igersheim om de Kaufland te bezoeken en gelijk even
te tanken. Daarna stelden we de Tomtom in richting Kössen. Het eerste deel van de rit verliep voorspoedig. Helaas, tussen Ingolstadt en München veranderde dat. Veel files, de
eerste bij wegwerkzaamheden over een lengte van 12 km waar het bijna de hele tijd stapvoets rijden was. Daarna nog 2x door aanrijdingen. Al met al hadden we een uur vertraging
opgelopen. En voorbij München, waar de weg zich splitst in de richtingen Salzburg en Innsbruck zouden we een volgende file ingereden zijn. Daar maakten we dan de keuze om onze
route aan te passen. Hup, het Inntal in. We zochten ook maar gelijk een andere overnachtingsplaats op, want we hadden geen zin om nog anderhalf uur te moeten rijden. Het werd
de camperplaats in Kufstein.
We waren niet ontevreden over deze keuze, we zaten op loopafstand van het centrum. Klein maar wel leuk, dus fijn na al dat rijden een rondje gelopen. Ook hier was gratis wi-fi
maar helaas hadden we geen stroom. Er was een stroompaal maar de staplaatsen daar in de buurt waren allemaal al bezet. Maar ook zonder redden we het prima voor een nachtje. Na
het eten liepen we nog een rondje, nu via de voetgangersbrug over de Inn, langs de oever tegenover de camperplaats en door het centrum weer terug. En daarna legden we
een kaartje, ook wel eens heel gezellig. We waren allebei best moe van deze dag, dus het was al vroeg bedtijd voor ons.
Zondag 31 juli.
Om kwart over 9 vertrokken we voor een rondreis van ongeveer 7 à 8 weken. De kilometerteller stond op 86906, we verwachten er zo'n 4500 bij te krijgen. De eerste tegenslag
hadden we al toen we de straat uitreden, de la viel uit het keukenblok. Nou gebeurt dat wel vaker, als we vergeten hem dicht te doen. Maar nu was hij toch echt dicht. Wat bleek,
het (plastic) lipje waarachter het slotje gaat was afgebroken. Niet voor het eerst trouwens, Wim heeft al bij een aantal kasten zo'n lipje moeten vervangen (met zelfgemaakte
-veel stevigere- aluminium) lipjes. Voorlopig even alles met ducttape vastgezet. Tijdens onze lunchpauze langs de grote weg heeft hij het kapotte onderdeeltje vervangen met de
laatste reserve. Deze reis mag er dus niets meer kapot gaan.
Onze rit verliep verder voorspoedig. Wel files gezien maar er zelf gelukkig niet in hoeven te staan. Het weer was wisselvallig, maar och, we zaten toch binnen. Tegen drie uur
werden we het rijden een beetje zat. Gezien de tijd, de plek waar we toen waren en de weg waarop we reden was de keuze voor een overnachtingsplaats snel gemaakt. De mooie
camperplaats in Külsheim bij het kasteel, waar we een maandje geleden ook stonden. Om kwart over 4 kwamen we daar aan. Niet als eerste, maar het was nog behoorlijk rustig. Om
het onszelf op de eerste dag zo makkelijk mogelijk te maken aten we poffertjes, alleen maar even opwarmen en slechts een paar bordjes en bestek in de afwas (en die komt morgen
wel). Tot onze verrassing blijkt er zelfs een prima internet voorziening op deze camperplaats te zijn. Dus ondanks de kleine tegenslag met de la is onze eerste reisdag erg goed
verlopen.
