Onze zomerrondreis, juli, augustus en september 2017.
Dinsdag 12 september.
En zo brak de laatste ochtend van onze reis aan. We hadden een lekker stukje echte Limburgse vlaai bij het ontbijt, als waardig afsluit van een paar onverwachte, en overwacht leuke, dagen in Limburg. Zeker een omgeving en een camping om nog eens terug te komen. Iets na 9 uur hadden we de camper rijklaar en de afwas gedaan, dus gingen we uitchecken. Daarna reden we nog heel even Duitsland in, om bij de Kaufland in Würselen, net achter Aachen, boodschappen te doen.
Na de boodschappen gingen we dan echt naar huis toe. Met 2 pauzes onderweg, zodat Wim het middenstuk over de grote weg kon rijden. We hadden een voorspoedige rit, zonder files. Het weer viel niet tegen, wel een harde wind en soms een buitje, maar niets extreems. Zodoende waren we rond kwart voor 3 thuis. Even uitpakken en al voor 4 uur stond de camper naast het huis. Inmiddels op de kilometerteller de stand 100611.
Maandag 11 september.
Vandaag gingen we de andere kant op met dezelfde buslijn, nu naar Aken. Daar ben je in een kwartiertje, het ligt tegen Vaals aan. Aken is ook een mooie oude stad, maar we waren hier toch wat minder van onder de indruk dan van Maastricht. De Dom en het stadhuis met de Altstadt eromheen zijn erg mooi. Maar het mooie gebied is niet zo groot, de winkelstraten erachter zijn erg standaard en het winkelaanbod is niet erg groot. Maar goed, het bezoek aan de Dom was an sich al de moeite waard. Een mooie, zeer oude, kerk met een rijke geschiedenis.
Met het weer hadden we vandaag weer veel geluk. Het weerbericht was niet hoopgevend, dus we namen onze paraplu's mee. Maar die hebben we helemaal niet nodig gehad. We hadden regelmatig zon en anders wat bewolking maar het bleef droog. Wel stond er een harde wind, waardoor het frisjes was. De regen kwam pas laat in de middag toen wij al lang en breed terug waren en lekker in de camper aan de koffie zaten. 's Avonds kookte ik nog eens een lekkere wokschotel, deze keer eens met rijst. De afwas deden we samen, een goed teken wat betreft Wims pols. Het was ons galgenmaal, morgen gaan we weer naar huis toe, na ruim 7 weken rondzwerven.
Zondag 10 september.
Om 11 over 11 stapten wij op de bus naar Maastricht. Een rit van ongeveer 3 kwartier. We hadden veel geluk met het weer, bijna de hele dag zonnig met soms wat wolkjes en een aangename temperatuur. En wat een leuke stad is Maastricht! Een groot, gezellig, oud centrum met heel veel bezienswaardigheden en leuke winkels. En we hadden nog eens extra geluk, we waren er op de dag dat het zowel de opening van het cultureel seizoen was, alsmede open monumentendag. Dus heel veel gezelligheid op straat en de mogelijkheid om zomaar de mooiste monumenten te gaan bekijken.
Zo gingen we allereest de Sint-Janskerk in, waar we de moed vonden om te toren te beklimmen. Het waren 218 treden op een smalle (en deze dag dus ook vrij drukke) wenteltrap. Maar het uitzicht over de stad was de moeite wel waard. Vervolgens gingen we naar de Sint-Servaas basiliek. Wat een prachtig monument is dat. Hier keken we onze ogen uit, onder anderen in de schitterende schatkamer. We hebben een groot deel van de middag door de stad geslenterd, zo nu en dan gingen we een winkel in. De bijzonderste winkel was een grote boekenhandel, gevestigd in een oude kerk. Prachtig was dat. Pas laat in de middag gingen we terug over de Sint Servaasbrug richting de bushalte. We namen nog een lekkere Limburgse vlaai mee voor thuis.
Zaterdag 9 september.
Inderdaad, zoals het weerbericht al voorspeld had, viel er 's nachts veel regen. En de rest van de dag zou het ook wisselvallig blijven. Nou hadden wij al naar beiden kanten langs de Moezel gefietst, dus waren we sowieso al van plan om verder te trekken. Maar het kwam wel erg goed uit zo. Het was nog een puzzel waar we naar toe zouden gaan. We wilden een stukje dichter naar huis en niet iets waar we al geweest waren. Maar er moest wel wat te beleven zijn. Wim kwam op het idee om naar Maastricht te gaan, maar daar vonden we geen camping. Wel in Vaals, dichtbij Aken wat ook een mooie stad is. Daar gingen we dus naar toe. We vertrokken al om kwart voor 9 van de camping. Ik mocht nog 1 keer een stukje langs de Moezel rijden, prachtig, zelfs in de regen. Eerst gingen we nog boodschappen doen onderweg, we wisten een grote Globus supermarkt in Zell am Mosel, dus dat werd onze eerste tussenstop. Een grandioze winkel, immens groot en met een zeer uitgebreid assortiment food en non-food. We deden dus lekker lang over het inkopen doen. Maar wat was het leuk om te doen.
Daarna mocht ik nog een stuk door de Eifel rijden, een feestje, voordat we de grote weg op gingen. Er waren weer veel wegwerkzaamheden onderweg (waar in Duitsland kom je die eigenlijk niet tegen?) maar omdat het verder erg rustig was hadden we er deze keer weinig last van. Halverwege de route kwamen we in België terecht. En al zouden er geen grensborden staan merk je het direct aan de wegen, hier zouden ze nou eens wat meer onderhoud moeten doen. Gelukkig ging het laatste stuk van de rit weer binnendoor. Wat een heerlijke route was dat. Slingerende wegen, omhoog en soms ook omlaag. Door mooie natuur en leuke dorpjes. Rond 2 uur kwamen we in Nederland aan en bijna direct daarna bij de camping. Die ligt zo dicht bij de grens dat het paadje achter de camping alweer Duitsland is. Het is trouwens een ontzettend mooie, en mooi gelegen, camping. De bushalte is op een kwartiertje lopen, we kunnen zelfs met de bus naar Aken en naar Maastricht. Dus gelijk besloten om hier 3 nachten te blijven. Tussen de buien door maakten we in de late middag nog een wandeling, de omgeving is ook prachtig. We staan op een verharde plaats voor campers, vooraan de camping. Dat is zo dichtbij het hoofdgebouw dat we de wifi van de receptie zelfs in de camper kunnen gebruiken.
Vrijdag 8 september.
Hoewel het weerbericht voor vandaag vooraf erg somber was, was het 's ochtends een stuk positiever. Overdag bewolkt, koel, maar nauwelijks kans op regen. Die werd nu pas voor de avond verwacht, maar dan wel in grote mate. Wij besloten dus om maar bijtijds op pad te gaan. Kwart voor 11 stonden de fietsen al klaar naast de camper. Met (foto)pauzes meegerekend deden we er 5 kwartier over om de 11 kilometer naar Bernkastel-Kues te rijden. Weer een leuke rit langs de Moezel. Deze keer hoefden we maar 11 kilometer te fietsen. Landschappelijk misschien een iets minder mooi gelegen route, maar nog steeds erg leuk om te fietsen. En daar staat tegenover dat Bernkastel zelf veel leuker is dan Traben-Trarbach.
We liepen dus gezellig rond in het stadje vol met vakwerkhuizen, scheve straatjes, beelden, fonteinen, bankjes, winkeltjes enzovoorts. En hoe leuk ook, het is niet heel groot. Dus toen we een rondje gemaakt hadden gingen we weer terug naar onze fietsen en reden de omgekeerde route naar Erden. En ondanks de soms zeer dreigende lucht kwamen we droog thuis. We zetten samen de fietsen weer in de garage, daarna was het de hoogste tijd voor een lekkere bak koffie. Wat gaat dat er dan toch goed in. Ik nam daarna druiven en een kiwi. Want er stond patat met bockworst op het menu, dus het gebrek aan groente moest gecompenseerd worden met wat extra fruit.
Donderdag 7 september.
Van uitslapen kwam niet veel, dat zit tegenwoordig niet meer in mijn systeem. Maar met tablet en telefoon knus in bed, kachel aan en plaid om mijn schouders, vermaakte ik me prima, zodat Wim wel door kon slapen. En de rest van de ochtend brachten we gezellig in de camper door, het was buiten fris maar gelukkig bleef het wel droog. Na een laat ontbijt en een zeer relaxte ochtend pakten we de fietsen om op pad te gaan. Zo rond het middaguur vertrokken we richting Traben-Trarbach.
Dat stadje ligt ongeveer 12 kilometer stroomafwaarts. Er zijn prachtige fietspaden langs de Moezel dus het was ontzettend leuk om er naar toe te fietsen. We reden langs talloze wijngaarden, door kleine dorpjes en vaak pal langs het water. Er moest onderweg toch ook wel zo nu en dan gestopt worden om wat foto's te maken, zodoende deden we ongeveer een uur over het ritje. Aan de ene kant van de Moezel ligt het stadsdeel Traben, aan de overkant dan Trarbach. Verbonden door een brug met een prachtige poort. Verder is het maar kleine stad, een paar leuke dingetjes maar je bent snel uitgekeken. Daarom trok de Adac helicopter die we op zagen stijgen natuurlijk zoveel aandacht. Ook ik kon het niet laten om er een filmpje en wat foto's van te maken. Na zo'n anderhalf uur hadden we het stadje aan beide kanten van de rivier goed gezien en stapten we weer op de fiets, om de tocht in omgekeerde volgorde te maken.
's Avonds aten we een lekker potje chili con carne, wat er na al dat fietsen meer dan uitstekend inging. Na de afwas (buiten, binnen was alles vol, best frisjes) gingen we even naar de receptie. We kochten twee flessen van de witte wijn die in dit dorpje gemaakt wordt. Een leuk souveniertje. Het werd alweer laat voordat we aan onze dvd-tjes toekwamen. Maar we vervelen ons in ieder geval niet, dat is zeker een goed iets.
Woensdag 6 september.
Bijna met spijt in ons hart, maar ook knap moe na vijfeneenhalve dag in het Europapark, was het op woensdagochtend tijd om uit te checken. We reden van Rust even naar Ettenheim, een kwartiertje verder, om boodschappen te doen. Daarna de grote weg op richting de Moezel. Een zware rit, met veel files en wegwerkzaamheden. Meestentijds goed weer, maar we hebben ook een paar flinke buien gehad. Al met al kwamen we niet om half 3, maar pas om 4 uur in Erden aan. Hier hadden we een camping gezien die direct aan de Moezel ligt en waarvandaan het goed fietsen is.
De camping was snel gevonden en er was zelfs nog plaats op de speciale camperplaatsen. Zodoende hebben we een mooi plekje, dicht bij de voorzieningen van de camping. En in tegenstelling tot de vorige camping zijn de douches hier betaald en is er wel (en zelfs gratis) wifi. We wandelden een rondje over de camping, langs de Moezel en het piepkleine dorpje Erden. Lekker om na de lange rit even de benen te strekken. Het uitzicht over de Moezel is prachtig, aan de overkant is een hoge bergwand, deels met rotsen en deels met wijgaarden. Daarna gingen we allebei eens het internet op, mailtjes lezen enzovoorts. Daardoor aten we pas laat en als logisch gevolg daarvan gingen we ook laat dvd kijken. Geen probleem, morgen hebben we alle tijd om uit te slapen.
Vrijdag 1 t/m dinsdag 5 september.
We gingen na die eerste middag nog 5 dagen het Europapark in. Het weer liet zich van alle kanten zien. We hebben dagen gehad met flinke buien, stralende zon en alles er tussenin. Maar wat we niet hadden waren rustige dagen. We hadden verwacht dat het na het weekend stiller zou zijn, maar niets daarvan. Blijkbaar is er altijd wel ergens schoolvakantie. Maar we hebben er ook weer niet heel veel last van gehad, ik deed iedere dag een paar achtbanen. Steeds die banen uitkiezend waar het op dat moment relatief rustig was. Zo heb ik in 5 dagen toch alle achtbanen kunnen doen. En mijn favorieten, Blue Fire, Silverstar en Arthur allemaal meerdere keren. Ook hebben we alle shows gezien, de meeste daarvan in het weekend, toen het weer zijn slechte kant liet zien.
Voletarium bezochten we iedere dag, gebruik makend van het Fastpass systeem. Wij kwamen meestal zo rond half 11, 11 uur in het park aan. We kregen dan kaartjes voor laat in de middag of soms vroeg in de avond. Even de klok in de gaten houden maar je stond ergens tussen de 5 en 10 minuten in de rij in plaats van 3 kwartier tot anderhalf uur. Op zaterdag en op dinsdag gingen we ook nog eens lekker uit eten in het park. Het waren al met al 5 fantastische dagen, wat zijn we toch blij met onze jaarkaart.
Donderdag 31 augustus.
Na een regenachtige nacht, een rustig ontbijt en een kopje koffie gingen we uitchecken. Om een uur of 10 vertrokken we, weer in zuidelijke richting. Eerst stopten we nog een paar keer in Bretten, een stadje in de buurt van de camping. Eerst om boodschappen te doen. Het was een beetje vreemd. Toen we de camper hadden geparkeerd op de Kaufland parkeerplaats zagen we alleen de "Getränkemarkt". Nog eens goed rondgekeken en toen ontdekten we een glazen gang. Daarin een loopband naar de ondergronds gelegen Kaufland. Apart! Na dit boodschappenavontuur was het maar een klein stukje rijden naar het discount tankstation, waar de camper weer gevoerd werd met zijn favoriete diesel. Daarna iets verder naar de bouwmarkt. Hier wilden we de lege gasfles ruilen voor een volle. Dat liep ook weer een beetje onverwacht. Wij hadden de fles in een karretje gezet, waren naar binnen gereden op zoek naar de juiste afdeling. Bleek dat we ons hadden moeten melden bij de infobalie om een kaartje te krijgen, zodat we niet opnieuw voor de fles zelf moesten betalen. Gelukkig snapte de meneer van de gasafdeling dat je dat als toerist ook niet zomaar weet, hij belde even naar de infobalie op om het te regelen. En inderdaad, we kregen van die jongen achter de balie ons kaartje. Daarna moesten we opschuiven naar de kassa. Om bij dezelfde jongen het gas af te rekenen. Bureaucratie?
Hierna konden we dan echt vertrekken naar Rust. Oftewel, naar het Europapark. We hadden onderweg wat buien maar niet heel veel of zwaar. Om half 3 kwamen we op de camping aan. Het was veel minder druk dan we verwachtten, dus we hadden een heel mooi plekje dicht bij de voorzieningen en bij de uitgang richting het park. En ja, we konden niet afwachten tot de volgende dag, dus al voor drieën waren we in het park. Direct naar de nieuwe attractie, waar we maar 20 minuten in de rij hoefden te staan. Dat klinkt misschien lang, maar is het beslist niet! En Voletarium was zo de moeite waard. Daarvandaan liepen we nog een rondje door (een deel van) het Europapark en deden een aantal van onze favoriete attracties. En het was overal verrassend rustig. Misschien door het buiïge weer en de koele temperatuur? Hoe dan ook, wij konden er van profiteren. Tegen etenstijd liepen we terug naar de uitgang, we gingen nog een keer Voletarium in voordat we definitief weer naar de camper gingen. Na deze drukke dag smaakte de chili con carne heerlijk.
Maandag 28 t/m woensdag 30 augustus.
Omdat we op zondag onderweg geen boodschappen konden doen -in Duitsland zijn dan helaas alle winkels dicht- gingen we op maandag even op de fiets naar de supermarkt in het nabijgelegen dorpje. Dat even bleek nog een heel avontuur te zijn. De wegen zijn hier nogal golvend. Rijdend met de camper merk je daar weinig van. Maar op de fiets des te meer. Ik heb toch wat laatste stukjes omhoog moeten lopen in plaats van fietsen. Maar omlaag is dan wel erg leuk! Zoef, met 50 kilometer de berg af. Het dorpje is een kilometer of 3 vanaf de camping, de supermarkt ligt aan de verre kant. Een klein dorpje dus een kleine supermarkt. Maar met wat aanpassingen van de plannen konden we toch eten voor een paar dagen inslaan. Zelfs 's ochtends was het al flink warm, dus toen we terug waren heb ik alleen maar in de schaduw buiten gezeten. En toen de zon recht achter de camper stond en we even geen schaduw hadden ben ik gaan zwemmen. Heerlijk dat er een zwembad op deze camping is. Ook zijn we nog even met de laptop naar de receptie geweest om het internet te gebruiken. Alle mails zijn weer binnengehaald en de website is weer bijgewerkt. Daarna aten we geroosterd brood met roerei. Nadat we dvd hadden gekeken gingen we met een redelijke temperatuur naar bed. De dagen zijn korter en 's nachts koelt het goed af. Ik kan dat wel waarderen.
Zowel op dinsdag als op woensdag was het ruim boven de 30 graden. Van die dagen om je rustig te houden dus. Gelukkig zitten we daarvoor op een geschikte camping. Helaas moest ik wel veel binnen blijven. Ondanks dat ik alleen maar in de schaduw zit was ik op maandag toch verbrand. Dus het motto was om nu maar helemaal uit de zon te blijven. Op dinsdag was het de hele dag zonnig en heet, pas laat op de middag durfde ik het weer aan om buiten in de schaduw te gaan zitten. Op deze veel te warme dag aten we rolletjes van ham gevuld met komkommer en aardappelsalade. Het was de ideale maaltijd voor dit weer. Geen fornuis nodig, ingrediënten op tafel en in 1 minuut is je hapje klaar. En verrassend genoeg nog erg lekker ook. Deze ga ik onthouden voor een volgende hittegolf. Op woensdag zag je de omslag van het weer aankomen. Soms een beetje bewolkt, drukkend en opstekende wind. Ik bleef nog steeds veel binnen, maar de verbranding was al een stuk minder pijnlijk. Wim wilde graag patat eten maar ik zag het werken met die hete airfryer niet zitten. Als compromis heeft hij buiten staan bakken. De kipnuggets met Duitse friet smaakten goed. Na het eten ruimde Wim niet alleen de fryer maar ook de tafel en stoeltjes op. En inderdaad, later op de avond barstte de langverwachte bui los.
Zaterdag 26 en zondag 27 augustus.
Op zaterdag moest het er dan toch van komen, we vertrokken weer uit Gottsdorf. Om half 10 zwaaiden we de camping gedag en vertrokken voor een rit van iets meer dan 300 kilometer in westelijke richting. Al vrij snel kwamen we langs een wegomleiding. Een kleintje maar, de doorgaande weg door een dorpje was geblokkeerd dus we moesten er om heen rijden. Daardoor kwamen we langs een grote Rewe supermarkt. We zijn daar gelijk gestopt, er was zelfs parkeerplaats in de schaduw. En met buitentemperaturen van hoog in de 20 graden is dat zo fijn! Met een flinke voorraad aan eten en wat reservevoorraad in de vriezer zetten we de rit voort. Halverwege de rit wilde Wim het rijden wel eens overnemen. Ik was best moe (mede door de hitte) en hij wilde wel eens weten waar hij aan toe was met zijn pols. Het viel niet tegen, alleen het schakelen naar 5 en 6 is nog lastig. Dat deed ik voor hem, het was dus echt teamwerk. Voor het gemak namen we wel de grote weg. Iets voor Ulm stopten we voor een overnachting. Het was inmiddels al rond half 5. De camping was daar prima geschikt voor, maar meer dan 1 nacht zou ik er niet graag zitten. De ligging was erg opgesloten. Niet dat je in een mooi bos zat, er stonden gewoon grote groene muren om je heen.
Dus de volgende ochtend vertrokken we direct na het ontbijt. De Tomtom stond nog op grote weg en deze keer had ik geen zin om dat aan te passen. Op zondag is het zonder vrachtverkeer vrij rustig op de snelweg. Alleen een pauze op een parkeerplaats is lastig. Die stond zo overvol dat we maar weer doorgereden zijn. Verder hebben we geen last van files gehad, alleen wat stroperig verkeer bij een pechgeval waarvoor een baan afgezet was en bij een tweetal grote wegwerkzaamheden. Zo waren we al voor twaalven op de volgende camping. Deze ligt in het Kraichgau gebied en bevalt ons een stuk beter. We hebben een mooie ruime plek en ik heb al dankbaar gebruik gemaakt van het zwembad. Heerlijk even het koele water is, ook vandaag was het weer 28 graden. Rondom de camper is altijd wel ergens schaduw, dus zo nu en dan met de stoeltjes schuiven en je kunt heerlijk buiten zitten. Binnen was het overdag 31, dus niet zo lekker. Toen het 's avonds buiten fris werd, werd het binnen lekker. Goed geregeld.
Donderdag 24 en vrijdag 25 augustus.
Na nog eens heel goed geslapen te hebben, stonden we donderdag rond een uur of half 8 op. De bedoeling was om vandaag verder te rijden. Maar toen Wim voorstelde hier nog wat langer te blijven zei ik enhtousiast ja. We hebben nog 2 nachten bijgeboekt. Vandaag was het iets warmer, maar nog steeds niet te warm. We gingen ook nu 's middags weer wandelen. Vanaf de camping naar links in plaats van naar rechts. Een flink deel van de wandeling ging langs de bosrand met een mooi uitzicht over het dorpje. Het eerste uur was alles bergop, best wel zwaar. Gelukkig stond er boven wel een bankje, dat hadden we echt wel even nodig. Terug was het een stuk makkelijker lopen, door het bos en omlaag. Wel een route met hindernissen, tot 2 keer toe lag er een omgevallen boom op het pad. Gelukkig konden we daar overheen klimmen resp. omheen lopen. Ik was knap moe toen we terugkwamen, maar wel blij met onze mooie tocht. Waarbij we onderweg onder andere een buizerd en 2 eekhoorntjes tegenkwamen. Het avondeten bestond uit patat uit de noodvoorraad en worstjes uit het mini-camping-winkeltje. Na de wandeling hadden we flink honger dus we aten vroeg. En zo bleef er in de avond wat meer tijd over voor dvd kijken.
Na een niet meer zo koude nacht, de temperatuur zakte niet onder de 20 graden, kregen we een warme zonnige dag. Net niet te heet, maar op het randje. We gingen voor de laatste keer het bos in. Waren we begonnen met een wandeling vanaf de camping naar rechts en namen we de tweede dag de linkerkant, nu bleven we zo ongeveer in het midden. Kleine stukjes hetzelfde gelopen als op de andere dagen, maar ook weer nieuwe stukjes erbij. Zelfs een doodlopend pad getroffen. Ben je net beneden over een nogal zwaar pad (bestrooid met allemaal losse stukjes gebroken dakpan, geen idee waarom ze dat doen maar je ziet het hier veel) moet je dat hele stuk weer terug omhoog. En dat was best pittig. Al met al werd het ook vandaag weer een flinke wandeling. Maar oh, wat was het weer mooi. Het bos hier is schitterend en erg gevarieerd. En als bonus zagen we vandaag een jagende torenvalk. Voor het avondeten maakten we de laatste restjes op. Wim een visschotel van thuis die nog in de vriezer stond en voor mezelf kookte ik de laatste 2 eitjes om er eiersalade van te maken. Echter ging er 1 ei volledig kapot van het koken dus ik had zeer dunbelegde toastjes. Gelukkig was er nog een blikje mandarijnen in de kast dus mijn maag raakte wel gevuld. Morgen moet er dus wel serieus ingekocht worden.
Woensdag 23 augustus.
Wat heb ik hier lekker geslapen zeg. Het was een koude nacht, maar met een extra dekentje was het zo heerlijk knus in bed. 's Ochtends moest zelfs een poosje de kachel aan, 14 graden was toch wel erg fris. Maar de zon deed al snel zijn werk. Ons plekje ligt 's ochtends in de zon, dus de kachel kon al snel weer uit. Na het ontbijt zette ik mijn laptop aan. Er lagen nog heel wat foto's van Wenen om uit te zoeken. En ook gisteren onderweg had Wim mooie plaatjes gemaakt. Ik had een fijne ochtend met het uitzoeken, sorteren enzovoorts. Maar rond 12 uur lokte buiten toch te veel. Mooi wandelweer, zonnig en nog niet erg warm. Wij gingen het bos in. We maakten een leuke wandeling. De paden gingen omhoog en omlaag maar nergens extreem dus het was allemaal goed te doen. Het bos is hier groot, mooi, ongerept. Het enige nadeel daarvan is dat er geen bankjes staan.
Toen we terugwaren vonden we dat we wel een bak koffie verdiend hadden. En natuurlijk waren er nog wat foto's bijgekomen, dus ik ging weer verder met het uitzoeken. Dat lukte prima, tegen etenstijd had ik alles af en tijdens het koken begon ik aan het maken van de website. Dat duurde tot halverwege de avond (toegegeven, ik had tussendoor ook nog afgewassen). Uploaden ging niet, want we hadden geen internettoegang gekocht. Dat komt wel weer eens als het ergens inbegrepen is. Er was nog net even tijd om een dvd te kijken voor het bedtijd werd.
Dinsdag 22 augustus.
Na 6 nachten Wenen mochten we 201 eurootjes aftikken. Redelijk voor een stadscamping, zeker één die zo netjes is en waar de voorzieningen inclusief zijn. Ons ontbijt bestond uit koffie met Sachertorte. Voor de vierde keer in Wenen, en pas de eerste keer dat ik dat had gekocht. Schandalig eigenlijk. En wat smaakte het lekker zeg. Rond half 10 vertrokken we. In westelijke richting en met het plan een stuk van de rit langs de Donau te rijden. Verder zouden we wel zien waar de dag ons zou brengen. Wenen uit ging prima, we hoefden nog steeds niet pal door het centrum, wel wat meer door de stad dan heen maar alles over goede wegen. En mooi over en een stukje langs de Donau. Daarna waren we de rivier even kwijt, we gingen wel zo ongeveer in dezelfde richting maar de weg ging wat rechter dan het water. Na zo'n 2 uurtjes rijden zag ik een Spar langs de weg. Dat werd onze eerste tussenstop, eten kopen voor vandaag en morgen. Daarna kwamen we daadwerkelijk pal langs de Donau te rijden. Een heerlijke route, meeslingerend met alle bochten, door leuke dorpjes. In de buurt van Ybbs zagen we een gunstige parkeerplaats, we konden zelfs even in de schaduw staan. We hebben lekker even de benen gestrekt en een stukje langs de Donau gewandeld.
Tot aan Linz bleven we de Donau volgen, maar daar werd het weer een stukje stadsverkeer. Inmiddels had ik honger en waren we wel toe aan een overnachtingsadres. De logische conclusie was dus om even op het parkeerterrein van een Hofer te stoppen. Wim haalde een broodje voor me, ondertussen raadpleegde ik de campinggids. We besloten de Donau te blijven volgen, op 3 kwartier van Linz zouden we dan een camping tegenkomen. En inderdaad, we zagen hem. We stopten er zelfs. Maar er waren geen mooie plaatjes meer vrij. Alleen maar achteraan de camping was er nog wat leeg, ver van het water en de stroompalen. Niet waar we zin we in hadden. We wisten dat er net over de grens nog een camping zou zijn, niet aan het water maar hooggelegen tegen het bos aan. Dat was nog geen half uurtje verder, zeker de moeite waard. Zodoende kwamen we uit in Gottsdorf, waar we rond half 5 aankwamen. De camping was heel rustig, we konden een prachtige plek uitzoeken, we kozen voor middagschaduw. En op het moment dat je aankomt en het bos ruikt, zo heerlijk! Ik heb gelijk de stoeltjes buiten gezet en ben gaan genieten van mijn omgeving. En onderwijl kon ik gelijk eens mijn nagels doen. We aten deze keer laat, ik had pas zin om te gaan koken toen het schemerig werd. Maar och, honger maakt ook chilibonen zoet.
Maandag 21 augustus.
De dag met het perfecte weer. Niet te warm, zonnig, soms een fris windje. Zodat als je op een bankje in de schaduw gaat zitten het na een paar minuten pas frisjes aan gaat voelen. Op deze mooie dag vertrokken wij iets over tienen richting het centrum van Wenen. Om een dag lekker rond te slenteren langs de hoogtepunten van de stad. De winkelstraten, de Stefansdom, de Hofburg en Hofgarten. Heerlijk was het. Halverwege de middag waren we van het begin van het centrum aangekomen bij het einde. We gingen met de metro naar Wien Mitte, waar (volgens de reclameborden) een groot overdekt winkelcentrum zou zitten. Het klopte, op de kwalificatie groot na. Middelmatig, hooguit. Wel leuk om even een rondje in te lopen.
Maar waar ik al de hele dag een oogje voor in het zeil hield vond ik ook hier niet. Een postkantoor. Ik had een pakje om naar mijn vriendin in Engeland te sturen. Ik ben het dus maar even ergens gaan vragen, "10 minuten verder op de Rochusplatz is er wel eentje". Oftewel, 2 haltes met de bus. Weer wat meer van Wenen gezien, een gewone woonwijk met buurtwinkels en inderdaad een postkantoor. Pakje verstuurd, ik blij, wij met de metro weer terug richting centrum. Daar zijn we weer eens spontaan op een tram gestapt. Nu zo'n leuke oude! Naar een buitenwijk -in dit geval was het eindpunt bij de 3e ingang van een immens grote begraafplaats, je ziet nog eens wat- en weer terug naar waar van vanochtend uit de metro waren gestapt. Daar gingen we weer op de metro naar de camping, met nu een tussenstop op station Krieau om bij de Spar boodschappen te doen. Vanavond eten we wedges met gemengde groenten en kalkoenschnitzel.
Zondag 20 augustus.
Op zondagochtend durfden we het aan om zonder paraplu op pad te gaan. En terecht, bleek in de loop van de dag. Een paar spettertjes gehad, maar het grootste deel van de dag was het warm (zonder te heet te zijn) en zonnig. We gingen rond een uur of 10 op pad, richting de dierentuin. Een rit met 2 metro's. Daarna nog een korte wandeling. De dierentuin ligt prachtig, in de tuinen van Schönbrunn. Het is een grote dierentuin met een zeer karakterestieke sfeer door de mooie bouw. Ook ligt er een deel in een bosperceel, wat een heerlijke wandeling oplevert. Het hoogtepunt van de dag was wel baby reuzenpanda, heerlijk aan het spelen. We hebben heel wat uurtjes rondgewandeld in de dierentuin, natuurlijk ook zo nu en dan op een bankje gezeten. Toen we helemaal rond waren gingen we naar het volgende uitstapje.
Want ik had een combinatiekaartje gekocht. De dierentuin kost € 18,50. Maar voor 3 eurootjes meer kun je ook in het reuzenrad in Prater. Normaal zou dat € 10,- kosten. Een leuk voordeel dus. Dus in plaats van direct naar de camping te gaan stapten we nog even uit de metro op de Praterstern en liepen het park in. Gezellig en druk als altijd. Toch stond er voor het reuzenrad geen lange rij, dus ik was vrij snel aan de beurt. Een rondje hierin levert naast een groot gevoel van nostalgie ook een fantastisch uitzicht over de stad op. Zeker de moeite waard om het nog eens te beleven (ik maakte dit rondje een paar jaar geleden ook al eens). Hierna was het toch wel de hoogste tijd om terug naar de camper te gaan. We hadden inmiddels best wel honger en ook trek in een kopje koffie. Dus om 6 uur zaten we aan de koffie en pas om kwart over 7 aan de woknoedels. Maar die smaakten daardoor wel extra goed. Daarna moest er nog afgewassen worden (nog steeds door mij vanwege de zere pols van Wim) en we sloten de avond traditiegetrouw af met een dvd-tje.
Zaterdag 19 augustus.
Het weer was -precies zoals voorspeld- drastisch omgeslagen. De temperatuur was nog maar rond de 20 graden en er viel volop regen. Een verademing na alle hitte dus. Maar ook weer niet geschikt om in de stad rond te lopen. Daar hadden we gelukkig een perfecte oplossing voor. We gingen naar het Natuurhistorisch Museum. Dat ligt in het centrum van Wenen. Vanaf de camping 10 minuten lopen naar de metro, even 3-dagen kaarten (pardon, 72-uurs kaarten) voor € 16,50 per persoon kopen en hup, in iets meer dan een kwartier bij het museum uitstappen. Het museum is groot en erg informatief. Er zijn enorme collecties met opgezette dieren. Van insecten (ja, die sla ik over) via vissen en vogels tot zoogdieren. Maar het meest tot de verbeelding spreekt natuurlijk het dinosaurus gedeelte. We bezochten ook andere afdelingen, zoals een tentoonstelling over (roof)katten in de kunst, de grote verzameling mineralen en meteorieten, de Venus van Willendorf en -precies in het laatste weekend- de tijdelijke tentoonstelling "wie alles begann. von galaxien, quarks und kollisionen". Hier keek ik werkelijk mijn ogen uit, zoveel moois over de ruimte, de Big Bang enzovoorts. Een geweldige afsluiting van ons museumbezoek.
Omdat we inmiddels best wel moe waren en omdat het nog steeds geen mooi weer was, besloten we een sightseeing tour te houden. En wel op onze eigen manier. We liepen naar de dichtsbijzijnde tramhalte, stapten in de eerste tram die aankwam en reden mee tot aan het einde en daarna terug tot aan het andere einde, om uiteindelijk weer uit te stappen waar we begonnen. Het is verbazingwekkend hoeveel mooie, leuke en grappige dingen je tegenkomt. Na deze tocht namen we weer de gewone metro richting de camping. We stapten echter 2 haltes eerder uit. Bij het Stadion ligt namelijk ook een groot overdekt winkelcentrum met daarin de (luxe) supermarkt Merkur. Hier kochten we eten voor 2 dagen, na dagen zoeken in allerlei winkels kwamen we hier dan eindelijk mix voor chili con carne tegen. Eenmaal terug op de camping ging ik die gelijk maken, wat smaakte het goed!
Donderdag 17 en vrijdag 18 augustus.
's Ochtends was het eindelijk een beetje prettig in de camper, 21 graden. Maar dan gaat de zon zijn best weer doen en loopt de thermometer al snel weer op. 's Middags was het buiten 30 graden en binnen zelfs 35. Dus ik wisselde binnen zitten bij de ventilator af met buiten zitten in de schaduw. Maar we zijn ook nog op pad geweest. Nu we de fietsen bij ons hebben kunnen we eens andere dingen doen. Dus vandaag werd het een fietstocht langs de Alte Donau. Een doodlopende zijtak van de Donau, waar heel veel recreatiemogelijkheden zijn. Mooie fietspaden, strandjes, grasvelden, vlonders, bankjes, enzovoorts. Het waren een paar aangename uurtjes en op de fiets heb je altijd wat wind dus is het fijner dan wandelen. 's Avonds aten we pas laat, maar zelfs toen was het nog zeer onaangenaam om te koken. De Duitse kip, groente en aardappelschotel uit de diepvries, kwartiertje opbakken, smaakte echter wel goed.
Na een nog iets warmere nacht, nu daalde het kwik maar tot 23 graden, kregen we een extreem warme vrijdag. In de middag werd het zelfs 34 graden. We gingen nu al vroeg even op de fiets weg. Want op 2 km van de camping is een Aldi(hoewel ze die hier Hofer noemen). We kochten een broodje voor het ontbijt, flink wat te drinken en eten voor vanavond. Sla, salade, ham; het fornuis hoeft niet aan. Daarna puften we hiervan uit terwijl de warmte binnen gestaag opliep. 's Middags gingen we dus weer op de fiets weg. Nu vanaf de camping de andere kant op, langs de Neue Donau. Dit is een soort kanaal langs de Donau maar zonder scheepvaart. Wel volop recreatie en overal fietspaden. Ook regelmatig bruggen, dus we konden aan één kant heen fietsen en aan de andere kant terug. De koele maaltijd 's avonds beviel ons goed, met op de achtergrond de muziek van het grote campingfeest.
Woensdag 16 augustus.
Na als een blok geslapen te hebben (volgens mij is het de hele nacht rumoerig geweest maar daar heb ik geen last van gehad) was ik om een uur of 7 wakker. Wim een half uurtje later. Omdat we nog steeds Kronen over hadden gingen we bij een kraampje vlakbij lekkere broodjes halen voor het ontbijt. Even ernaartoe lopen en wat broodjes aanwijzen, zo gedaan. Tot onze grote verbazing stond er een half uur later een rij van (Wim heeft ze geteld) 16 mensen voor dat kraampje. Om half 10 waren we uitgegeten, hadden we koffie gedronken enzovoorts. Tijd om verder te gaan dus. Nu wel door naar Wenen. Tsjechië zijn we voor nu toch even zat. Gelukkig een rit zonder gekke omleidingen of andere onverwachte dingen. We kwamen van de goede kant (dat wil zeggen vanaf het oosten voor een camoping die in oost Wenen ligt) de stad in. Ik heb dus weinig stadsverkeer hoeven doen. Om 12 uur waren we bij de camping. Net aan het begin van de lunchpauze voor de receptie, Maar geen probleem, er hing een briefje zoek een plaatsje uit en kom inchecken als we weer open zijn. En dat hebben we dus gedaan.
Ik heb 's middags uitgebreid gebruik gemaakt van de wifi van de camping (totdat die eruitvloog) en ook mijn foto's van de laatste dagen in de computer gezet en uitgezocht. Gelukkig heeft Wim zijn taak als berijder annex fotograaf goed ingevuld. Het enige wat hij niet kon doen was het bijhouden van de gereden route. Tsja, schrijven is nou eenmaal erg lastig met een geblesseerde rechterpols. De route heb ik uit het geheugen, ondersteund door Google Maps, later gereconstrueerd. Maar gelukkig is het rijden door Tsjechië goed op beeld vastgelegd. We dronken onderwijl natuurlijk weer eens koffie en aten onze laatste Tsjechische broodjes van het campingkraampje. Wim is daarna een fietstocht gaan maken. Het fietsen ging al weer beter dan afgelopen weekend. De omgeving van de camping is er ook erg geschikt voor. Mooie routes langs de (Neue) Donau, met overal zitjes langs het water. Iets om ook nog eens samen te gaan doen binnenkort. Pas wat later op de avond, toen de ergste hitte van de dag afzwakte, maakte ik onze Kaiserschmarrn. Daarna keken we de dvd af waar we gisteren al aan begonnen waren. Maar toen vielen halverwege het kijken mijn ogen al dicht. Nu kon ik hem afzien en zelfs nog een stukje van de volgende voor ik in slaap dreigde te vallen.
Dinsdag 15 augustus.
Uitchecken hoefde niet, we hadden gisteren al voor die ene nacht hier betaald. Dus toen we ontbeten hadden zetten we onze spullen in de kasten, haalden de stroomkabel los en om half 9 gingen we al op pad. Wim reed het eerste stukje, omdat ik de camping af en het smalle onverharde weggetje vanaf de camping niet prettig vond. Zodra we weer op de gewone weg zaten ruilden we. Vooral schakelen gaat nog niet fijn met zijn zere pols. De Tomtom stond ingesteld op een camping in de buurt van Brno. Hier waren we al eens eerder, een paar jaar geleden. Mooi gelegen bij het water, prachtige natuur en de mogelijkheid om met de boot naar Brno te gaan. Volgens de Tomtom zouden we rond half 1 aankomen. Die tijd liep snel op. Want in plaats van een ontspannen rit over de provinciale weg 23 kregen we wegomlegging na wegomlegging. Sommigen duidelijk aangegeven, anderen minder. En vooral over kleinere, smallere wegen. Dus vaak vermoeiend rijden, zeker omdat het ook nog eens een hete dag was. In één van de grotere plaatsen waar we door kwamen stopten we nog even om 2000 Kroon te pinnen. Bij Brno zelf was het echt drama, de weg die we in moesten om naar het bedoelde dorpje te gaan was afgezet. En hier wss niets aangegeven hoe we er dan moesten komen. We namen de volgende afslag om uiteindelijk na kilometers rondgereden te hebben bij hetzelfde punt uit te komen. Toen deden we een poging via de andere kant, een stukje door de stad en pas weer naar de Tomtom luisteren toen we zeker waren dat we ver genoeg voorbij die afgesloten weg waren om er niet meer terug te komen. Die methode werkt, met anderhalf uur vertraging en behoorlijk moe kwamen we bij de camping aan. Die vol was!!
Daar sta je dan. Campinggids erbij gepakt en de dichtsbijzijnde camping opgezocht. Dat was 15 kilometer rijden, hemelsbreed maar een paar kilomter dichter bij Brno maar aan de andere kant van het water. Weer een rit over die heel smalle kronkelende wegen met hoogteverschillen. En nog druk ook, alle parkeerplaatsen langs de weg stonden vol. En waar de camping zou moeten liggen, zagen wij niets. Dus even doorrijden maar, kijken of die misschien iets verder lag. En wat er toen gebeurde.... we zaten dus op een doodlopende weg. Aan het einde was een (alweer overvolle) parkeerplaats. Met heel veel moeite en gepriegel op de centimeter moest ik de camper daar keren. Wim stond buiten te kijken en aanwijzingen te geven. En als team zijn wij voor dit moeilijke examen geslaagd. Daarna weer teruggereden over datzelfde weggetje. We zagen vanaf boven wel een bord "Camping" staan. Maar de camping zelf nog steeds niet. We besloten toen om Brno maar uit ons hoofd te zetten. We stelden Wenen in als einddoel en zouden we zien waar we terecht zouden komen. Omdat we nu met Kronen zaten waar we niets aan zouden hebben, stopte ik bij een tankstation. Er kon aardig wat Diesel in dus we konden ruim 1000 Kronen uitgeven. Omdat ik heel moe was van dit hele avontuur bood Wim aan verder te rijden, wat ik dankbaar aannam. En na een paar kilometer zag ik een bord langs de weg, camping, rechtsaf slaan. Dat kwam als geroepen, dus wij gelijk naar rechts. Kwamen we toch uit bij een apart iets. Een heel grote camping aan het water, naast een supergroot zwembad. Met naast de camping een kleine kermis en een circus. En op de camping allerlei vermaak, je kon er zelfs waterskiën. Verder lekker rommelig en heel gezellig. Het was inmiddels half 5. Ik heb eerst een poosje buiten in de schaduw uit zitten puffen van deze enerverende dag. En daarna had ik echt geen zin om te koken. Bovendien hadden we nog steeds Kronen over dus wij gingen naar de pizzeria. Voor ongeveer 15 euro hadden we daar een heerlijke maaltijd. En porties... ik kreeg mijn pizza niet eens helemaal op en zelfs Wim had moeite om zijn bord spaghetti leeg te krijgen. En dat wil wat zeggen. 's Avonds liepen we nog eens een rondje over de camping. En dat is een flinke wandeling, zo groot is het. We zouden deze camping waarschijnlijk nooit kiezen maar wat waren we blij dat we hier terecht waren gekomen.
Maandag 14 augustus.
Met een strakblauwe lucht gingen we van de camping weg. Jammer dat het zonnetje niet een dag eerder gekomen was. Maar wij wilden toch wel verder, er was al een route naar Tsjechië uitgestippeld. In 2 etappes naar Brno. Dus om half 10 vertrokken we. De eerste pauze was nog in Duitsland. De koelkast en vriezer moesten nodig opgevuld worden. Daarna reden we verder en al snel gingen we de grens over. Onze tweede stop was er eentje om even te tanken, er ging toch weer bijna 70 (van de 90) liter in. Een uurtje later reden we langs een Tsjechische Kaufland. Dat was voor mij een goede reden om nog een extra stop in te gelasten. We kochten niet veel, dat was niet meer nodig. Maar leuk om even rond te kijken daar. En ik kwam niet met lege handen naar buiten, ik had een lekker broodje als lunch gekocht. De wegen waren tot kort voor de camping prima, provinciale wegen met goed wegdek en een behoorlijke breedte. Soms wegwerkzaamheden (eigenlijk best vaak zelfs) maar met verkeerslichten of mannetjes met bordjes er bij. Maar het laatste stuk was wel echt binnendoor. Heel smal, slingerend en met behoorlijk steile stukken. Zowel omhoog als omlaag. Dat was wel even pittig, maar weer iets er bij geleerd. De auto's achter me waren niet altijd blij met me, maar ik ging toch voor veiligheid boven snelheid.
Rond 4 uur kwamen we dan bij de camping aan waar we wilden overnachten. Prachtig gelegen aan het einde van een zeer smal weggetje. Het is maar goed dat ik daar geen tegenliggers had. Het is een heel aparte camping. Hij ligt rondom een oude boerderij, hoog en met flinke hoogteverschillen. Het was even eng om op de juiste plaats te komen. Een smal, steil pad met steentjes, zelfs in de eerste versnelling voelde ik de camper toch even wegslippen. Maar alles liep goed af en we staan zelfs redelijk in de schaduw. Het uitzicht vanaf de camping is geweldig. De camping is van Nederlandse eigenaren. Dat betekent in Tsjechië dus vaak: duur. Waarom weet ik niet, maar die ervaring hebben we nu al een keer of 3, 4 gehad en nog geen tegenbewijs. Maar voor een overnachting halverwege onze rit richting Brno voldeed het prima. 's Avonds hadden we weer een wokschotel met lekkere verse ingrediënten. Daarna heb ik nog geprobeerd iets van mijn website te uploaden. Maar het internet was zo traag dat ik niet kun uploaden en nauwelijks mijn mail kon lezen. Ik gaf het maar op, dan liever lekker nog even dvd kijken en vroeg naar bed.
Vrijdag 11 tot en met zondag 13 augustus.
Regen, dat was het thema van de vrijdag. En okay, koud ook. Maar binnen, met soms even de kachel aan, was het prima. Lekker koffie drinken, beetje computeren, ook deze dag kwamen we weer goed door. Ik had ook graag willen zeggen en wat internetten, eindelijk mijn site uploaden. Maar helaas, er is wel wifi hier, maar echt goed werken doet het niet. Je mag gratis 500 mb per dag internetten, maar met deze snelheid denk ik dat je hooguit 50 mb op een dag kunt halen. Ik kan net wat mailtjes lezen en soms een website (daar moet ik al geluk voor hebben) maar daar houdt het wel mee op. En het maakt niet uit of ik dat in de camper probeer of in de buurt van de receptie. Er is ook de mogelijkheid tot betaald internet. Maar ik heb geen idee of het dan wel of niet beter wordt, en geen zin om dat misschien tevergeeft uit te proberen. Ergens halverwege de dag kregen we een groep buren. Jongeren met tentjes en heel veel bier. En de muziek hard aan. Dan vrees je het ergste. Maar het viel reuze mee. De muziek stond soms aan maar ging ook regelmatig uit. Ze hadden ook wel pech, met al die regen. Een groot deel van de dag zaten ze op het overdekte terrasje bij de receptie. En dus niet pal naast ons. 's Avonds maakte ik Kaiserschmarrn als avondeten en tussen de buien door (die gelukkig wat minder werden) ging ik afwassen.
Ik heb heerlijk geslapen, de laatste keer dat ik de buren hoorde praten was half 3. Maar we hebben er geen last van gehad. Vanaf wat later op de avond bleef de muziek netjes uit. Het weer was er 's nachts ook op vooruit gegaan. Toegegeven, het was nog steeds niet zomers. Nog steeds fris en bewolkt maar in ieder geval droog. Goed fietsweer! Eerst op ons gemak ontbijten en langzaam op gang komen. Maar aan het einde van de ochtend haalden we de fietsen uit de garage en gingen we een rondje maken om de Murner See. In eerste instantie kwamen we op de gewone weg terecht, wat ook al een mooie route was. Pas halverwege kwamen we op het echte fietspad, wat nog mooier was, grotendeels direct langs het meer. Het rijden op een onverhard stenen pad was wel even wennen. Vooral het krakerige geluid, maar de banden bleven gewoon heel. We maakten tussenstops bij een strandje, waarvandaan we mooi uitzicht op de camping hadden. Daarna bij de uitkijktoren, waar we natuurlijk ook naar boven gingen. Ons avondeten smaakte extra lekker na deze tocht, ook al was het maar patat uit de airfryer. Want de koelkast was inmiddels leeg.
De zondag was een wisselvallige dag. Tussen de buien door heb ik in de ochtend eens een was gedraaid. Dat was best wel hard nodig en de voorzieningen waren erg goed op deze camping. Daarna was het redelijk opgeklaard dus haalden we de fietsen weer tervoorschijn. We kozen ervoor om nog eens het rondje om het meer te rijden, maar nu de andere kant op. Hierdoor kwamen we gelijk op het fietspad terecht en dat was me toch een leuke route. Vooral het stuk dat we gisteren gemist hadden. Het pad slingerde tussen de bomen door en ging omhoog en omlaag. Soort van veldrijden voor beginners, ik had er ontzettend veel lol in. Wim moest het vanwege zijn pols natuurlijk wat voorzichtiger aan doen, maar ook hij kon deze route wel waarderen. Toen we terug waren was het de hoogste tijd voor koffie. Rond etenstijd gingen we weer op pad. De koelkast was leeg, dus dan moet je wel uit eten. Geen straf natuurlijk, vlakbij de camping zat een mooi restaurant met uitzicht over het meer. Daar aten we heerlijke BBQ beefburgers met verse friet. 's Avonds keken we nog een paar dvd-tjes voor we naar bed gingen.
Donderdag 10 augustus.
Na een nacht met regen en onweer bleek het ook overdag nat en koud te zijn. Wij vonden het daardoor een goede dag om verder te gaan. De camping was niet zodanig dat we er langer dan nodig wilden bljven. Er was niet heel veel te doen in de directe omgeving en het sanitair was maar matig. En een dagje naar Jena -wat we graag hadden willen doen- zat er niet in. De trein was precies deze week buiten bedrijf en van de eventuele alternatieve busreis waren de gegevens zo onduidelijk (en op de camping geheel onbekend) dat we er geen zin in hadden om het uit te proberen. En met het slechte weer was op de fiets naar Jena ook geen optie. Om half 11 vertrokken we dus.
We gingen in zuidelijke richting, naar een camping in de buurt van Regensburg. Onderweg hadden we de nodige buien en zelfs wat mist. Het laatste stukje was over een heel smal bosweggetje, mijn rij-ervaring en variatie in rij-omstandigheden neemt met de dag toe. Met een boodschappen- en een gewone tussenstop kwamen we tegen 4 uur aan op camping Murner See bij Wackersdorf. Een mooie camping, wat een verschil met de vorige. Mooi verzorgd en prima sanitair. We kregen een plekje kort achter de ingang en langs de weg, supermakkelijk inrijden dus. Tussen de buien door liepen we een rondje over de camping en langs de Murner See. 's Avonds aten we schnitzeltjes met sla en aardappelsalade. En voordat het bedtijd werd, was het natuurlijk eerst even DVD tijd.
Dinsdag 8 en woensdag 9 augustus.
In tegenstelling tot sommige kampeerders, die om half 8 al voor de poort klaar stonden en om 8 uur (de tijd dat de poort opengaat) al toeterden dat ze er uit wilden, checkten wij op ons gemak om een uur of 9 uit. We kregen nog eens 7% korting omdat we een week waren gebleven. En er werd een buskaart te weinig berekend, 4 ipv 5. Daar is Wim nog even voor teruggegaan, het lijkt ons niet eerlijk om een camping tekort te doen voor een extra service die ze verlenen. Dus zo rond kwart over 9 waren we rijklaar. Het verlaten van de camping (een smal en klimmend weggetje) was makkelijker dan ik dacht. Dus in no-time reden we de grote weg op. Recht de file in. Maar na een km of 7 stapvoets rijden afgewisseld met stilstaan kwamen we op gang en reden lekker door tot we bij Glauchau waren. Ik had daar een Kaufland gevonden, mooi halverwege de route en dichtbij de snelweg. Na de boodschappen reden we verder richting Jena. Mijn eerste ervaring met stadsverkeer. Geen grote drukke stad dus dat ging prima. Vanaf Jena reden we nog een kilometer of 10 in noordelijke richting om te stoppen bij de camping in Porstendorf. Je proeft hier nog het DDR verleden, grappig. Er zijn geen afgebakende plaatsen, slechts een aantal veldjes waarop je kunt gaan staan op wat je een leuk plekje vindt. Wij kozen voor een plaatsje aan de zijkant van een veldje, hier heb je in de middag lekker de schaduw. Verder is het een camping van het type, het voldoet maar meer ook niet.
Na een goede nacht slapen werden we rond 7 uur wakker. Het was geen koude nacht geweest, toch scheen er een zonnetje overdag. De temperatuur bleef binnen het redelijke, zelfs binnen. Na het ontbijt en de koffie gingen we een stukje wandelen. Bij de camping hoort een meertje, precies leuk om naartoe te lopen en een stukje eromheen. We stopten bij het strandje, daar hield de natuur op. Vervolgens liepen we een stukje de andere kant op, even bij de rivier de Lache kijken. Na een pauze haalden we Wim's fiets uit de camper. Goed alles vastgezet deze keer, daarna ging hij een rondje fietsen om te testen of dat zou lukken. En het ging. Dus mijn fiets werd ook tevoorschijn gehaald en 's middags maakten we een fietstochtje. Niet al te lang, een half uurtje ongeveer. Remmen, schakelen en op- en afstappen zijn nog een beetje lastig. Maar het beviel goed, je ziet toch wat meer van de omgeving dan wanneer je alleen een stukje loopt. Terug van het fietsen dronken we nog eens koffie. Daarna ging ik aan de slag met mijn foto's en zo langzamerhand werd het alweer tijd voor het avondeten.
Maandag 7 augustus.
Op onze laatste dag in Dresden besloten we naar het Residentiepaleis te gaan. Dit ligt tussen de Altstadt en Zwinger in. Met bus en tram ben je er vrij snel. Vol goede moed gingen we naar de kassa. "Twee kaartjes aub." "Wat wilt u gaan zien?" Er was keuze uit een stuk of 5 soorten kaartjes en ook nog een dagkaart. "Doet u ons het paleis zelf maar." We kregen op die manier toeganskaartjes voor het Historisches Grünes Gewölbe. Door de kaartjescontrole naar binnen. We moesten onze tassen inleveren bij de garderobe. Dus portemonnee, telefoon en camera er uit. Nee, dat was niet goed. De camera mocht niet mee, fotoverbod. Dan ben ik al nijdig, dat had ik van te voren willen weten. Want misschien wil ik helemaal niet naar binnen als ik niet mag fotograferen. Maar goed, we hadden die kaartjes al dus doorgaan. Volgende stop, audioguide. "Welke taal wilt u?" Nou, wij wilden Nederlands, maar dat hebben ze dan weer niet. Ik heb dus de Duitse versie genomen, Wim gewoon niets. En eigenlijk terecht, want echt veel luisteren naar zo'n opname doe je eigenlijk toch niet. Uiteindelijk moesten we door een soort sluis naar binnen, alsof we een ruimtereis gingen maken zeg. En dan verwacht je toch iets geweldigs! Zulke dure kaartjes, zoveel toestanden. Nou, ahum, dat viel wat tegen. Je gaat door 10 kamers met kunst, thematisch opgesteld. Zo is er een amber kamer, een ivoor kamer en een juwelen kamer. An sich stonden er wel wat mooie dingen, maar na 20 minuten sta je al bij de volgende sluis. "Nu gaat het komen", denk je dan. Want op dat moment dacht ik nog dat we het voorprogramma hadden gezien en naar het hoofdprogramma, het paleis zelf, gingen. Maar nee. Dat was het dan. Audioguide inleveren, tassen ophalen. Klaar. Wat een aanfluiting.
Om de dag toch nog wat op te vullen zijn we vanaf de Altstadt over de Augustusbrücke naar de Neustadt gelopen. Daar is -net voorbij het gouden beeld- een prachtig plantsoen waar we heerlijk op een bankje in de schaduw hebben gezeten. Ook zijn er allerlei leuke winkels. Dit is meer het Dresden van de Dresdenaren zelf en minder voor de toeristen. Vervolgens zijn we met de tram naar het Großes Park gegaan, waar we een stukje hebben gelopen en vervolgens weer op een mooie plekje zijn gaan zitten. Het is een levendig park, dus er valt genoeg te zien. Er komt een treintje voorbij, er wordt gewandeld, gefietst, hardgelopen enzovoorts. Na onze uitgebreide pauze gingen we voor de laatste keer met de tram naar het station. Met eten van de Lidl gingen we voor de laatste keer met de bus terug naar de camping. Dresden was heerlijk maar na een week willen we toch wel weer eens verder trekken.
Zaterdag 5 en zondag 6 augustus.
Op zaterdag heerste er een broeiende warmte. Wij zochten het comfort van een overdekt winkelcentrum op. Het Elbepark ligt in het noordwesten aan de rand van de stad. De tram zet je er voor de ingang af. Het is een groot winkelcentrum, leuk om te bezoeken. We hebben niet veel gekocht alleen wat leuke of nuttige dingen bij de drogist. Wel hebben we er uitgebreid rondgekeken. We zagen ook een stukje van de piratenshow, die in het midden van het winkelcentrum vertoond werd. Op de terugweg maakten we onze -inmiddels routinematige- tussenstop bij de Lidl alvorens we weer naar de camping gingen. De bui, die zichzelf de hele dag al had zitten aankondigen, barstte kort na het eten los. Ik had de stoelen en het tafeltje al direct na het eten binnengezet gelukkig. 's Avonds keken we onze dvd-tjes terwijl de regen knus op het camperraam tikte.
De zondag was de eerste koelere dag in lange tijd. Een dag om even bij te komen van alle hitte, het werd erg gewaardeerd. Na een rustig ontbijt gingen we met de bus en de tram naar de Botanische Tuin. We vonden het erg leuk daar, er was een gezellige drukte en er stonden ook allerlei kraampjes. Soms is het fijn om op de drukste dag van de week te gaan. We hebben heerlijk de hele tuin en de kas rondgewandeld en daarna op het terras een poosje zitten uitrusten. Vervolgens gingen we naar het paleis en de paleistuin "Zwinger". Inmiddels was het warm en zonnig maar nog steeds niet heet. Echt een fijne dag om op pad te zijn. Vanuit het mooie Zwinger liepen we nog een stukje door de Altstadt om vervolgens met 2 bussen weer terug te gaan naar de camping. Deze keer eens zonder tussenstop bij de Lidl, we hadden daar gisteren voor 2 dagen ingekocht. Voor vanavond een diepvriesschotel met groente, vlees en aardappelen, waar ik nog verse champignons bij had. Het smaakte verrassend goed.
Donderdag 3 en vrijdag 4 augustus.
De donderdag begon als een druilerige dag met bescheiden regenbuitjes. Halverwege de middag besloot te zon zich ook te laten zien. Echt zo'n dag dat je het prima naar je zin hebt in en rondom de camper. Oftewel, we gingen eens niet op pad. Beetje computeren, beetje lezen, beetje rommelen aan de camper. De dag vloog om. Omdat we ook geen boodschappen deden kwam er bami van thuis op tafel, heerlijk. En ook voor het traditionele dvd kijken was er tijd genoeg.
Op vrijdag daarentegen gingen we weer op pad. Met de bus van iets voor 10 en daarna de tram (in totaal een reis van nog geen 20 minuten) naar de dierentuin. We hebben er een heerlijke tijd gehad, helemaal rondgeweest en veel dieren gezien. Het weer werkte ook mee, soms zon soms wolkjes en niet al te gek warm. Nadat we alle diertjes (voor zover ze zich lieten zien) gezien hadden, pakten we weer de tram, richting het noorden. Onderweg kwamen we langs een markt, dus snel even uitgestapt en een rondje gewandeld. Daarna weer verder met de tram naar de wijk Äussere Neustadt. Daar zagen we de prachtige Kunsthofpassage, klein maar o zo fijn. Daarna met 2 trams naar de Hauptbahnhof, boodschappen doen bij de Lidl, om uiteindelijk met bus 66 naar de camping te gaan. 's Avonds lekker roompasta met kip, prei en champignons gegeten.
Dinsdag 1 en woensdag 2 augustus.
Ondanks zijn zere pols had Wim toch redelijk kunnen slapen. Maar autorijden, dat zat er niet in. Dus om half 10 gingen we op pad met mij achter het stuur. Nu hadden we al vanwege het weer besloten niet richting Hongarije te rijden maar juist wat noordelijker te gaan. Er was code rood afgegeven voor zowel het Balatonmeer als Boedapest. En sowieso, rond de 40 graden klinkt niet aantrekkelijk, althans niet voor mij. Op dinsdag konden we de hitte nergens ontlopen, ook in Dresden (waar we naar toe onderweg waren) zou het 33 graden worden. Maar de komende dagen blijven in ieder geval onder de 30. De reis verliep prima, zowel op de kleinere binnendoor wegen als op de snelweg lukte het rijden me goed. Met 2 pauzes en een tankstop waren we rond half 3 in Dresden. We kenden deze camping al, heerlijke staplaatsen onder de bomen, altijd wat schaduw bij de camper. En de bushalte voor de deur is ook handig, want fietsen zit er voorlopig niet in. Onder Wims supervisie en met letterlijk één handje hulp zette ik stoeltjes buiten, maakte de wc leeg en deed de afwas in het sanitairgebouw. Ik krijg op deze manier wel alle kneepjes onder de duim van het camperleven. Verder heb ik zoveel mogelijk buiten gezeten, daar was het een stuk aangenamer dan binnen. Dat wil zeggen, tot een uur of 8, toen begon het namelijk te regenen. Gelukkig hadden we onze chili noedels toen al op. Rond bedtijd was de camper afgekoeld(!) naar 28 graden. En buiten regende en onweerde het flink.
Woensdag was een aangenamere dag, nog wel flink warm maar niet meer bloedheet. Ook was het zo nu en dan bewolkt, wat ik prima vond. We gingen met de bus naar het centrum van Dresden. Een beetje winkelen, een beetje de stad bekijken. We waren hier al eens eerder maar het blijft een fijne stad om te zijn. Zo scoorden we vandaag bijzondere smaakjes Tictac, goede powerbanks voor een zacht prijsje en leuke Playmobliel (want je kunt niet zonder cadeau voor je kleindochter thuiskomen toch?). Vanaf het verre einde van het centrum namen we een bus terug naar het Centraal Station, waar we onze wandeling waren begonnen. Dat zijn de voordelen van een dagkaart. (Familiedagkaart voor 9 Euro!) Op het station zit een Lidl dus daar deden we nog even boodschappen. Vanavond staan er broodjes met sla en bockworst op het menu. En wat we in het centrum bij geen enkele drogist konden vinden, was bij de Lidl in de weekaanbieding. Breed elastisch verband om de verbanddoos weer aan te vullen. En we hebben ook gelijk polssteunbanden gekocht, waarvan na een paar uurtjes al bleek dat dat een goede aankoop was geweest. Om te beginnen een maat L, als Wim's pols niet meer dik is te vervangen door een maat M. Vervolgens gingen we met de bus terug naar de camping, waar we lekker koffie hebben gedronken. Ik heb daarna buiten gezeten -in de schaduw natuurlijk- en eens mijn nagels gedaan. Ik kan er weer een weekje tegen. Rond etenstijd even skypen met kleindochter en vaders, gezellig! 's Avonds nog even een dvd gekeken, door alle toestanden hadden we dat al een paar dagen niet gedaan. Heel ongewoon voor ons.
Zondag 30 en maandag 31 juli.
Op zondag deden we hetzelfde als op zaterdag, met de bus naar Karlovy Vary. Weer lekker een rondje door de stad lopen. Het was wel zaak om van schaduwplek naar schaduwplek te lopen, want wat was het heet vandaag. Ondanks dat toch flink verbrand, mijn schouders en nek zijn pijnlijk. Maar verder weer een leuke dag gehad, bij het busstation nog even de Albert ingegaan om wat boodschappen te doen. Broodjes voor het ontbijt, kersen, dat soort dingen. En natuurlijk hoorde daar ook een fles Becherovka bij. Die bleef nog wel dicht want bij de wokschotel namen we een lekker wijntje.
Om half 10 lieten we de camping achter ons en reden naar Marianske Lazne. We gingen op een camperplaats staan en zouden daarvandaan met de fiets naar het centrum gaan. Nou, dat ging niet zoals gepland. Wim viel om met fiets en al (het stuur zat niet goed vast) en had zijn pols bezeerd. Nadat ik wat eerste hulp had verleend en Wim pijnstillers had ingenomen zijn we dan maar te voet op pad gegaan en hebben in ieder geval het centrum bereikt. Of dat alle moeite waard was is een tweede. Karlovy Vary is toch een stuk mooier en gezelliger. En de camperplaats bleek een parkeerplaats te zijn zonder enige voorzieningen, en dat voor 12 euro! Een camping met alles erop en eraan kost nauwelijks meer. Niet de leukste dag van onze reis dus.
Zaterdag 29 juli.
's Ochtends vroeg hoorden we zo nu en dan een vreemd sissend geluid buiten. Dat bleek een ballon te zijn die overvoer. Leuk om te zien. En een gezellige manier om wakker te worden. Na het ontbijt maakte Wim nog een rondje over de camping om vogels te kijken. Daarna gingen we met de bus naar Karlovy Vary. Net als een paar jaar geleden vonden we dit een ontzettend leuk, gezellig stadje. We hebben fijn gewandeld langs de diverse heilwaterbronnen en badhuizen. Nieuw deze keer was een mooie zandsculptuur naast het grote badhuis.
Een paar uurtjes later, toen we de stad helemaal rond waren geweest, namen we de bus weer terug richting de camping. Je koopt hier nog ouderwets met contant geld een enkeltje (voor 80 cent) bij de chauffeur. Toch wel handig hoor. Na een ritje van een kwartier waren we terug waar we begonnen, bij de camping. Onder het genot van een heerlijke Senseo Mokka heb ik mijn foto's in de computer gezet en mijn website gemaakt. Daarna werd het tijd om eten te maken, een wokschotel met kip en veel verse groente, lekker fijngesneden. Smullen dus weer.
Vrijdag 28 juli.
Nadat de regenbuien weer normaal waren geworden, sliepen we van middernacht tot een uur of 7 prima. En toen we wakker werden was het zelfs mooi weer. Na een rustig ontbijtje en een lekkere kop koffie gingen we uitchecken en rond half 10 waren we weer op pad. We begonnen met het vullen van de tank, daarna reden we in ruim een uur naar Eisenach waar we stopten bij de Kaufland om boodschappen te doen. Zo rond 12 uur hadden we de koelkast weer vol en zetten we koers richting Tsjechië. We hadden een prima rit met weinig oponthoud en goed weer. Alleen op een knooppunt waar wij in zuidelijke richting af hadden moeten slaan was de afrit afgesloten in verband met werkzaamheden. De mededeling daarover hadden we gemist. De oplossing was om dezelfde weg op te gaan in noordelijke richting en bij de eerstvolgende afslag te keren. Dat werkte goed.
Bij de eerste grote plaats in Tsjechië (Frantiskovy Lazne) zochten we met de Tomtom een flappentap langs de route. En die vonden we al snel. Even wat Tsjechische Kronen gehaald, toch wel handig in een land dat helaas nog steeds niet de Euro gebruikt. Daarna verder naar Sadov bij Karlovy Vary. We kwamen onderweg in een dorpje waar we af moesten slaan helaas een afgesloten weg tegen, dus reden we daar rechtdoor zoals ook werd aangegeven door een rode pijl. Verder zagen we niets meer over een omleiding, dus de kaart erbij gepakt. Zelf een route uitgestippeld. En ja hoor, kilometers verderop -waar wij zelf al bedacht hadden te gaan afslaan- stond de 2e en laatste rode pijl. Wegomleiding op zijn Tsjechisch. Aangekomen op de camping, zo rond half 5, konden we vlot inchecken. Het was hier veel drukker dan toen we hier 3 jaar geleden waren. Maar nog plaats zat, zowel op het veld als bij de stroomaansluitingen. Na nog maar weer eens een kopje koffie te hebben gedronken maakte ik ons avondeten klaar. Broodjes met kruidenboter, gemengde salade en bockworsten. Heerlijk!
Donderdag 27 juli.
Het weer begint redelijk op te knappen, nog maar weinig regen en rond de 20 graden. Een prima dag om naar Herkules te gaan. Wij kochten dus op de camping weer een dagkaart voor het OV. Dat kost voor ons samen € 8,90. Om naar Herkules te gaan, die hoog op een berg staat, hadden we 2 trams en een bus nodig. Die bus stopt bij het 1e bezoekerscentrum, vlakbij het beeld. Vanaf het Herkules beeld liepen we langs de kaskade de 545 treden omlaag naar het bos. Na een korte pauze gingen we door het bos richting slot Wilhelmshöhe. We namen een andere route dan vorig jaar. Op deze route kwamen we nog eens 102 traptreden tegen en liepen we onder het aquaduct door. Daarna onder het slot door en nog een klein stukje door het park.
Helemaal beneden in het park is het 2e bezoekerscentrum en hier is het beginpunt van tramlijn 1. Daarmee gingen we naar het centrum van Kassel waarna we overstapten op de tram (4 of 8) richting de camping. We maakten weer een tussenstop bij de Aldi, waar we sla, bakaardeppeltjes en kalkoenschnitzel haalden voor het avondeten. En net als gisteren namen we ook weer croissants mee voor het ontbijt morgenochtend. Na het eten keken we nog een dvd-tje en gingen daarna slapen. Nou ja, slapen.... dat lukte niet echt. De bui die de hele avond al dreigde barstte in volle hevigheid los. Onweer en oorverdovend harde regen op het camperdak. We konden pas in slaap vallen toen de herrie wat minder werd.
Dinsdag 25 en woensdag 26 juli.
Het regende de hele dag. En als het niet regende, dan plensde het. In totaal viel er zo'n 50 mm regen, dat is ruim de helft van wat er normaal in een maand valt. Daarnaast bleef het nog fris ook. Geen dag om op pad te gaan dus. Wel een uitstekende dag om weer eens al mijn foto's van de afgelopen tijd uit te zoeken en te sorteren enzovoorts. Het enige waar we even voor naar buiten gingen was om wat boodschappen te gaan doen bij de dichtsbijzijnde supermarkt. Dat was een kwartiertje lopen, ieder onder een paraplu dus dat ging prima. We kwamen thuis met een zak patat en ovenkip. Dat ging uitstekend in de airfryer, alleen was het wel om de beurt wat eten, want het ging lang niet allemaal tegelijk er in. Gelukkig smaakte het wel en tijd hadden we toch meer dan genoeg.
Gelukkig was het op woensdag al een stuk beter. Veel minder regen, in de middag eigenlijk voornamelijk droog. En minder koud. Wij gingen dus lekker op pad, met de tram naar het centrum. Gezellig wat rondgewandeld en een heel leuk museum, het Ottoneum, bezocht. Dit museum is een aanrader. Het is niet heel groot, maar met veel zorg ingericht en het heeft daardoor iets bijzonders. Na het museum gingen we nog een poosje winkelen, vervolgens met de tram eerst de verkeerde kant op (met opzet) en daarna terug richting de camping. We stapten even bij de Aldi uit, om eten voor vanavond te kopen. Wim vond er een harde schijf voor een zachte prijs, dus die ook gelijk meegenomen. Daarna nog 3 haltes verder naar de camping. Zo'n dagkaart is zo handig! 's Avonds hadden we varkenshaas met sla en aardappelsalade op het menu staan.
Maandag 24 juli.
's Ochtends om 9 uur hadden we de camper (en onszelf) klaar voor vertrek. Zelfs de fietsen zijn deze keer mee, voor het eerst. We konden ze in de garage zetten, er moesten wat andere dingen voor thuisblijven. Nu maar eens kijken of we blijer zijn met de fietsen dan dat we dat we de spullen die niet mee zijn missen. Bij ons vertrek stond de kilometerteller op 96520, daar kwamen zo'n 450 km bij. Wim reed het eerste en laatste deel daarvan, ik het middenstuk. We stopten om half 4 in Kassel.
Het was niet de makkelijkste reis ooit, na een mooi begin van de ochtend sloeg het weer om. Dat begon met een korte wolkbreuk, daarna meerdere buien om uiteindelijk dan maar niet meer op te houden met regenen. In het Roergebied hadden we een flinke file te pakken, we deden over 8 kilometer zo'n 3 kwartier. Daarnaast kwamen we nog in een aantal kleinere files terecht. Gelukkig was er nog een verharde plaats vrij op de camping, het veld is te nat om met een zware camper op te staan. En er werd benadrukt dat we in 1 keer die plaats op moesten rijden om te voorkomen dat we vast zouden blijven zitten. De koffie smaakte na deze reis overheerlijk. Evenals de kapucijnerschotel die 's avonds op het menu stond.
